สวัสดีค่ะ เราชื่อกานต์ เคยได้ยินความเชื่อที่ว่าถ้าเป็นเพื่อนกัน 7 ปีจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปไหมคะ ไม่รู้สิ มันอาจจะไม่ได้ผลกับฉันมั้ง เพราะเราพึ่งจะตัดสินใจตัดความสัมพันธ์กับเพื่อนรักของเราที่คบกันมากว่า 8 ปี
เรื่องมันมีอยู่ว่าเรามีแก๊งเพื่อนสนิทอยู่ 4 คน เเละคนที่สนิทที่สุดชื่อแอปเปิ้ล เราสองคนคบกันมาตั้งเเต่มัธยมต้น จนตอนนี้ก็มหาวิทยลัยปีสุดท้ายเเล้ว ส่วนใหญ่เราสองคนจะนัดเจอกันเดือนละครั้ง เพราะอยู่กันคนละมหาวิทยาลัย ซึ่งก็ไกลกันพอสมควร ปกติก็จะเป็นการเจอกันเเบบเช้าเย็นกลับ ดูหนังบ้าง กินข้าวบ้าง เดินห้างบ้าง เเต่ครั้งนี้พวกเราตัดสินใจจะไปเที่ยวต่างจังหวัดอยุธยากันแบบค้างคืน เรื่องราวเเย่ๆมันเลยเกิดขึ้นในทริปนี้
เริ่มจากเราต้องขับรถไปรับเเอปเปิ้ลที่มหาวิทยาลัยตอนเราเลิกเรียน เเต่วันนั้นอาจารย์ปล่อยช้า เราเลยไปรับมันสายไปครึ่งชั่วโมง นางบ่นเราตั้งเเต่ขึ้นรถจนมาถึงหอเราเลย(มาค้างหอเราก่อนเพราะหอเราใกล้อยุธยา) นี่เราไปรับมันเเท้ๆ กระเป๋าของมันเราก็ยกขึ้นรถให้ ค่าน้ำมันก็ไม่เสียสักบาท เเต่ก็เอาเถอะ เราพอจะเข้าใจนางเพราะนางป็นคนจริงจังกับตารางเวลามากกก นางจะต้องเข้านอนตอนสี่ทุ่มเเละตื่นเจ็ดโมงเช้า กินข้าวเเต่ละมื้อก็ต้องตรงเวลาเป๊ะๆๆๆ ไม่งั้นนางจะหงุดหงิดมาก เราน่ะรู้ว่าเพื่อนรักของเราเป็นยังไงเเต่ก็ไม่คิดว่าจะหนักขนาดนี้ นางบังคับให้เราทำทุกอย่างตามตารางเวลาของนาง เเม้เราจะมีการบ้านเเละงานของชมรมมากมายที่ยังทำไม่เสร็จ เเต่นางก็ปิดไฟนอนอย่างไม่สนใจ ปล่อยให้นี่ทำงานต่อไปในความมืด
เช้ารุ่งขึ้นเราก็ออกเดินทางไปเที่ยวกัน โดยวันนี้นางเป็นคนเลือกที่เที่ยว ตลอดทางบนรถ นางก็เล่าเรื่องราวต่างๆของนางไม่หยุด เราก็รับฟังอย่างตั้งใจ เเต่พอเราจะเล่าเรื่องของเราบ้าง นางกลับก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ หรือบางครั้งก็พูดตัดบทเราไปเลย เเละที่เเย่ที่สุดพอเราเล่าเรื่องคนที่เราเเอบชอบเเละเอารูปให้เธอดู เเทนที่นางจะดีใจกับเราหรือตอบโต้อะไรที่ดีกว่านี้ นางกลับบอกให้เราหยุดเล่าเรื่องเเละนางก็ไม่อยากฟังเรื่องของผู้ชายคนนี้อีกเพราะเธอไม่ชอบคนอ้วน! (คนที่เราชอบเขาเป็นหนุ่มอวบน่ะ) เหตุผลของนางมันทำเราเอ๋อไปครู่ใหญ่ เเต่นึกย้อนกลับไปก็ไม่น่าแปลกใจ เพราะนางเองก็บอกเลิกบรรดาแฟนหนุ่มของนางด้วยเหตุผลสุดประหลาดเช่น เกรดต่ำกว่า 2.5 เลิก!, ไม่ก้มลงไปผู้เชื่อกรองเท้าให้เธอ เลิก!, มารับเธอไปกินข้าวไม่ตรงเวลา เลิก!, ฯลฯ
เมื่อพวกเราถึงจุดหมาย เราลงไปถ่ายรูปเล่นกันอย่างสนุกสนาน เกือบจะผ่านไปด้วยดี เเต่พอถึงมื้อเที่ยงเธอก็อยากจะกินอาหารเวียดนามขึ้นมา อาหารเวียดนามในอยุธยาเนี่ยนะ เเต่นั่นเเหละวันนี้วันของเธอ เราก็วนรถหาจนเจอ นางสั่งอาหารเยอะมาก คงลืมนึกไปว่าเราไม่กินผักช่วยกินไม่ได้เด้อ พอเราเตือนนาง นางบอกนางกินหมดจ่ะ อ่ะถ้ากินหมดก็สั่งไปไม่ห้าม เเต่พอถึงเวลาเหลือจ้า เหลือบานเลย ห่อกลับสิจ๊ะรออะไร ประเด็นคือนางหงุดหงิดที่เราไม่ช่วยกิน เลยต้องห่อกลับให้เหม็นในรถ -*- (กูสั่งเเค่เฝอ ไอ้ที่ห่อกลับสั่งทั้งนั้น)
ช่วงบ่ายพวกเราไปเที่ยวกันต่อ เราก็ลงสตอรี่ไอจีของเราปกติ เเละเเน่นอนทุกๆสตอรี่ต้องมีแอปเปิ้ลติดเข้าไปในนั้น เมื่อพวกเรากลับถึงที่พัก นางถามเราว่ามีใครทักมาขอเบอร์หรือโซเชี่ยวของเธอไหม เธออยากมีเเฟนเป็นเด็กมอเราสักคน คือเเอปเปิ้ลนางโสดมาสักพักเเล้ว นางคงเหงาๆ บวกกับนางเป็นสาวหมวย สวย ผิวขาว ตัวสูง มีหนุ่มๆมาห้อมล้อมตลอดเวลา ต่างจากเราที่อวบเเละผิวเข้ม เเม้จะไม่มีหนุ่มมาห้อมล้อมเเต่เพื่อนผู้ชายเราก็เยอะมากๆ ฉันเลยช็คไดเร็คไอจีให้ เเต่ก็ไม่ได้มีใครพูดถึงนาง เราเลยตอบไปตามตรงว่า "ไม่มีนะ มีเเต่คนถามถึงที่ที่เราไปเที่ยวมา" พอนางได้ยิน ก็เป็นนอยเเดกซะอย่างนั้น เราเลยปลอบว่า"ไม่เห็นต้องนอยเลย ไม่ใช่เรื่องใหญ่ เเฟนน่ะไม่มีก็อยู่ได้เด้อ" นางหันมาเเละตอบเราว่า "ไม่สวยเหมือนกู ไม่เข้าใจกูหรอก" เอ๊า!!! เรายืนอึ้งไปเลย ไม่ใช่เราไม่รู้นะว่าเราไม่สวย เเต่เราอึ้งในทัศนคติป่วยๆของนาง เมื่อก่อนนางก็เป้นแหละ เเต่ก็ไม่ขนาดนี้
เช้ารุ่งขึ้นพวกเราออกไปเที่ยวกันต่อ โดยวันนี้เราเป็นคนเลือกสถานที่ท่องเที่ยว ระหว่างทางเราสองคนไม่พูดอะไรกันเลย จนแอปเปิ้ลพูดขึ้นมาว่านางขอโทษที่หงุดหงิดเมื่อคืน นางบอกว่า "กูขอโทษที่หงุดหงิดเมื่อคืนนะ ปกติกูไม่เคยโสดนานขนาดนี้ กูก็เลยอยากได้เเฟนจากมอสักคน กูไม่โทษหรอกที่ไม่เข้าใจกู ก็ไม่สวยแถมไม่เคยมีเเฟน คนแบบคงไม่เข้าใจคนเเบบกู" เเละนางก็เอาเรื่องคนที่เราแอบชอบมาพูดขำๆเเบบ "จริงๆคนที่แอบชอบเนี่ยก็เหมาะกัยดีนะ อ้วนๆดำๆเหมือนกันเลย 555" เราทำได้เเค่ยิ้มเจื่อนๆ นี่นางกำลังขอโทษฉันหรือด่าฉันอยู่เนี่ย การเที่ยววันนี้ดูนางจะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ นี่ชอบขอพรดูดวงต่างๆ เราเลยไปพวกวัดในอยุธยา นางเอาเเต่บอกว่าน่าเบื่อ คิดดูเราขอพรพระอยู่นางมาเร่งให้ขอเร็วๆ สุดท้ายก็เลยให้นางเลือกเลย เเละเมื่อจบวันเราดีใจมากที่ทริปนี้จะจบเสียที
เเต่อยู่ๆระหว่างที่ฉันกำลังจะไปส่งนางที่บ้าน นางขอเเวะไปเอาของก่อนกลับบ้าน นางบอกว่าไม่ไกลเดี๋ยวนางบอกทาง เราก็พาไปไม่ได้เอะใจ เเต่ขับมาสองชั่วโมงกว่าเเล้วยังไม่ถึง นี่เลยเหลือไปมองจีพีเอสที่เธอเปิด โอ้โห! มันคนละทิศกับบ้านของนางเลย บ้านนางบางบัวทอง เเต่นางจะไปเอาของที่บางนา อิบ้าาาา เราเริ่มโมโหเเต่ก็ไม่อยากทะเลาะ เลยรีบขับไปให้ถึง ปรากฎเป็นร้านสัตว์เลี้ยง นางใช้ให้ฉันยกกรงที่มีกระต่ายขึ้นรถไปและให้รีบไปส่งเธอที่บ้านให้ทันหกโมงเย็นเพราะที่บ้านนางรอกินข้าวอยู่ จะบ้าตายรายวัน นั่นมันอีก 1 ชั่วโมง ไม่มีทางทัน นี่ก็บอกไปตามตรง นางก็หงุดหงิด คงโมโหหิว ฉันรีบขับรถไป ระหว่างทางนางเอาเเต่บ่นหิว พอเราจะเเวะให้นางซื้ออะไรกิน นางก็ไม่ยอม อยากรีบกลับบ้าน พอเราถามทาง นางบอก "มีหน้าที่ขับก็ขับไป เดี๋ยวจะให้เลี้ยวเเล้วบอกเอง" เฮ่ย! ปกตินี่ใจเย็นมากนะ เเต่ทำเเบบนี้ชักจะหมดความอดทน ได้เเต่ถามตัวเองว่านี่กูเป็นเพื่อนหรือเป็นเบ๊มันวะ
เมื่อถึงบ้านเเอปเปิ้ล เราปลดล็อคประตูรถให้นางลงรถ เเต่เราไม่ลงกะว่านางขนของออกหมดก็อิอกรถเลย แอปเปิ้ลนางเปิดประตูมาเหวี่ยงใส่เราทันทีว่าไม่คิดจะลงไปช่วยนางถือของเลยหรือ ฉันหายใจเฮือกใหญ่ เอาวะ จะจบเเล้ว (คือพ่อนางเป็นคุณครูเราด้วย ตอนนั้นก็คิดเเค่ว่าช่วยก็ได้วะ จะได้เข้าไปไหว้พ่อนางด้วย) เราช่วยยกกระเป๋าเเละกรงกระต่ายเข้าบ้าน เเละพอพ่อแอปเปิ้ลก็เดินมา นางรีบวิ่งเข้าห้องไปเลยจ้า พ่อของนางดูตกใจมากที่เห็นกระต่ายสองตัวนี้ นี่เลยรู้ได้ทันทีเลยว่านางไม่ขออนุญาตพ่อแม่ก่อน เเละที่ให้ฉันเป็นคนถือกรงกระต่ายก็เพราะจะให้เราโดนดุเเทนนาง ดีที่พ่อของแอปเปิ้ลเเค่ถอนหายใจเเล้วก็ขอบคุณเราที่พาลูกสาวมาส่งบ้านพร้อมชวนทานข้าว เเต่เราไม่ไหวเเล้ว นางทำกับฉันเกินไปมากๆ เลยขอตัวกลับเลย เเต่ก็ความเราอ่ะ เเบบเพื่อนกันมานาน เสียดายเวลาที่ผ่านมา เลยคิดว่าถ้านางมาส่งเราที่รถ เราจะให้อภัยกับเรื่องราวทั้งหมด เเต่นางทำเเค่ตะโกนออกมาจากห้องว่าเหนื่อย จะอาบน้ำให้เเม่ไปส่งเราที่รถแทน เราขับรถออกจากบ้านแอปเปิ้ลด้วยน้ำตาอาบสองแก้ม นางเก่งมากที่ทำให้ฉันหมดความอดทนได้ ตลอด 8 ปีที่คบกันมา นางก็มีทำนิสัยเสียๆใส่กันมาตลอดแหละ หนักบ้างเบาบ้าง เเต่เราก็เลือกที่จะเข้าใจเเละมองในด้านดีๆ เเต่คราวนี้มันเกินมากจริงๆ เราทนไม่ไหวเเล้วหว่ะ
หลังจากวันนั้นเราไม่เคยติดต่อนางอีกเลย ถึงนางจะติดต่อมา ฉันก็จะตอบเป็นมารยาท เป็นไปได้ก็เลี่ยงไม่ตอบ ข้อความล่าสุดที่นางส่งมามันทำให้เรามาตั้งกระทู้นี้ "เป็นอะไรทำไมเเปลกไป?" ทุกคนว่าเราทำถูกไหมที่ตัดเพื่อนกับเธอ เเละเราควรตอบข้อความนั้นของนางไหมว่าทำไมเราถึงแปลกไปไม่คุยกับนางอีก ขอบคุณค่ะทุกคนล่วงหน้านะคะ ^^
ฉันตัดสินใจตัดเพื่อนกับเพื่อนรักที่ฉันคบมานานกว่า 8 ปี ฉันทำถูกใช่ไหม?
เรื่องมันมีอยู่ว่าเรามีแก๊งเพื่อนสนิทอยู่ 4 คน เเละคนที่สนิทที่สุดชื่อแอปเปิ้ล เราสองคนคบกันมาตั้งเเต่มัธยมต้น จนตอนนี้ก็มหาวิทยลัยปีสุดท้ายเเล้ว ส่วนใหญ่เราสองคนจะนัดเจอกันเดือนละครั้ง เพราะอยู่กันคนละมหาวิทยาลัย ซึ่งก็ไกลกันพอสมควร ปกติก็จะเป็นการเจอกันเเบบเช้าเย็นกลับ ดูหนังบ้าง กินข้าวบ้าง เดินห้างบ้าง เเต่ครั้งนี้พวกเราตัดสินใจจะไปเที่ยวต่างจังหวัดอยุธยากันแบบค้างคืน เรื่องราวเเย่ๆมันเลยเกิดขึ้นในทริปนี้
เริ่มจากเราต้องขับรถไปรับเเอปเปิ้ลที่มหาวิทยาลัยตอนเราเลิกเรียน เเต่วันนั้นอาจารย์ปล่อยช้า เราเลยไปรับมันสายไปครึ่งชั่วโมง นางบ่นเราตั้งเเต่ขึ้นรถจนมาถึงหอเราเลย(มาค้างหอเราก่อนเพราะหอเราใกล้อยุธยา) นี่เราไปรับมันเเท้ๆ กระเป๋าของมันเราก็ยกขึ้นรถให้ ค่าน้ำมันก็ไม่เสียสักบาท เเต่ก็เอาเถอะ เราพอจะเข้าใจนางเพราะนางป็นคนจริงจังกับตารางเวลามากกก นางจะต้องเข้านอนตอนสี่ทุ่มเเละตื่นเจ็ดโมงเช้า กินข้าวเเต่ละมื้อก็ต้องตรงเวลาเป๊ะๆๆๆ ไม่งั้นนางจะหงุดหงิดมาก เราน่ะรู้ว่าเพื่อนรักของเราเป็นยังไงเเต่ก็ไม่คิดว่าจะหนักขนาดนี้ นางบังคับให้เราทำทุกอย่างตามตารางเวลาของนาง เเม้เราจะมีการบ้านเเละงานของชมรมมากมายที่ยังทำไม่เสร็จ เเต่นางก็ปิดไฟนอนอย่างไม่สนใจ ปล่อยให้นี่ทำงานต่อไปในความมืด
เช้ารุ่งขึ้นเราก็ออกเดินทางไปเที่ยวกัน โดยวันนี้นางเป็นคนเลือกที่เที่ยว ตลอดทางบนรถ นางก็เล่าเรื่องราวต่างๆของนางไม่หยุด เราก็รับฟังอย่างตั้งใจ เเต่พอเราจะเล่าเรื่องของเราบ้าง นางกลับก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ หรือบางครั้งก็พูดตัดบทเราไปเลย เเละที่เเย่ที่สุดพอเราเล่าเรื่องคนที่เราเเอบชอบเเละเอารูปให้เธอดู เเทนที่นางจะดีใจกับเราหรือตอบโต้อะไรที่ดีกว่านี้ นางกลับบอกให้เราหยุดเล่าเรื่องเเละนางก็ไม่อยากฟังเรื่องของผู้ชายคนนี้อีกเพราะเธอไม่ชอบคนอ้วน! (คนที่เราชอบเขาเป็นหนุ่มอวบน่ะ) เหตุผลของนางมันทำเราเอ๋อไปครู่ใหญ่ เเต่นึกย้อนกลับไปก็ไม่น่าแปลกใจ เพราะนางเองก็บอกเลิกบรรดาแฟนหนุ่มของนางด้วยเหตุผลสุดประหลาดเช่น เกรดต่ำกว่า 2.5 เลิก!, ไม่ก้มลงไปผู้เชื่อกรองเท้าให้เธอ เลิก!, มารับเธอไปกินข้าวไม่ตรงเวลา เลิก!, ฯลฯ
เมื่อพวกเราถึงจุดหมาย เราลงไปถ่ายรูปเล่นกันอย่างสนุกสนาน เกือบจะผ่านไปด้วยดี เเต่พอถึงมื้อเที่ยงเธอก็อยากจะกินอาหารเวียดนามขึ้นมา อาหารเวียดนามในอยุธยาเนี่ยนะ เเต่นั่นเเหละวันนี้วันของเธอ เราก็วนรถหาจนเจอ นางสั่งอาหารเยอะมาก คงลืมนึกไปว่าเราไม่กินผักช่วยกินไม่ได้เด้อ พอเราเตือนนาง นางบอกนางกินหมดจ่ะ อ่ะถ้ากินหมดก็สั่งไปไม่ห้าม เเต่พอถึงเวลาเหลือจ้า เหลือบานเลย ห่อกลับสิจ๊ะรออะไร ประเด็นคือนางหงุดหงิดที่เราไม่ช่วยกิน เลยต้องห่อกลับให้เหม็นในรถ -*- (กูสั่งเเค่เฝอ ไอ้ที่ห่อกลับสั่งทั้งนั้น)
ช่วงบ่ายพวกเราไปเที่ยวกันต่อ เราก็ลงสตอรี่ไอจีของเราปกติ เเละเเน่นอนทุกๆสตอรี่ต้องมีแอปเปิ้ลติดเข้าไปในนั้น เมื่อพวกเรากลับถึงที่พัก นางถามเราว่ามีใครทักมาขอเบอร์หรือโซเชี่ยวของเธอไหม เธออยากมีเเฟนเป็นเด็กมอเราสักคน คือเเอปเปิ้ลนางโสดมาสักพักเเล้ว นางคงเหงาๆ บวกกับนางเป็นสาวหมวย สวย ผิวขาว ตัวสูง มีหนุ่มๆมาห้อมล้อมตลอดเวลา ต่างจากเราที่อวบเเละผิวเข้ม เเม้จะไม่มีหนุ่มมาห้อมล้อมเเต่เพื่อนผู้ชายเราก็เยอะมากๆ ฉันเลยช็คไดเร็คไอจีให้ เเต่ก็ไม่ได้มีใครพูดถึงนาง เราเลยตอบไปตามตรงว่า "ไม่มีนะ มีเเต่คนถามถึงที่ที่เราไปเที่ยวมา" พอนางได้ยิน ก็เป็นนอยเเดกซะอย่างนั้น เราเลยปลอบว่า"ไม่เห็นต้องนอยเลย ไม่ใช่เรื่องใหญ่ เเฟนน่ะไม่มีก็อยู่ได้เด้อ" นางหันมาเเละตอบเราว่า "ไม่สวยเหมือนกู ไม่เข้าใจกูหรอก" เอ๊า!!! เรายืนอึ้งไปเลย ไม่ใช่เราไม่รู้นะว่าเราไม่สวย เเต่เราอึ้งในทัศนคติป่วยๆของนาง เมื่อก่อนนางก็เป้นแหละ เเต่ก็ไม่ขนาดนี้
เช้ารุ่งขึ้นพวกเราออกไปเที่ยวกันต่อ โดยวันนี้เราเป็นคนเลือกสถานที่ท่องเที่ยว ระหว่างทางเราสองคนไม่พูดอะไรกันเลย จนแอปเปิ้ลพูดขึ้นมาว่านางขอโทษที่หงุดหงิดเมื่อคืน นางบอกว่า "กูขอโทษที่หงุดหงิดเมื่อคืนนะ ปกติกูไม่เคยโสดนานขนาดนี้ กูก็เลยอยากได้เเฟนจากมอสักคน กูไม่โทษหรอกที่ไม่เข้าใจกู ก็ไม่สวยแถมไม่เคยมีเเฟน คนแบบคงไม่เข้าใจคนเเบบกู" เเละนางก็เอาเรื่องคนที่เราแอบชอบมาพูดขำๆเเบบ "จริงๆคนที่แอบชอบเนี่ยก็เหมาะกัยดีนะ อ้วนๆดำๆเหมือนกันเลย 555" เราทำได้เเค่ยิ้มเจื่อนๆ นี่นางกำลังขอโทษฉันหรือด่าฉันอยู่เนี่ย การเที่ยววันนี้ดูนางจะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ นี่ชอบขอพรดูดวงต่างๆ เราเลยไปพวกวัดในอยุธยา นางเอาเเต่บอกว่าน่าเบื่อ คิดดูเราขอพรพระอยู่นางมาเร่งให้ขอเร็วๆ สุดท้ายก็เลยให้นางเลือกเลย เเละเมื่อจบวันเราดีใจมากที่ทริปนี้จะจบเสียที
เเต่อยู่ๆระหว่างที่ฉันกำลังจะไปส่งนางที่บ้าน นางขอเเวะไปเอาของก่อนกลับบ้าน นางบอกว่าไม่ไกลเดี๋ยวนางบอกทาง เราก็พาไปไม่ได้เอะใจ เเต่ขับมาสองชั่วโมงกว่าเเล้วยังไม่ถึง นี่เลยเหลือไปมองจีพีเอสที่เธอเปิด โอ้โห! มันคนละทิศกับบ้านของนางเลย บ้านนางบางบัวทอง เเต่นางจะไปเอาของที่บางนา อิบ้าาาา เราเริ่มโมโหเเต่ก็ไม่อยากทะเลาะ เลยรีบขับไปให้ถึง ปรากฎเป็นร้านสัตว์เลี้ยง นางใช้ให้ฉันยกกรงที่มีกระต่ายขึ้นรถไปและให้รีบไปส่งเธอที่บ้านให้ทันหกโมงเย็นเพราะที่บ้านนางรอกินข้าวอยู่ จะบ้าตายรายวัน นั่นมันอีก 1 ชั่วโมง ไม่มีทางทัน นี่ก็บอกไปตามตรง นางก็หงุดหงิด คงโมโหหิว ฉันรีบขับรถไป ระหว่างทางนางเอาเเต่บ่นหิว พอเราจะเเวะให้นางซื้ออะไรกิน นางก็ไม่ยอม อยากรีบกลับบ้าน พอเราถามทาง นางบอก "มีหน้าที่ขับก็ขับไป เดี๋ยวจะให้เลี้ยวเเล้วบอกเอง" เฮ่ย! ปกตินี่ใจเย็นมากนะ เเต่ทำเเบบนี้ชักจะหมดความอดทน ได้เเต่ถามตัวเองว่านี่กูเป็นเพื่อนหรือเป็นเบ๊มันวะ
เมื่อถึงบ้านเเอปเปิ้ล เราปลดล็อคประตูรถให้นางลงรถ เเต่เราไม่ลงกะว่านางขนของออกหมดก็อิอกรถเลย แอปเปิ้ลนางเปิดประตูมาเหวี่ยงใส่เราทันทีว่าไม่คิดจะลงไปช่วยนางถือของเลยหรือ ฉันหายใจเฮือกใหญ่ เอาวะ จะจบเเล้ว (คือพ่อนางเป็นคุณครูเราด้วย ตอนนั้นก็คิดเเค่ว่าช่วยก็ได้วะ จะได้เข้าไปไหว้พ่อนางด้วย) เราช่วยยกกระเป๋าเเละกรงกระต่ายเข้าบ้าน เเละพอพ่อแอปเปิ้ลก็เดินมา นางรีบวิ่งเข้าห้องไปเลยจ้า พ่อของนางดูตกใจมากที่เห็นกระต่ายสองตัวนี้ นี่เลยรู้ได้ทันทีเลยว่านางไม่ขออนุญาตพ่อแม่ก่อน เเละที่ให้ฉันเป็นคนถือกรงกระต่ายก็เพราะจะให้เราโดนดุเเทนนาง ดีที่พ่อของแอปเปิ้ลเเค่ถอนหายใจเเล้วก็ขอบคุณเราที่พาลูกสาวมาส่งบ้านพร้อมชวนทานข้าว เเต่เราไม่ไหวเเล้ว นางทำกับฉันเกินไปมากๆ เลยขอตัวกลับเลย เเต่ก็ความเราอ่ะ เเบบเพื่อนกันมานาน เสียดายเวลาที่ผ่านมา เลยคิดว่าถ้านางมาส่งเราที่รถ เราจะให้อภัยกับเรื่องราวทั้งหมด เเต่นางทำเเค่ตะโกนออกมาจากห้องว่าเหนื่อย จะอาบน้ำให้เเม่ไปส่งเราที่รถแทน เราขับรถออกจากบ้านแอปเปิ้ลด้วยน้ำตาอาบสองแก้ม นางเก่งมากที่ทำให้ฉันหมดความอดทนได้ ตลอด 8 ปีที่คบกันมา นางก็มีทำนิสัยเสียๆใส่กันมาตลอดแหละ หนักบ้างเบาบ้าง เเต่เราก็เลือกที่จะเข้าใจเเละมองในด้านดีๆ เเต่คราวนี้มันเกินมากจริงๆ เราทนไม่ไหวเเล้วหว่ะ
หลังจากวันนั้นเราไม่เคยติดต่อนางอีกเลย ถึงนางจะติดต่อมา ฉันก็จะตอบเป็นมารยาท เป็นไปได้ก็เลี่ยงไม่ตอบ ข้อความล่าสุดที่นางส่งมามันทำให้เรามาตั้งกระทู้นี้ "เป็นอะไรทำไมเเปลกไป?" ทุกคนว่าเราทำถูกไหมที่ตัดเพื่อนกับเธอ เเละเราควรตอบข้อความนั้นของนางไหมว่าทำไมเราถึงแปลกไปไม่คุยกับนางอีก ขอบคุณค่ะทุกคนล่วงหน้านะคะ ^^