เรามีแฟนก็เหมือนผู้ชายธรรมดานี้หล่ะแต่เรากับแฟนเหมือนจะสลับกันเป็นผู้หญิงใจเย็นยอมทุกเรื่อง ง้อทุกอย่าง ยอมทุกครั้งแบบเรื่องนี้คือเราไม่ผิดก็ขอโทษก่อนตลอด ยอมเสียสละเวลา ทิ้งทุกคนให้แฟนหมดเลย แต่แฟนเราแบบใจร้อน หงุดหงิด เถียงสุดใจนี้เป็นผู้หญิงที่เถียงแพ้อ่ะ เราไม่ชอบตอนทะเลาะกันแล้วเสียงดังแบบตะโกนอ่ะ แฟนเรานี้ประจำแต่นี้ก็แบบพูดเหตุผลเบาๆเงียบๆนะ ตอนแรกๆเราตัวติดกันตลอดเลยแบบรักกันมาก พอช่วงหลังเค้าติดงานติดเพื่อนติดทุกอย่างตอนแรกเราก็ไม่ชินล่ะ ก็เสียใจอยู่แบบเราทิ้งทุกอย่างเพื่อเค้าแล้วเราล่ะอารมณ์ประมาณนี้ แต่คุยกันก็ทะเลาะกันประจำ จะปรับความเข้าใจไม่เคยสำเร็จสักครั้ง เราก็ปล่อยไป ไม่เป็นไรนี้คิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่อดทนมากเลยนะ ทุกเรื่องที่เค้าทำผิดยกโทษให้ตลอดผ่านแล้วผ่านไป แต่บ้างทีเราก็ทรมานนะ ถามตัวเองทำไมต้องอดทนขนาดนี้ รักตัวเองบ้างสิ จะเลิกกันหลายรอบแล้วแต่เราก็เป็นคนไปงอนเค้าตลอดหรือว่าเค้าไม่เคยคิดว่าเราจะตัดเค้าได้ของเลยไม่สนใจ ไม่ง้อเรา
เราพยายามหลายครั้งที่จะเลิกจิงๆแต่ก็ทำไม่ได้ ตอนนี้ก็คบกันอยู่เค้าก็ทำงานนานๆเราจะเจอกันที แต่บ้างทีเราก็รู้สึกไม่ดี มันทรมานแปลกๆถามว่ารักไหม รักค่ะ อยากจะตัดความทรมานทิ้งไปทุกครั้ง   สับสนกับตัวเอง เราบอกกับเค้านะคะว่าเราเหนื่อยเราเบื่อ แต่ก็ทรมานเหมือนเดิม