“ได้ข่าวว่าทำบุญรุ่น เสร็จพาสาวไปดินเนอร์หรือยะ” เจ้าใหม่ ถาม
“ดินเนอร์ไร กินข้าวเย็นธรรมดา พา เจ้ เขาไปเที่ยวเรือจักรีฯ แล้ววน หาดนางรำหน่อย หนึ่งทีแรกจะมากิน ข้าวที่ เล้งกี่แล้ว แต่ไม่ไหวรถติดหนักเลย เลยแวะริมผา ลาภิน” ผมเล่า
“เออ นั่นแหละ บรรยากาศริมหน้าผา วิวมันสวยนะว้อย”
“ดินเนอร์ไร มันก็คือกินข้าวเย็นนี่แหละ หิว ๆ ด้วย” ผมมองเป็นเรื่องปรกติ ก็เย็นกินข้าว
“ไม่โรแมนติค เลยนะ พาพี่พันไป ร้านบรรยากาศดี๊ดีปานนั้น”
“ตกลง ดินเนอร์ กับ ฟาดข้าวเย็นมันไม่เหมือนกันหรือ”
“เออ ว่ะ มันต่างกันตรงไหนวะ” ใหม่เริ่มงงสงสัยช้อปปิ้งออนไลน์หนักจนเบลอ
“เอางี้นะ ไอ้ที่เรียกดินเนอร์ เธอไปดินเนอร์ กับชายหนุ่ม ครั้งสุดท้ายเมื่อไรที่ไหน” ผมจิกเพื่อนรัก จะได้ล้วงงงงงงงงงง ความลับด้วย
“ไม่มี อ่ะ แก่ป่านนี้ ใครจะมาดินเนอร์ วันๆ ฉันทำแต่งาน งาน งาน ล่าสุด ล่าสุด ผู้บริหาร....... ชวนฉันไปกินข้าว ฉันก็หอบเลขา ไปด้วย”
“ตกลง เอางี้ภาพดินเนอร์ของเธอ คือ แบบไหน สำหรับฉันคือกินข้าวแล้วปรกติ ก็เย็นไม่ค่อยกินข้าว ด้วย จะให้อร่อยต้อง ข้าวบาเล่ หมัก”
“ไม่รู้ คงในโรงแรมหรูๆ หรือ ดาดฟ้าตึกสูงๆ ใต้แสงเทียนมั๊งงงงงงงง จิบไวน์แพง หน่อย”
“เรื่องมากว่ะ ฉันว่า ว่างเธอ กับฉันนี่แหละ หาที่ดินเนอร์สไตล์ ชาวอัสสัม กันดีกว่า”
“ไม่เอา พี่พัน จะได้ ด่าฉัน ตายโหงดิ” ยัยใหม่ หนีเลย
“เฮ้ย พี่เขาใจดี บอกแล้วเพื่อนคือเพื่อน เอาไหน ดี ถุงทองปากซอย หรือ นิตยาไก่ย่าง คลอง 3”
“เออ ๆ ดีว่ะ แบบนั้นเอา ข้าวเหนียว ส้มตำ ตำปูแซ่บๆ” ใหม่บอกต่อ
“ตกลง นี่ฉันถามเธอเรื่อง ดินเนอร์ จะรู้เรื่องไหม เธอ ผู้บริหารสูงลิ่ว ศิษย์เก่าดีเด่นอีก ฉันมัน แค่กรรมกรไอที รับจ้างแบกปัญหาชาวบ้านเขา”
“มันขึ้นอยู่กับคนกินด้วยว้อย ว่ากินกับใคร ถ้ากินกับแฟน กินกับหนุ่มหล่อ แบบ Take me out อย่างนั้นนะใช่ แต่ กับเพื่อนอย่างเธอ อะไรก็ได้ กินได้หมด ส้มตำในโลตัสยังกินเลย”
“แล้วกิน กับใครอร่อยล่ะ” ผมถามต่อ
“กินกับเธอนี่แหละ อร่อย ไม่ต้องมีพิธีรีตอง เพื่อนกันสบายๆ ว่าแต่คราวหน้าเอาพี่เขามาด้วย ให้ฉันสัมภาษณ์หน่อย พอล่ะ ฉันจะดู ไลฟ์สด กระเป๋าหนัง จระเข้ แล้ว”
เฮ้อออออออออออ ตกลง รู้แค่งูๆ ปลาๆ ยังไม่รู้ว่าดินเนอร์มันต่างกับ ฟาดอาหารเย็นไง ใครรู้วานบอกที