ปัญหาของทุ่งเสน่หา ในตอนนี้คือ
คู่รักที่ถูกกีดกันคู่นั้น คนดูดันไม่รู้สึกผูกพันกับตัวละคร
พอไม่รู้สึกผูกพัน ความคิดที่จะไปลุ้นตามก็คงไม่มี
ถ้าละครทำให้คนดูอินกับชะตากรรมของไพฑูรย์กับยุพิน
แบบแผลเก่า ไททานิค โรมิโอกับจูเลียต ฯลฯ ได้
ไม่ต้องแซ่บ คนดูก็ติด ติดเพราะรักและอยากเอาใจช่วยตัวละคร
บทไพฑูรย์คือจางมากกกกก ออกน้อยแบบแทบจะจับเวลาได้ว่ากี่นาที
ยุพิณก็ไม่น่าสงสาร ถึงบทจะมาว่าพ่อเลว บ้านจน โดนรังเกียจ
ถึงจะเขียนบทยัดปากว่าไม่มีใครรันทดเท่าฉันแล้ว ก็ยังไม่คล้อยตาม
คือคาแรคเตอร์ยุพิณ+การแสดงของเต้ย
มันไม่ทำให้รู้สึกว่ายุพิณเป็นคนน่าสงสารเลย
ไม่ต้องมองไปไกล ให้นึกึง "จันตา" จากกรงกรรม
อันนั้นคือคนสงสารจันตากันมาก ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ออกเยอะอย่างยุพิณ
มองไกล้เข้ามาอีกก็ไพรวัลย์ ที่บอมทำให้คนดูรู้สึกผูกพัน เอาใจช่วย
และรู้สึกว่าแกชีวิตรันทดและน่าสงสารจริงๆ
แต่ตัวละครยุพิณ ทำไมก็ไม่รู้ ไม่ทำให้คนดูรู้สึกแบบนั้นได้เลย
ยิ่งตอน-สองตอนหลัง ยุพิณมาร้ายใส่ไพรวัลย์
.....ที่พยายามหาทางช่วยนางทุกอย่างอีก
เลยไม่รู้จะสงสารนางตอนไหน
คิดว่าปัญหาของทุ่งเสน่หาไม่ใช่มันไม่แซ่บหรอก แต่คู่รักที่ถูกกีดกันในเรื่องไม่น่าสงสารพอจะเอาใจช่วย
คู่รักที่ถูกกีดกันคู่นั้น คนดูดันไม่รู้สึกผูกพันกับตัวละคร
พอไม่รู้สึกผูกพัน ความคิดที่จะไปลุ้นตามก็คงไม่มี
ถ้าละครทำให้คนดูอินกับชะตากรรมของไพฑูรย์กับยุพิน
แบบแผลเก่า ไททานิค โรมิโอกับจูเลียต ฯลฯ ได้
ไม่ต้องแซ่บ คนดูก็ติด ติดเพราะรักและอยากเอาใจช่วยตัวละคร
บทไพฑูรย์คือจางมากกกกก ออกน้อยแบบแทบจะจับเวลาได้ว่ากี่นาที
ยุพิณก็ไม่น่าสงสาร ถึงบทจะมาว่าพ่อเลว บ้านจน โดนรังเกียจ
ถึงจะเขียนบทยัดปากว่าไม่มีใครรันทดเท่าฉันแล้ว ก็ยังไม่คล้อยตาม
คือคาแรคเตอร์ยุพิณ+การแสดงของเต้ย
มันไม่ทำให้รู้สึกว่ายุพิณเป็นคนน่าสงสารเลย
ไม่ต้องมองไปไกล ให้นึกึง "จันตา" จากกรงกรรม
อันนั้นคือคนสงสารจันตากันมาก ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ออกเยอะอย่างยุพิณ
มองไกล้เข้ามาอีกก็ไพรวัลย์ ที่บอมทำให้คนดูรู้สึกผูกพัน เอาใจช่วย
และรู้สึกว่าแกชีวิตรันทดและน่าสงสารจริงๆ
แต่ตัวละครยุพิณ ทำไมก็ไม่รู้ ไม่ทำให้คนดูรู้สึกแบบนั้นได้เลย
ยิ่งตอน-สองตอนหลัง ยุพิณมาร้ายใส่ไพรวัลย์
.....ที่พยายามหาทางช่วยนางทุกอย่างอีก
เลยไม่รู้จะสงสารนางตอนไหน