(อ่านประวัติได้ที่ https://ppantip.com/topic/39637795)
วันนี้ เป็นวันครบรอบ 25 ปี การจากไปของนิเกอ อาร์ดิลลา ซึ่งเป็นนักร้องคนโปรดของผมเอง เธอจากไปในวันนี้เมื่อ 25 ปีที่แล้วด้วยอุบัติเหตุรถยนต์
นิเกอ อาร์ดิลลา เชื่อว่าคนไทยส่วนใหญ่ อาจจะไม่รู้จัก แต่ทั่วโลกมลายู อินโดนีเซีย มาเลเซีย สิงคโปร์ บรูไน ถือว่าดังพอตัวมากๆ ในระดับหนึ่งเลย
มีคนเคยเปรียบเปรยไว้ว่า ซูฮาร์โต กับ นิเกอ เปรียบได้กับ เติ้งเสี่ยวผิง และ เติ้งลี่จวิน ที่มีความดังระดับเดียวกันแต่รู้จักต่างกัน มีความนิยมต่างกัน
นิเกอ เป็นสาวมุสลิมที่กล้าแสดงออก มีความร่าเริง น่ารัก สวย เป็นผู้หญิงในอุดมคติของหนุ่ม เป็นไอดอลของสาวๆ ดูล้ำจนคิดว่าเพิ่งเกิดเพิ่งดังยุคนี้
เป็นเหตุผลให้แฟนคลับในอินโดนีเซียส่วนใหญ่ แม้แต่คนเกิดไม่ทัน มาเป็นแฟนคลับย้อนหลังกันเพียบ จนไม่น่าเชื่อว่าความนิยมฮอตฮิตจะยังอยู่ได้

มาว่ากันเรื่องที่ตั้งของสถานที่นี้ พิพิธภัณฑ์ นิเกอ อาร์ดิลลา ให้ผ่านมาทางถนนหลวง ซูการ์โน-ฮัตตา หลักที่ 3 ขาไปกรุงจาการ์ต้า ให้เลี้ยวเข้าหมู่บ้าน
พิพิธภัณฑ์ จะอยู่ห่างจากสนามบิน ฮุเซน ซัสตรานกรา (Husein Sastranegara) ประมาณ 15 กม. แต่ไม่แน่ใจว่ารถแท็กซี่จะไปมั้ยเพราะอยู่ชานเมือง
ให้เข้าหมู่บ้านจัดสรร Aria Graha Regency RW.10 ตรงไปเรื่อยๆ จะเจอกับพิพิธภัณฑ์ ราคาค่าตั๋ว จำไม่ได้ว่าเท่าไร แต่คิดว่าน่าจะเก็บฟรีหรืออาจถูก
พิพิธภัณฑ์ เดิมเป็นบ้านของนิเกอเอง แต่หลังจากที่เสียชีวิต ก็ถูกดัดแปลงเป็นพิพิธภัณฑ์ เพื่อรองรับแฟนคลับที่เข้ามาเยี่ยมชมบ้านหลังนี้ ซึ่งมีทุกวัน
พิพิธภัณฑ์ หรืออดีตบ้าน ค่อนข้างใหญ่โต หน้าพิพิธภัณฑ์มีรถจิ๊บส่วนตัวของนิเกอจอดอยู่ พิพิธภัณฑ์ เปิดตั้งแต่ประมาณ 9 โมงเช้า จนถึง 5 โมงเย็น

ของในพิพิธภัณฑ์ จะเป็นของรวบรวมส่วนตัว ของสะสมทั้งหลายในบ้านของนิเกอ มีรูปและรูปปั้นของ Marilyn Monroe ไอดอลในดวงใจของนิเกอด้วย
ดูเหมือนนิเกอ จะชื่นชอบ Marilyn Monroe มาก แฟนคลับและสื่อในอินโดนีเซียเอง บางทีก็ถึงกับเรียกนิเกอว่าเป็น Marilyn Monroe อินโดนีเซียเลย
นอกจากนี้ ในบ้านยังมีถ้วยรางวัลจากการประกวดร้องเพลงตั้งแต่สมัยเด็กๆ ภาพถ่ายที่มีเป็นสิบรูปร้อยรูป รวมถึงของที่ระลึกต่างๆ ที่ได้มาจากแฟนคลับ
โดยเฉพาะเสื้อยี่ห้อ Moschino (ที่น่าจะเป็นของปลอม เพราะไม่เห็นของจริงขายแล้ว) ที่นิเกอเคยใส่ ก็มีวางขายไว้เพื่อให้แฟนคลับซื้อไปใส่ได้เช่นกัน
แม้กระทั่ง ประตูรถที่ขับไปจนเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิต ก็ยังมีให้เห็นในพิพิธภัณฑ์ ส่วนรถนั้น ถูกซ่อมแซมจนเหมือนไม่เคยถูกชนแล้วนำไปไว้ที่เก็บรถแล้ว

นอกจากนี้ หากนั่งรถไปกับญาติ มีรถเช่าหรือรถที่สามารถไปได้ทุกที่ หากมีเวลามากพอ ก็ขอแนะนำให้ไปที่สุสานของนิเกอได้ที่เมืองจิอามิสนอกเมือง
สุสานของนิเกอ ถูกฝังไว้ในบ้านเกิด ห่างจากตัวเมืองบันดุงไปประมาณ 110 กม. การนั่งรถไปค่อนข้างไกล ถ้าใจไม่ถึงจริง ไม่แนะนำให้ไปโดยเด็ดขาด
แต่ที่แนะนำ เพราะเห็นว่า นอกจากสุสานแล้ว ยังมีเรื่องของชาวบ้านที่ปลูกบ้านเรือนอยู่ใกล้กับสุสานกันแบบใกล้ชิดสุดๆ (น่าจะเป็นเรื่องธรรมดาของเขา)
สุสานที่นี้ ไม่ได้นิยมฝังกันแบบมุสลิมมลายูหรือมุสลิมบ้านเรา ส่วนใหญ่นิยมฝังกันแบบหลุมเล็กๆ มีแค่ป้ายชื่อและอิฐเล็กน้อย เพราะฝังกันเยอะมากๆ
ส่วนสุสานของนิเกอ ฝังกันในศาลาเปิดโล่ง มีไม้ปักไว้ 2 ด้าน ตามแบบสุสานมุสลิมปกติ ทุกปีจะมีคนไปเยอะ แต่ปีนี้ไม่มีการจัดงาน เพราะกลัวไวรัสกัน

ที่ต้องแนะนำให้ไปพิพิธภัณฑ์ เพราะเห็นว่า ต้องการอยากให้คนไทยที่ศึกษาเรื่องราวของอาเซียนอยู่ ไปลองเปิดหูเปิดตากันเกี่ยวกับวงการบันเทิงอินโด
บ้านเรา มีคนสนใจเรื่องดารานักแสดงนักร้องชื่อดัง ที่เคยจากโลกไปก่อนวัยอันควรหรือจากไปก่อนที่ใครหลายๆ คนจะได้เกิดมา ก็เลยมาแนะนำให้ไปดู
อีกเหตุผลหนึ่งคือ พ่อของนิเกอ เสียแล้ว แม่ของนิเกอก็แก่ชรามาก คนดูแลพิพิธภัณฑ์ก็คือ อลัน ยุดิ พี่ชายของนิเกอเอง ที่กำลังหาเลี้ยงครอบครัวอยู่
แต่เส้นทางที่ไปพิพิธภัณฑ์ ไม่แน่ใจว่าจะมีแท็กซี่หรือเปล่า เพราะตอนไป ก็ไปกับญาติเพื่อนที่อยู่ในบันดุง ไม่ได้ไปกับทัวร์หรือไปแบบ Backpacker 
วันนี้ ครบรอบ 25 ปี ที่นิเกอจากโลก จากครอบครัวและแฟนคลับอันเป็นที่รักไป ผมหวังว่ากระทู้นี้ อาจจะพอมีประโยชน์หรือสร้างประโยชน์ ไม่มากก็น้อย