คือผมมีแฟนคนนึงที่พึ่งคบกันได้3-4เดือนเราเข้ากันได้มาตลอดเวลาทะเลาะก็เปิดอกเปิดใจคุยกันจริงๆแต่ครั้งนี้มันทะเลาะกันเพราะเขาน้อยใจที่ผมเป็นคนไม่โกหกแฟนเลยเขาบอกว่ามันดีแหละแต่ว่ามันไม่รักษาน้ำใจมันไม่ประนีประนอมมันตรงเกินไปด้วยความที่ผมเป็นคนตรงๆเวลาพูดเลยไม่ค่อยจะใส่คำที่ทำให้ยึดเหนี่ยวจิตใจเขาเลยถามผมว่าเขามีผมทำไมผมคิดง่ายๆแล้วตอบตรงๆไปว่าผมก็ไม่รู้เขาเลยน้อยใจมากขนาดคำถามที่ซีเรียสขนาดนี้ยังไม่คิดจะทำให้เขาดีใจหรือทำให้เขาอยากอยู่ด้วยเลย เขาเลยบอกผมว่าถ้างั้นให้คิดกลับกันว่าผมมีเขาทำไมแล้วค่อยกับมาคบกันใหม่ถ้าตอนนั้นยังไม่สาย ผมจิตตกและผิดหวังกับตัวเองมากและเป็นครั้งแรกที่ผิดหวังกับการตัดสินใจของตัวเอง ผมมาตั้งใจคิดดูว่าถ้าผมไมมีเขาผมอยู่ได้มั้ยผมจะขาดอะไรไปมั้ยคำตอบที่คิดได้คือ ผมไม่ต้องมีเขาก็ได้แต่ว่าผมไม่มีเขาก็ได้ จริงๆหรอเขาไม่มีค่ากับผมขนาดนั้นเลยหรอแต่ถ้างั้นถ้าตอนที่ผมยังมีโอกาสให้เขากลับมาได้ทำไมผมยังจิตตกขนาดนี้แล้วถ้าผมเสียเขาไปจริงๆจะขนาดไหน ประเด็นที่อยากถามเลยก็คือผมต้องปรับนิสัยจริงๆใช่มั้ยและผมควรหาช่วงเวลาจังหวะไหนในการกับไปขอคืนดีควรใช้คำพูดยังไง ขอคำตอบหน่อยครับผมสับสนมาก