สวัสดีค่ะทุกท่านที่มาอ่าน เรื่องมีอยู่ว่าพ่อเราเสียชีวิตแล้วต้องเปิดพินัยกรรมทางญาติๆก็บอกว่าจะตั้งตนเองเป็นผู้จัดการมรดกให้แต่ตอนนั้นยังไม่ได้เปิดนะคะรอพี่ชายเรากลับมาก่อน(เรามีพี่ชาย1คนแต่คนละแม่ แม่ของพี่ชายได้แต่งงานและจดทะเบียนสมรสกับพ่อแต่แล้วก็หย่ากันโดนฝ่ายหญิงไม่ได้เรียกร้องเอาอะไรเลยตัวพี่ชายก็แต่งงานมีครอบครัวไปแล้ว ส่วนเราเป็นลูกคนที่2จากแม่ที่ไม่ได้แต่งงานและจดทะเบียนสมรสและเรายังเรียนอยู่)เมื่อถึงวันเปิดพินัยกรรมในนั้นก็ได้ระบุไว้ว่าให้ผู้จัดการมรดกคือเราและพี่ชายส่วนทรัพย์สินที่ได้รับนั้นตอนที่พ่อยังมีชีวิตอยู่ได้บอกเรากับแม่ตลอดว่าทุกอย่างแบ่งให้คนครึ่งไม่มีใครได้น้อยหรือมากกว่าใครแต่ในพินัยกรรมไม่ใช่ที่ดินส่วนที่เป็นที่นาแบ่งคนละครึ่งแต่ที่บ้านได้แบ่งให้พี่ชายเราเกือบ70%คือที่ดินและบ้านยกให้เป็นของพี่ชายแต่เพียงผู้เดียวเราเลยไม่เข้าใจว่าอะไรคือคำว่าทุกอย่างให้คนละครึ่ง บ้านเป็นสินสมรสของพ่อกับภรรยาคนแรกแต่ฝ่ายหญิงไม่ได้เรียกร้องหรือขอแบ่งอะไรเลยแล้วต่อมาแกก็ป่วยเป็นโรคประสาทพ่อเลยสงสารและเห็นแก่ลูกชายจึงให้อยู่บ้านหลังนั้นต่อไป แล้วแกก็แอบไปเปลี่ยนชื่อเจ้าบ้านเป็นชื่อตัวเองเพราะตอนนั้นพ่อเราไปทำงานแล้วแกก็ชอบอ้างว่าบ้านหลังนี้เป็นของแกส่วนเราตั้งแต่เด็กจนโตได้อยู่บ้านหลังเล็กที่คล้ายกับกระท่อม3คนพ่อแม่ลูกเพราะแม่ของพี่ชายชอบว่าและด่าทั้งก่อนป่วยและป่วยแล้วทั้งๆที่ก่อนแก่ป่วยแก่เป็นครูของ รร.เอกชน แต่ยังขอเงินจากแม่เราไปทำงานและก็ต้องให้เงินกับพี่ชายเราไปเรียนคือ?งงมากมีงานทำแต่ขอเงินจากแม่เราที่ทำงานรายวันซึ่งแม่เราเป็นคนรับผิดชอบทุกอย่างในบ้านแม้แต่งานบวชและงานแต่งพี่ชายก็เงินเรากับแม่แม้กระทั้งตอนที่พ่อป่วยเรายอมสละทุนนักเรียนแลกเปลี่ยนทุกโครงการที่สอบได้เพื่อเอาเงินให้พ่อรักษาตัวรวมๆแล้วประมาณ200,000กว่าบาทพี่ชายเราแทบจะไม่เคยออกค่าอะไรช่วยเลยเราในตอนนั้นอายุยังไม่ถึง20ปีต้องขับรถยนต์ข้ามจังหวัดพาพ่อไปหาหมอแต่มีใบขับขี่แล้วนะเป็นเวลาเกือบ4เดือนอนช่วยพ่อป่วยพ่อได้บอกแม่เราให้ไปแก้พินัยกรรมใหม่เพราะได้เห็นแล้วว่าพี่ชายและพี่สะใภ้เป็นยังแทบจะไม่เคยมาเยี่ยมเวลาซื้อของมาเยี่ยมแต่ตัวเองกลับกินเองและเอากลับไปด้วยช่วงเวลาที่เรากับแม่ดูแลพ่อพี่ชายเราไม่เคยขอดูแลแทนหรือชวนเรากับแม่ไปกินข้าวเลยจนวันที่พ่อเสียเราขับรถเอาศพพ่อมาบ้านญาติเพื่อนบ้นจัดงานรอแล้วเราที่ไม่ได้นอนข้ามคืนจากการขับรถไกลด้วยอายุแค่นี้ข้าวก็ไม่ได้กินแถมไม่ได้สอบเลื่อนชั้นอีกโดย ขส.สิจ๊ะกลับถึงบ้านเราเป็นลมแม่พาเราไปหาหมอที่คลีนิคแถวบ้านพอน้องแถวบ้านไปรับกลับมาเราโดนพี่ชายด่ากลางศพพ่อว่าวันๆไม่ช่วยทำอะไรเลยไม่มีประโยชน์คือร้องไห้ทั้งมึนยาทั้งเดินไม่ไหวญาติได้หิ้วปีกเดินเข้าบ้านแล้วมีเพื่อนของพี่ชายดึงแขนพี่ชายไปต่อว่าว่าอะไรไม่รู้และเราไม่ชอบครอบครัวพี่สะใภ้เคยชวนเราไปห้างบอกว่าจะไปซื้อของเราเลยชวนแม่ไปด้วยสุดท้ายเราจ่ายเองทั้งหมดทั้งๆที่ไม่ใช่ของเราอ้างว่าไปเข้าห้องน้ำบ้างถึงกลับมาบ้านเราก็ไม่เคยได้เงินคืนเลยหลายพันอยู่นะ ทั้งขอให้โอนรถยนต์ที่แม่เราส่งงวดให้เป็นของตัวเองแล้วรถมอเตอร์ไซต์แถมอยากได้รถยนต์คันใหม่ให้พ่อมาขอเงินเราแทนเพราะเราไม่ถูกกับพี่ชายและพี่สะใภ้ถ้าวันใดวันหนึ่งทะเลาะกันแล้วเขาไล่เรากับแม่ออกจากบ้านแล้วเราจะไปอยู่ที่ไหนนี่คือเหตุผลว่าทำไมถึงอยากค้านพินัยกรรม