คือ เมื่อสามอาทิตย์ที่ผ่านมาอ่ะค่ะเเฟนมีพูดเรื่องเเต่งงานไป เราก็ตอนเเรกโอเคนะเเบบเขาก็เป็นคนค่อนข้างมีฐานะเลยเเล้วก็หน้าตาค่อนข้างดี เเต่ติดอยู่อย่างเดียวค่ะเขาอยากมีลูกมากอยากเเบบหลายคนด้วย เเต่ด้วยความที่ตัวเราเองเป็นหมอ เเล้วไม่ค่อยมีเวลาอ่ะค่ะ เเทบจะไม่มีเลย เราเลยบอกเขาไปว่าเเต่งเหรอได้สิเเต่เราไม่เอาลูกนะเราไม่อยากมี เขาหน้าเสียเลยคร่ะ เอาเเต่ถามว่าทําไม พอเราตอบไปว่าไม่มีเวลาเขาก็บอกว่างั้นมาทําคลีนิคเเทนไหมไม่ต้องทําที่โรงพยาบาล เเต่เรารักในวิชาชีพของตัวเองมากยังอยากช่วยคนไข้ให้หายอยู่อ่ะคร่ะ เเต่ใจหนึ่งก็รู้ว่าไม่มีเวลาเลี้ยงเเน่ๆ เเฟนบอกว่าให้อุ้มบุญไหม(อุ้มบุญคือ การเอาไข่ของเราเเละเสปิรมของผู้ชายไปฉีดที่ท่อนําไข้ของผู้อุ้มบุญเเล้วให้เกิดการผสมกันที่ท่อนําไข่น่ะค่ะ) เราบอกเเฟนไปว่าถึงมีเด็กเราก็ไม่มีเวลาเลี้ยงอยู่ดี ไม่มีเวลาให้เด็กหรอก เขาเสียใจมากค่ะ บอกเราว่าพ่อเเม่เขาอยากอุ้มหลาน อยากมีทายาท เเต่ด้วยความที่เราเป็นคนพูดตรงเราเลยพูดไปประมานว่าให้เขาลองไปหาผู้หญิงคนอื่นที่พร้อมกว่าเราดีไหม เเต่เราพูดเเบบไม่ได้โกรธไม่ได้รู้สึกอะไรเลยค่ะ เเค่อยากเเก้ไข้ปัญหาให้เขา เเต่เรารักเขานะค่ะ เเต่เป็นคนมีเเผนในชีวิตอยู่เเล้วค่ะว่าจะไม่มีลูก