สวัสดีค่ะ
ชื่อลินนะคะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ เมื่อไม่นานมานี้ได้ตั้งกระทู้เกี่ยวกับปัญหาครอบครัวไป คร่าวๆ คือพ่อแม่หย่าร้างกัน แล้วพึ่งรู้ความจริงว่าพ่อขอหย่ากับแม่เพื่อไปแต่งงานใหม่ ต่างคนต่างก็มีใหม่ วันนี้จะมาเล่าเหตุการณ์ที่ต้องเจอจากพ่อเลี้ยงและแม่เลี้ยง เล่าพ่อเลี้ยงก่อนนะคะ คือ เขาติดเหล้าเมาเหล้าเกือบทุกวัน การงานไม่ทำ คอยหาเรื่องแม่และชอบทำร้ายแม่ตลอด ทุกครั้งเวลาที่หนูเจอแบบนี้ต่อหน้าหนูสู้ หนูปกป้องแม่ทุกทาง แต่พอหนูได้อยู่กับตัวเองหนูกลัมานั่งโทษตัวเอง ทำไมต้องยอมเห็นแม่เจอแบบนี้ หนูเคยเอ่ยปากให้เขาสองคนต่างคนต่างอยู่หลายรอบแต่พ่อเลี้ยงเขาก็ยังอาศัยบ้านหนูเหมือนเดิม หนูรู้สึกโกรธทั้งแม่และตัวเองทำไมต้องรู้จักกับคนนี้ ส่วนทางแม่เลี้ยงเขาขัดเวลาที่หนูกับพ่อคุยกันตลอด แล้วที่หนูเสียใจมากๆคือพ่อเลือกที่จะวางสายจากหนูไป หนูคิดว่าหนูรับได้แล้วแต่ก็ยังอ่อนแอกับเรื่องแบบนี้เรื่อยๆ (ยังมีอีกหลายเหตุการณ์ที่ยังไม่เล่าเพราะพิมพ์ไปหนูควบคุมน้ำตาตัวเองไม่ได้ มันจะไหลตลอดเลย)
ขอเล่าอาการของหนูนะคะ ทุกครั้งที่หนูเศร้าหรือนึกถึงเรื่องเก่าๆ เหตุการณ์ที่กระทบจิตใจหนูไม่ได้ตั้งใจนึกถึงแต่เมื่อหนูเจอรูปหรือข้อความอะไรที่เป็นความอบอุ่น พ่อ แม่ ลูก หนูไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้เลย ยิ่งไปกว่านั้นหนูชอบเหม่อเวลาขับรถ เกือบรถชนก็มี ไม่ได้มีอาการว่าอยากฆ่าตัวตาย แต่เป็นอาการที่ทำให้หนูเศร้า แล้วจะเศร้าต่อกันเป็นเวลา 2-3 วัน (เดือนหนึ่งหนูเป็บแบบนี้ 2-3 ครั้ง) ต่อหน้าคนเยอะหนูสามารถร่าเริงได้แต่พอเข้าห้องน้ำหรือนั่งทำงานคนเดียวน้ำตามักจะไหลโดยที่หนูไม่ได้ร้องไห้ แล้วทั้งวันของวันนั้นมันจะน่าเบื่อไปหมดเลย ตกดึกบางคืนก็นอนไม่หลับบ้าง ตื่นเช้าทำงานไม่ไหวก็ต้องพึ่งกาแฟตลอด หนูอยากรู้ว่าอาการแบบนี้ถือว่าป่วยมั้ยคะ หรือเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ ขออนุญาตถามผู้รู้หรือผู้มีประสบการณ์ทีค่ะ ..... ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
อาการแบบนี้ ป่วยทางจิตมั้ยคะ?
ชื่อลินนะคะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ เมื่อไม่นานมานี้ได้ตั้งกระทู้เกี่ยวกับปัญหาครอบครัวไป คร่าวๆ คือพ่อแม่หย่าร้างกัน แล้วพึ่งรู้ความจริงว่าพ่อขอหย่ากับแม่เพื่อไปแต่งงานใหม่ ต่างคนต่างก็มีใหม่ วันนี้จะมาเล่าเหตุการณ์ที่ต้องเจอจากพ่อเลี้ยงและแม่เลี้ยง เล่าพ่อเลี้ยงก่อนนะคะ คือ เขาติดเหล้าเมาเหล้าเกือบทุกวัน การงานไม่ทำ คอยหาเรื่องแม่และชอบทำร้ายแม่ตลอด ทุกครั้งเวลาที่หนูเจอแบบนี้ต่อหน้าหนูสู้ หนูปกป้องแม่ทุกทาง แต่พอหนูได้อยู่กับตัวเองหนูกลัมานั่งโทษตัวเอง ทำไมต้องยอมเห็นแม่เจอแบบนี้ หนูเคยเอ่ยปากให้เขาสองคนต่างคนต่างอยู่หลายรอบแต่พ่อเลี้ยงเขาก็ยังอาศัยบ้านหนูเหมือนเดิม หนูรู้สึกโกรธทั้งแม่และตัวเองทำไมต้องรู้จักกับคนนี้ ส่วนทางแม่เลี้ยงเขาขัดเวลาที่หนูกับพ่อคุยกันตลอด แล้วที่หนูเสียใจมากๆคือพ่อเลือกที่จะวางสายจากหนูไป หนูคิดว่าหนูรับได้แล้วแต่ก็ยังอ่อนแอกับเรื่องแบบนี้เรื่อยๆ (ยังมีอีกหลายเหตุการณ์ที่ยังไม่เล่าเพราะพิมพ์ไปหนูควบคุมน้ำตาตัวเองไม่ได้ มันจะไหลตลอดเลย)
ขอเล่าอาการของหนูนะคะ ทุกครั้งที่หนูเศร้าหรือนึกถึงเรื่องเก่าๆ เหตุการณ์ที่กระทบจิตใจหนูไม่ได้ตั้งใจนึกถึงแต่เมื่อหนูเจอรูปหรือข้อความอะไรที่เป็นความอบอุ่น พ่อ แม่ ลูก หนูไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตัวเองได้เลย ยิ่งไปกว่านั้นหนูชอบเหม่อเวลาขับรถ เกือบรถชนก็มี ไม่ได้มีอาการว่าอยากฆ่าตัวตาย แต่เป็นอาการที่ทำให้หนูเศร้า แล้วจะเศร้าต่อกันเป็นเวลา 2-3 วัน (เดือนหนึ่งหนูเป็บแบบนี้ 2-3 ครั้ง) ต่อหน้าคนเยอะหนูสามารถร่าเริงได้แต่พอเข้าห้องน้ำหรือนั่งทำงานคนเดียวน้ำตามักจะไหลโดยที่หนูไม่ได้ร้องไห้ แล้วทั้งวันของวันนั้นมันจะน่าเบื่อไปหมดเลย ตกดึกบางคืนก็นอนไม่หลับบ้าง ตื่นเช้าทำงานไม่ไหวก็ต้องพึ่งกาแฟตลอด หนูอยากรู้ว่าอาการแบบนี้ถือว่าป่วยมั้ยคะ หรือเป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบ ขออนุญาตถามผู้รู้หรือผู้มีประสบการณ์ทีค่ะ ..... ขอบคุณล่วงหน้านะคะ