สวัสดีค่ะเพื่อนๆ เราถามตัวเองมาเยอะแล้วยังไม่ได้คำตอบที่ดี เลยอยากขอคำคอบจากเพื่อนๆดูบ้าง 

     ☻︎คือ..เราเคยมีความรักมาร่วมสองปีและความรักครั้งนั้นทำให้เราปิดตายหัวใจ ไม่ว่าใครจะผ่านเข้ามาเขาก็ต้องผ่านออกไปเช่นเดิม เพราะเรากลัวที่จะเสียเวลา เสียอิสระ และกลัวที่จะเสียใจ ..

     ...คือเราปิดใจตลอดจนเจอคนคนนึงที่เขาเข้ามาเปลี่ยนมุมมอง เปลี่ยนความคิด และเกือบทำให้เราก้าวออกจากประตูนี้ ต้องบอกว่าระหว่างทางมันดีมากเลยค่ะ สิ่งรอบตัวของเราทุกอย่างเข้ากันได้ดี เขาเป็นคนที่สามารถฝากหัวใจและชีวิตไว้ได้ แต่แล้วเรากับเราก็เลิกคุยกันเพราะว่าความสวนทางบางอย่างจากการกระทำที่แสดงออกให้กัน (เรานิ่งจนดูไม่แคร์เขาและเขาใจร้อนจนดูไม่แคร์เรา)  ☹︎

     ... เขาพยายามง้อเรามาตลอด แต่ก็นั่นแหละค่ะด้วยความที่เราปิดกั้นตัวเองจึงต้องผลักไสเขาออกไป ..

    ... แต่แล้ววันนี้เรากับเขาได้กลับมาเจอกันอีกในวันสำคัญที่เขาอยากให้เรามา เขาไม่ได้มาร้องขอโอกาส เขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำเหมือนทุกอย่างเหมือนเดิมก็คือทำเหมือนเราไม่เคยทิ้งเขาไป เชื่อมั้ยคะตลอดเวลาเราทบทวนเป็นร้อยครั้ง ว่าเราควรจะทำยังไง เราไม่กล้ารักเขาเพราะเรากลัวตัวเอง