ดอกหลวงใต้(กลบท เบญจพรรณห้าสี) แย้มยั่วยวนยลเย้า. พอเช้าชื่นระรวยรื่นเรียวไร  ชวนใฝ่หาสีสันเสขสวยสุด. สดุดตาพร่างพราวเพริศพริ้มพา กว่าดอกใด ช่างช้อยเชิดช่อชู. ชมพูม่วงโหยหาห่ว

"มืด....สว่าง" (กลบท...รักร้อย) หาใครหนอ หนอใคร ไว้เป็นเพื่อน ช่างแชเชือน เชือนแช แท้จริงเอ๋ย มองรอบข้าง ข้างกาย ชายไร้เชย ไม่เหมือนเคย เคยกาล ผ่านนานมา เหมือนดวงดาว ดาวเดือน เยือนสว่าง เ

ดอกพิกุล พิกุลฟุ้งจรุงกลิ่นประทิ่นสม ช่างชวนดมชมชื่นรื่นนาสา เจ้าพร่างพรูยามพลบแล้วหลบลา ซบลานหญ้าลืมต้นหล่นอาลัย เก็บพิกุลอุ่นไอไว้ข้างหมอน ก่อนจะนอนขอคิดถึงซึ่งคนให้ ระรวยรินกลิ่นกรุ่นอุ่นละไม อย่

ดวงเดือนเยือนเยี่ยมฟ้า...ราตรี นวลแอร่มแจ่มรัชนี..........ส่องหล้า กระจ่างห่างเมฆี...............กรายกลบ งามเพริศบรรเจิดจ้า........ จิตคล้อยพลอยฝัน อันคนางค์แพรวพร่างด้วย.....ดาวราย ฤาเทียบเปรียบจันท

ไอยเรศ (โคลงสี่สุภาพ)                           @ ไอยรา

ขอบคุณภาพงดงามจากเนตครับผม ร่ายลำนำ รำพัน ผ่านใบไม้ ปลิวไสว...ใจพร่างพรมห่มรักเจ้า เสียงแว่วจาง...จากแล้วแผ่วแผ่วเบา อวนกลิ่นเคล้า...มาลีรื่นชื่นจิตตน ดวงดารา ส่องแสงวาว พราวระยับ เดือนประดับ

https://www.youtube.com/watch?v=x93nZql9y04กลบท สะบัดสะบิ้ง 09.14 น. คนึงหา ตาละห้อย คอยมื่งคอยมิตร ขวัญจิต กวีใจ หายน่งหายหน้า หรือเขา เซ็งเรา ลูกนกลูกกา หมดอารมณ์ หรือว่า เซ