ก่อนอื่นเลยก็ตามหัวข้อกระทู้เเหละเราอยากสนิทกับพี่ชายน้องชายเราให้มากกว่านี้ ตอนนี้ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรนะเเค่อยากให้เวลามีไรก็เล่าให้กันฟังบ้าง ปรึกษากันบ้าง ตอนนี้เหมือนเราเเค่ถามกันว่าเป็นไงบ้างเเล้วก็เเค่นั้นไม่ค่อยได้นั่งคุยกันเท่าไหร่ คือเราต้องเล่าก่อนว่าเรามีพี่ชายหนึ่งคนที่เป็นเเม่เดียวกันเเต่คนละพ่อกัน เเละก็มีน้องชายที่เป็นลูกน้องชายเเม่ เราสามคนโตมาด้วยกัน เล่นมาด้วยกันตลอดตอนเด็กๆเวลามีไรเราก็จะพูดกันเล่าให้กันฟังเเต่พอเราโตขึ้น เราเเยกมาอยู่กับพ่อเเม่ ส่วนพี่เรายายไม่ให้มาเพราะท่านเหงาเเละท่านก็เลี้ยงพี่มาตั้งเเต่เด็ก อันนี้เราทุกคนเข้าใจได้ หลังจากที่เราเเยกออกมา เราก็เจอกันบ้าง อาทิตย์ละสองสามวันตลอด เเต่พอมาโตขึ้นนานๆๆๆๆจะเจอกันด้วยเราต้องเรียนพิเศษบ้างไรบ้าง น้องชายเราก็ไปอยู่บ้านเเม่น้องบ้าง ต่างคนต่างใช้ชีวิตเลยก็ว่าได้ จนเรารู้สึกว่าเวลามีอะไรต่างคนก็ต่างเลือกที่จะเก็บกันไม่ค่อย ได้เเชร์กัน เราเเค่อยากให้เราได้เเชร์กันบ้าง เข้าใจเเหละว่าเราก็มีชีวิตกันคนละเเบบ ต่างคนก็ต่างโตกัน เเต่มันมีบางครั้งที่เรารับรู้ได้ว่าพี่ชายน้องชายเรามีอะไรสักอย่างที่ไม่สบายใจ เเต่เราก็ไม่กล้าถาม พี่ชาย-น้องชายเราก็ไม่กล้าเล่า เวลาเรามีปัญหาบางครั้งเราก็อยากได้ใครสักคนที่รับฟังเรานอกจากพ่อเเม่บ้างเเต่ก็กลัวว่าเขาจะรำคาญเรา เราควรทำยังไงดี??