คือผมแอบหลงรักผู้หญิงคนหนึ่ง ผมรู้จักเธอได้ประมาณ 2 ปี เธอเป็นผู้หญิงที่บ๋องๆโก๊ะๆ เวลาเธออยู่กับเพื่อนเขามักทำตัวตลกๆเสมอ
แต่ผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับเขาเลยนานๆทีถึงจะได้คุย เธอมักจะถามผมเสมอว่า กินข้าวยังคะ เวลาเดินผ่านกันตอนเลิกงานเธอมักจะถาม
ผมเสมอเวลาผมเดินมาคนเดียว แต่เวลาเขามากับเพื่อนหรือผมมากับเพื่อนเขาจะไม่ถามผมซักคำ เวลาเธอคุยกับผมถึงจะเป็นคำถามเดิมๆ
มันก็ทำให้ผมรู้ดีตลอด และจนมาถึงวันที่เธอจะลาออกมันทำให้ผมรู้สึกใจหายเลยละ ผมอยากจะบอกความในใจให้เธอได้รู้ว่าผมรักเขา แต่ผม
ไม่แน่ใจว่าเขาโสดหรือป่าวหรือเขามีคนของใจแล้วหรือยัง นี่แหละที่ทำให้ผมคิดไม่ตก บางทีผมก็รู้สึกเกลียดตัวผมเองเหมือนกันที่ไม่กล้าที่จะบอกเขา
ทั้งๆที่ทำงานมาตั้ง 2 ปี แต่คุยกับเขาแค่ไม่กี่ครั้ง มันอึดอัดสุดๆไปเลยจนต้องมาระบายในพันทิปเนี่ยแหละอย่างน้อยๆก็ได้ระบายออกมา หากโชคชะตาลิขิต
อย่างน้อยๆก็อยากให้เธอมาเห็นกะทู้ของเรา รักเธอนะ ยุ้ย
แอบรักเขาแต่ไม่กล้าแม้แต่จะบอก
แต่ผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับเขาเลยนานๆทีถึงจะได้คุย เธอมักจะถามผมเสมอว่า กินข้าวยังคะ เวลาเดินผ่านกันตอนเลิกงานเธอมักจะถาม
ผมเสมอเวลาผมเดินมาคนเดียว แต่เวลาเขามากับเพื่อนหรือผมมากับเพื่อนเขาจะไม่ถามผมซักคำ เวลาเธอคุยกับผมถึงจะเป็นคำถามเดิมๆ
มันก็ทำให้ผมรู้ดีตลอด และจนมาถึงวันที่เธอจะลาออกมันทำให้ผมรู้สึกใจหายเลยละ ผมอยากจะบอกความในใจให้เธอได้รู้ว่าผมรักเขา แต่ผม
ไม่แน่ใจว่าเขาโสดหรือป่าวหรือเขามีคนของใจแล้วหรือยัง นี่แหละที่ทำให้ผมคิดไม่ตก บางทีผมก็รู้สึกเกลียดตัวผมเองเหมือนกันที่ไม่กล้าที่จะบอกเขา
ทั้งๆที่ทำงานมาตั้ง 2 ปี แต่คุยกับเขาแค่ไม่กี่ครั้ง มันอึดอัดสุดๆไปเลยจนต้องมาระบายในพันทิปเนี่ยแหละอย่างน้อยๆก็ได้ระบายออกมา หากโชคชะตาลิขิต
อย่างน้อยๆก็อยากให้เธอมาเห็นกะทู้ของเรา รักเธอนะ ยุ้ย