สวัสดีครับผมชื่อ ซัน ตอนนี้อายุ 16 คับผมเกิดมาอยู่กับแม่ได้ 3ปีกว่าเป็นลูกคนที่ 2 ตอนนั้นที่จำความได้พี่ผมอยู่ช่วงม.ปลายไปอาศัยอยู่กับแฟนโดยที่พ่อหนีไปอยู่ต่างประเทศไม่รู้อะไรเลยครับ ตอนผมอายุได้ประมาณ 3ขวบกว่า(คืออันเดียวกันกับที่อยู่กับแม่ครับ)
แม่ผมได้บอกว่าแม่จะไปทำงานต่างจังหวัดให้ไปอยู่กับปู่ย่า(โดยที่ผมมารู้ที่หลังว่าแม่ถูกย่าไล่แล้วจะดูแลผมให้)พอผมอายุได้14ผมเจอแม่อีกครั้งรอมากว่า10ปีเพราะแม่กลับมาเพราะตาเสียตแล้วก็กลับไปอยู่ต่างจังหวัดเหมือนเดิม
แล้วลูกพี่ลูกน้อง(ลูกของน้องพ่อ)ของผมมีลูกหลังจากชีวิตของผมก็เริ่มเปลี่ยนถูกไล่มาตลอดปมไปอยู่กับป้า(พี่ของแม่)เค้าก็เหมือนไม่ได้สนใจอะไรเราเลยเพราะเขามีหลาน(ลูกของลูกเค้า)2 คนโต 17 คนเล็ก  15 ซึ้งผมมีหน้าที่เหมือนคนใช้คือประมาณว่างานทุกอย่างจะมาตกอยู่ที่ผมจะโดนด่าเยอะสุดโดนใช้เวลาเขาไปที่ไหนก็จะทิ้งผมไว้บ้านคนเดียวตอนนี้พี่ผมได้มีครอบครัวและส่งเงินมาเงินมาให้ใช้ตอนพี่โทรมาป้าก็จะพูดดีงั้นทั้งที่ไม่ถามความรู้สึกผมเลยผมก็ไม่กล้าพูดหรอกเพราะผมมีปมด้อยแต่เด็กผมผ่านวิกฤตชีวิตมาพอๆวัยกลางคนเลยแหละผมก็ทนตอนนี้ผมทำงานรับจ้างก่อสร้างตอนนี้มีโรคCovid19เข้ามางานก็พักแล้วผมไม่อยากขอเงินเขาใช้ซึ่งผมท้อมากไม่รู้จะทำยังไงในตอนนี้พ่อก็กลับมามีภรรยาใหม่แต่ผมไม่อยาไปอยู่ด้วยเพราะภรรยาใหม่เค้ากับลูกติดเคยเข้าออกคุกเป็นว่าเล่นผมคิดถ้าผมเข้าไปชีวิตผมจะทำอะไรยากขึ้นผมก็เลยทนคนด่าคำดูถูกมาโดยตลอดโดยที่ผมไม่เคยเล่าให้ใครฟังเพราะเขาไม่เคยถามเลยว่าเราเป็นยังไงบ้าง
และตอนนี้ผมก็ ท้อมาก และ อยากรู้ว่าควรทำยังไงคับ