ผมมีเรื่องกลุ้มใจเเละอึดอัดใจกับความสัมพันธ์ขอผมกับแฟนที่อยากถามเพื่อนๆว่าแบบนี้มันปกติจริงๆหรือ
ขอเท้าความนะครับ ผมเป็นนักศึกษาที่กำลังจะจบการศึกษา ผมคบกับแฟนคนนี้มาได้เกือบปีครับ เราทั้งคู่เรียน/ทำงานที่ต้องมีเวรกันทั้งคู่ เเต่ต่างกันหน่อยตรงที่เวรของผมจะค่อนข้างหนักเเละนาน ส่วนของเค้าจะเป็นห้วงเวลา ขออนุญาตไม่เอ่ยต้ววิชาชีพนะครับ เราคบกันเเละอยู่ด้วยกันมาซักพัก สิ่งเกิดขึ้น ณ ปัจจุบันคือ ผมเริ่มอคดอัดมากขึ้นเรื่อยๆกับประเด็นต่อไปนี้
1.เค้าไม่ยอมให้ผมตัดสินใจเองเลย เเม้จะเป็นเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่น เมนูอาหารทุกๆวัน เค้าจะเป็นคนเลือกเสมอ ผมไม่สามารถเลือกได้ว่าอยากทำอะไร หรืออยากทานอะไร พอเสนอมาปุ๊บ จะโดนตอกทันทีว่าเอาเเต่ตามใจตัวเอง ทั้งที่มันไม่เคยเกิดขึ้นเลยครับ กับการได้ทานที่ตัวเองอยากทาน นอกจากเรื่องอาหารประเด็นตัดสินใจอื่นๆของผมก็ไม่ได้รับการอนุญาตให้ตัดสินใจเช่นกัน ทั้งการไปนู่นนี่ การทำกิจกรรมใดๆในชีวิตจะถูกตีกรอบเเทบทั้งหมด เเม้เเต่การทำงานอดิเรกที่ตัวเองชอบอยากการฟังเพลง ยังมีประเด็นให้เค้าว่าได้เสมอเลยครับ
2.ผมต้องบอกทุกเรื่อง เเต่เค้าไม่ต้องบอกผมก็ได้ : สืบเนื่องมาจากข้อที่เเล้วครับ ผมเองต้องบอกเค้าทุกเรื่องอันนี้เคยทะเลาะกันบ่อยมาก ไม่ใช่เพราะผมไม่อยากบอก เเต่บางเรื่องเป็นเรื่องที่ผมไม่ได้สนใจ เป็นเรื่องชีวิตประจำวันทั่วๆไปของตัวเอง เเล้วก็ลืมไป พอเค้ามารู้เข้ากลายเป็นเรื่อง จนกลายเป็นว่าเค้าแกมบังคับให้ผมต้องบอกเค้าทุกเรื่อง ซึ่งเดียวจะพูดในประเด็นต่อไปว่าเค้าใช้วิธีไหนในการบังคับ กลับกันครับ ในหลายๆประเด็นผมเเทบไม่เคยรู้อะไรกับเค้าเลย ไปทำอะไรมาหรืออะไร เค้าไม่เคยบอก พอผมรู้เข้าก็จะใช้ประมานว่า ก็เธอไม่ใส่ใจฉันเอง เลยไม่รู้เรื่องนี้ของฉัน ซึ่งผมไม่เคยเอามาเป็นเรื่องทะเลาะหรืออะไรนะครับ เเต่ด้วยความรู้สึกว่า เราบอกเค้าหมดเเค่เค้าไม่ได้ทำเเบบเดียวกันกับที่เค้าต้องการจากเราเลย มันเเปล่งๆอยู่นะ
3.การไปกับเพื่อน หรือกลับบ้านหาครอบครัวเป็นเรื่องต้องมีเหตุผล เเละเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ยาก : อย่างที่บอกครับ ว่าผมอยู่ด้วยกันกับเค้า ซึ่งมีประเด็นคือ การที่ผมจะไปทานข้าวกับเพื่อนช่วงเย็นหรือไปเตะบอลกันช่วงเย็น(ปกติก่อนมีแฟน ผมไปเตะประจำ) พอมีแฟน ไอตรงนี้ผมเข้าใจครับว่ามันต้องลดลงบ้างเป็นธรรมดา เเต่ในเคสของผม มันไม่เคยเกิดขึ้นเลยครับ ทุกครั้งที่ขอขึ้นมาจะมีการทะเลาะเกอดขึ้นทุกๆครั้ง ในช่วงปีที่ผ่านมาที่คบกับเค้า ผมได้ไปกินข้าวกับเพื่อน 1 ครั้ง เเละเตะบอล 1 ครั้ง พ่วงมาด้วยการทะเลาะ ทั้ง2ครั้ง เพราะเค้าบอกว่าผมเห็นความสำคัญของเพื่อนมากกว่าเค้า ต่อมาคือเรื่องครอบครัว ตั้งเเต่คบกับเค้าผมได้กลับบ้านหาที่บ้านน้อยมากครับ อย่างที่บอกว่าผมเรียนเเละทำงานที่ต้องเป็นเวร เวลาว่างส่วนใหญ่ผมก็ยินดีให้กับแฟน เเต่ประเด็นคือบางครั้ง ผมอยากกลับบ้านหาครอบครัว มันกลับเป็นเรื่องที่ยากเย็นมากๆ เมื่อจุดประเด็นว่าจะกลับบ้านนะ จะมีการมีปากเสียงกันเสมอ เเม้ผมจะเลือกกลับในช่วงที่เค้าทำงานก็ไม่เป็นผล เค้ามักจะบอกเสมอว่าผมจะกลับทำไม คือทำให้ผมสงสัยว่า การที่ผมจะกลับบ้านไปหาครอบครัวนี่มันต้องมีเหตุผลประกอบอะไรด้วยหรอครับ
4.ไม่ปรับตัวเข้าหากัน : ในทุกๆประเด็นที่บางครั้งต้องปรับตัวเข้าหากัน จะเป็นผมเสมอที่ต้องยอมปรับตัว ปรับเวลา ปรับกิจวัตรเพื่อให้เข้ากับเค้า ยกตัวอย่างเช่น การเป็นเวร ผมจะต้องเเลกเวรเพื่อให้เข้ากับเวลาของเค้าเสมอ เเม้พอเเลกเเล้วเวรที่เกิดขึ้นจะอัดเเน่นจนสายตัวเเทบขาด เเต่ผมก็ต้องทำ ไม่อย่างนั้นก็จะเป็นประเด็นทะเลาะกันเสมอๆ ว่าผมไม่เคยใส่ใจเค้าไม่เคยทำอะไรเพื่อเค้า อีกตัวอย่างคือ เวลาทะเลาะกัน กลายเป็นผมที่ผิดเสมอ ไม่มีคำว่าถูกสำหรับผมเเม้เเต่ครั้งเดียว เเละหลังทะเลาะผมขอให้เค้ามานั่งคุยเปิดอก หาทางแก้ไข้ความไม่เข้าใจ เเต่มันไม่เคยเกิดขึ้นเลยครับ เพราะเค้าจะคิดเสมอว่าเพราะผมผิดทำไมเค้าต้องมาคุยแก้ไขอะไรกับตัวเค้าเองด้วย
5.ใช้คำขู่เลิกในการบังคับ : อย่างที่ได้กล่าวก่อนหน้าครับ ถ้าหากเกิดเหตุการณ์ที่ผมพยายามเปิดอกคุย บอก หรือขอ จะมีคำว่า "ถ้าทำไม่ได้ ทนไม่ไหว ก็เลิกไปซิ ฉันไม่เคยต้องการเธออยู่เเล้ว มาอยู่เอง ช่วยไม่ได้" คำนี้ทำให้ผมต้องยอมทุกครั้ง เป็นคนปรับตัวเองให้เข้ากับเค้าได้ทุกครั้ง เเละขอให้เค้าปรับตัวไม่ได้เลยสักครั้ง
หลายๆประเด็นที่กล่าวมาอยากให้ทุกคนนึกภาพว่ามันเกิดขึ้นเเทบจะทุกวัน มันสร้างความอึดอัดให้ผมมาก กับการที่เค้าไม่ฟัง ไม่คิดว่าตัวเองผิดหรือต้องแก้อะไร หรือเหตุผลของเค้าถูกเสมอ เเละต้องทะเลาะกันเเทบทุกวัน เวลาทะเลาะกันจะมีเพื่อนเค้า สองสามคนรู้เรื่องเสมอ เพราะเค้าจะไปเล่าให้เพื่อนๆฟัง เพื่อนๆเค้าก็จะไลน์มา โทรมาหาผมเเล้วว่า ทำไมเป็นเเบบนั้นเเบบนี้ ทำไมไม่ยอม ผมก็จะอธิบายให้เค้าฟังที่มาที่ไป เพื่อนๆเค้าก็จะบอกเสมอว่าผู้หญิงทุกคนก็เเบบนี้ ต้องเอาใจ ต้องนั่นต้องนี่ เป็นเรื่องปกติ จึงเป็นประเด็นให้ผมสงสัยว่านี่มันปกติจริงๆหรอ คนที่มีคู่ ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องปรับตามอีกฝ่ายเท่านั้นหรอ ผมเองไม่ได้อยากเลิกกับเค้านะครับ ยอมรับตรงๆว่าตัดใจเลิกไม่ได้ เคยชวนเค้าไปหานักจิตบัำบัดชีวิตคู่ด้วยกัน เค้าก็คิดว่าผมหาว่าเค้าเป็นบ้า เค้าไม่คิดว่าเค้าต้องปรับอะไร ไม่รู้ต้องทำอย่างไรดีให้ความสัมพันธ์มันดีขึ้น รบกวนเพื่อนๆช่วยเสนอความคิดเเนวทางแก้หน่อยนะครับ
ความสัมพันธ์แบบนี้มันต้องทำอย่างไร
ขอเท้าความนะครับ ผมเป็นนักศึกษาที่กำลังจะจบการศึกษา ผมคบกับแฟนคนนี้มาได้เกือบปีครับ เราทั้งคู่เรียน/ทำงานที่ต้องมีเวรกันทั้งคู่ เเต่ต่างกันหน่อยตรงที่เวรของผมจะค่อนข้างหนักเเละนาน ส่วนของเค้าจะเป็นห้วงเวลา ขออนุญาตไม่เอ่ยต้ววิชาชีพนะครับ เราคบกันเเละอยู่ด้วยกันมาซักพัก สิ่งเกิดขึ้น ณ ปัจจุบันคือ ผมเริ่มอคดอัดมากขึ้นเรื่อยๆกับประเด็นต่อไปนี้
1.เค้าไม่ยอมให้ผมตัดสินใจเองเลย เเม้จะเป็นเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องเล็กๆน้อยๆ เช่น เมนูอาหารทุกๆวัน เค้าจะเป็นคนเลือกเสมอ ผมไม่สามารถเลือกได้ว่าอยากทำอะไร หรืออยากทานอะไร พอเสนอมาปุ๊บ จะโดนตอกทันทีว่าเอาเเต่ตามใจตัวเอง ทั้งที่มันไม่เคยเกิดขึ้นเลยครับ กับการได้ทานที่ตัวเองอยากทาน นอกจากเรื่องอาหารประเด็นตัดสินใจอื่นๆของผมก็ไม่ได้รับการอนุญาตให้ตัดสินใจเช่นกัน ทั้งการไปนู่นนี่ การทำกิจกรรมใดๆในชีวิตจะถูกตีกรอบเเทบทั้งหมด เเม้เเต่การทำงานอดิเรกที่ตัวเองชอบอยากการฟังเพลง ยังมีประเด็นให้เค้าว่าได้เสมอเลยครับ
2.ผมต้องบอกทุกเรื่อง เเต่เค้าไม่ต้องบอกผมก็ได้ : สืบเนื่องมาจากข้อที่เเล้วครับ ผมเองต้องบอกเค้าทุกเรื่องอันนี้เคยทะเลาะกันบ่อยมาก ไม่ใช่เพราะผมไม่อยากบอก เเต่บางเรื่องเป็นเรื่องที่ผมไม่ได้สนใจ เป็นเรื่องชีวิตประจำวันทั่วๆไปของตัวเอง เเล้วก็ลืมไป พอเค้ามารู้เข้ากลายเป็นเรื่อง จนกลายเป็นว่าเค้าแกมบังคับให้ผมต้องบอกเค้าทุกเรื่อง ซึ่งเดียวจะพูดในประเด็นต่อไปว่าเค้าใช้วิธีไหนในการบังคับ กลับกันครับ ในหลายๆประเด็นผมเเทบไม่เคยรู้อะไรกับเค้าเลย ไปทำอะไรมาหรืออะไร เค้าไม่เคยบอก พอผมรู้เข้าก็จะใช้ประมานว่า ก็เธอไม่ใส่ใจฉันเอง เลยไม่รู้เรื่องนี้ของฉัน ซึ่งผมไม่เคยเอามาเป็นเรื่องทะเลาะหรืออะไรนะครับ เเต่ด้วยความรู้สึกว่า เราบอกเค้าหมดเเค่เค้าไม่ได้ทำเเบบเดียวกันกับที่เค้าต้องการจากเราเลย มันเเปล่งๆอยู่นะ
3.การไปกับเพื่อน หรือกลับบ้านหาครอบครัวเป็นเรื่องต้องมีเหตุผล เเละเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้ยาก : อย่างที่บอกครับ ว่าผมอยู่ด้วยกันกับเค้า ซึ่งมีประเด็นคือ การที่ผมจะไปทานข้าวกับเพื่อนช่วงเย็นหรือไปเตะบอลกันช่วงเย็น(ปกติก่อนมีแฟน ผมไปเตะประจำ) พอมีแฟน ไอตรงนี้ผมเข้าใจครับว่ามันต้องลดลงบ้างเป็นธรรมดา เเต่ในเคสของผม มันไม่เคยเกิดขึ้นเลยครับ ทุกครั้งที่ขอขึ้นมาจะมีการทะเลาะเกอดขึ้นทุกๆครั้ง ในช่วงปีที่ผ่านมาที่คบกับเค้า ผมได้ไปกินข้าวกับเพื่อน 1 ครั้ง เเละเตะบอล 1 ครั้ง พ่วงมาด้วยการทะเลาะ ทั้ง2ครั้ง เพราะเค้าบอกว่าผมเห็นความสำคัญของเพื่อนมากกว่าเค้า ต่อมาคือเรื่องครอบครัว ตั้งเเต่คบกับเค้าผมได้กลับบ้านหาที่บ้านน้อยมากครับ อย่างที่บอกว่าผมเรียนเเละทำงานที่ต้องเป็นเวร เวลาว่างส่วนใหญ่ผมก็ยินดีให้กับแฟน เเต่ประเด็นคือบางครั้ง ผมอยากกลับบ้านหาครอบครัว มันกลับเป็นเรื่องที่ยากเย็นมากๆ เมื่อจุดประเด็นว่าจะกลับบ้านนะ จะมีการมีปากเสียงกันเสมอ เเม้ผมจะเลือกกลับในช่วงที่เค้าทำงานก็ไม่เป็นผล เค้ามักจะบอกเสมอว่าผมจะกลับทำไม คือทำให้ผมสงสัยว่า การที่ผมจะกลับบ้านไปหาครอบครัวนี่มันต้องมีเหตุผลประกอบอะไรด้วยหรอครับ
4.ไม่ปรับตัวเข้าหากัน : ในทุกๆประเด็นที่บางครั้งต้องปรับตัวเข้าหากัน จะเป็นผมเสมอที่ต้องยอมปรับตัว ปรับเวลา ปรับกิจวัตรเพื่อให้เข้ากับเค้า ยกตัวอย่างเช่น การเป็นเวร ผมจะต้องเเลกเวรเพื่อให้เข้ากับเวลาของเค้าเสมอ เเม้พอเเลกเเล้วเวรที่เกิดขึ้นจะอัดเเน่นจนสายตัวเเทบขาด เเต่ผมก็ต้องทำ ไม่อย่างนั้นก็จะเป็นประเด็นทะเลาะกันเสมอๆ ว่าผมไม่เคยใส่ใจเค้าไม่เคยทำอะไรเพื่อเค้า อีกตัวอย่างคือ เวลาทะเลาะกัน กลายเป็นผมที่ผิดเสมอ ไม่มีคำว่าถูกสำหรับผมเเม้เเต่ครั้งเดียว เเละหลังทะเลาะผมขอให้เค้ามานั่งคุยเปิดอก หาทางแก้ไข้ความไม่เข้าใจ เเต่มันไม่เคยเกิดขึ้นเลยครับ เพราะเค้าจะคิดเสมอว่าเพราะผมผิดทำไมเค้าต้องมาคุยแก้ไขอะไรกับตัวเค้าเองด้วย
5.ใช้คำขู่เลิกในการบังคับ : อย่างที่ได้กล่าวก่อนหน้าครับ ถ้าหากเกิดเหตุการณ์ที่ผมพยายามเปิดอกคุย บอก หรือขอ จะมีคำว่า "ถ้าทำไม่ได้ ทนไม่ไหว ก็เลิกไปซิ ฉันไม่เคยต้องการเธออยู่เเล้ว มาอยู่เอง ช่วยไม่ได้" คำนี้ทำให้ผมต้องยอมทุกครั้ง เป็นคนปรับตัวเองให้เข้ากับเค้าได้ทุกครั้ง เเละขอให้เค้าปรับตัวไม่ได้เลยสักครั้ง
หลายๆประเด็นที่กล่าวมาอยากให้ทุกคนนึกภาพว่ามันเกิดขึ้นเเทบจะทุกวัน มันสร้างความอึดอัดให้ผมมาก กับการที่เค้าไม่ฟัง ไม่คิดว่าตัวเองผิดหรือต้องแก้อะไร หรือเหตุผลของเค้าถูกเสมอ เเละต้องทะเลาะกันเเทบทุกวัน เวลาทะเลาะกันจะมีเพื่อนเค้า สองสามคนรู้เรื่องเสมอ เพราะเค้าจะไปเล่าให้เพื่อนๆฟัง เพื่อนๆเค้าก็จะไลน์มา โทรมาหาผมเเล้วว่า ทำไมเป็นเเบบนั้นเเบบนี้ ทำไมไม่ยอม ผมก็จะอธิบายให้เค้าฟังที่มาที่ไป เพื่อนๆเค้าก็จะบอกเสมอว่าผู้หญิงทุกคนก็เเบบนี้ ต้องเอาใจ ต้องนั่นต้องนี่ เป็นเรื่องปกติ จึงเป็นประเด็นให้ผมสงสัยว่านี่มันปกติจริงๆหรอ คนที่มีคู่ ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องปรับตามอีกฝ่ายเท่านั้นหรอ ผมเองไม่ได้อยากเลิกกับเค้านะครับ ยอมรับตรงๆว่าตัดใจเลิกไม่ได้ เคยชวนเค้าไปหานักจิตบัำบัดชีวิตคู่ด้วยกัน เค้าก็คิดว่าผมหาว่าเค้าเป็นบ้า เค้าไม่คิดว่าเค้าต้องปรับอะไร ไม่รู้ต้องทำอย่างไรดีให้ความสัมพันธ์มันดีขึ้น รบกวนเพื่อนๆช่วยเสนอความคิดเเนวทางแก้หน่อยนะครับ