เรารู้สึกอึดอัดเวลาเราอยู่บ้าน บ้านเราหลังไม่ใหญ่ค่ะตั้งแต่เล็กจนเราอายุ21ปี เราไม่เคยมีห้องส่วนตัวเลย จนเราได้เข้ามาเรียนมหาลัยแล้วพักหอเรารู้สึกว่ามันสบายใจมาก เป็นอิสระ ได้คิด ได้ทำทุกอย่าง แต่ทุกอาทิตย์เราต้องกลับบ้านค่ะ พอกลับเราก็รู้สึกแย่ ไม่สบายใจ อึดอัดมากเลยค่ะ พ่อแม่เราเป็นคนรักครอบครัวเอาเวลาว่างให้กับครอบครัวแต่เรารู้สึกเหมือน เราคุยทุกเรื่องทุกอย่างกับเขาไม่ได้ค่ะ เราเข้าใจเขานะคะเพราะพ่อแม่เราไม่ได้รวยเหมือนครอบครัวอื่น เขาส่งเราเรียน เวลาเราอยากได้อะไร เราก็อดทนเอาค่ะไม่ขอเพราะเข้าใจว่าเขาไม่มีตังค์แค่เขาส่งเราเรียนมันก็คงพอและเป็นสิ่งที่สุดยอดกับเราแล้ว เขาบอกเขาเข้าใจเรานะคะมีอะไรให้พูดแต่พอเราพูดเราเขาก็ฟังนะคะแต่เหมือนจะไม่เข้าใจเราเท่าไหร่ เราโตเเล้วเราจะมีแฟนแต่เหมือนๆแกไม่อยากให้มี แกชอบถามเวลาเรากลับบ้าน "มีผู้บ่าวติ้ บ่กลับบ้าน ติดผู้บ้าวบ่ " ถ้าทุกคนอ่านคงจะรู้สึกว่าแกแซวเล่นๆ แต่ในความรู้สึกของเรา เรากลับรู้สึกไม่ชอบเลยค่ะ มันเหมือนแกพูดใส่เรา เหมือนไม่ไว้ใจทั้งๆที่ผ่านมาราไม่เคยทำให้แกผิดหวัง เรียน ก็3.5 ขึ้นตลอดเลยค่ะ รู้สึกแย่จริงๆค่ะ  ควรจะทำยังไงดีค่ะ อยู่บ้านแล้วแย่