สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 14
นิยายไม่ได้บกพร่องหรอกมันเป็นไปตามวัฒนธรรมของสังคมไทย ถ้าจะมองกันลึกถึงอดีตพี่น้องร่วมบิดาเดียวกันยังแต่งงานกันได้
สังคมเจ้าสัวขุนน้ำขุนนางมีเมียได้หลายคน บรรดาเมียๆที่เป็นพี่น้องกันก็มีเยอะแยะอย่างที่เขาเรียกว่าพระยาเทครัวนั่นไง ต่อมาสังคม
มีวิวัฒนาการมากขึ้น การกระทำบางอย่างไม่เป็นที่ยอมรับในสังคมอารยะของชาวโลก เรื่องพี่เขยน้องเมียถ้าพี่สาวตายก็ไม่ถือกัน ยิ่งถ้ามีลูก
แม่ยายนั่นแหละจะจับน้องเมียใส่พานให้ดัวยซ้ำ เพื่อนเราคนหนึ่งก็เป็นลูกของน้องเมีย นางเล่าว่าป้าตายยายกลัวหลานลำบากจึงยกแม่ให้พ่อ
หรือในกรณีที่ชอบกันเองก็มี เพื่อนเราอีกนั่นแหละแม่ตายน้าก็ดูแล จนวันหนึ่งพ่อบอกจะแต่งงานใหม่ เค้ากราบเท้าพ่อไม่ให้มีเมียใหม่แต่พอรู้ว่า
เป็นน้าก็ไฟเขียวโลด 555
ส่วนในทางกลับกันสังคมไม่ยอมรับถ้าพี่ชายน้องชายได้เมียคนเดียวกันถึงแม้อีกฝ่ายจะตาย มันเป็นเรื่องความเหลื่อมล้ำทางเพศ แต่ถัาอยากจะทำ
ก็ทำได้ ถัาไม่แคร์ปากหอยปากปู กรอบธรรมเนียมประเพณีที่ย้อนแย้งผู้ชายเป็นคนตั้งทั้งนั้นแหละ จะเอาอะไรกับมัน
สิ่งที่อึ้งเอี๊ยะซือเกลียดที่สุดคือจารีตประเพณีที่ไร้สาระที่พวกนักปราชญ์กำหนดมาครอบงำคนโง่ๆไร้สมอง ปีแล้วปีเล่า รุ่นแล้วรุ่นเล่า จนลืมคิดถึง
ความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง
สังคมเจ้าสัวขุนน้ำขุนนางมีเมียได้หลายคน บรรดาเมียๆที่เป็นพี่น้องกันก็มีเยอะแยะอย่างที่เขาเรียกว่าพระยาเทครัวนั่นไง ต่อมาสังคม
มีวิวัฒนาการมากขึ้น การกระทำบางอย่างไม่เป็นที่ยอมรับในสังคมอารยะของชาวโลก เรื่องพี่เขยน้องเมียถ้าพี่สาวตายก็ไม่ถือกัน ยิ่งถ้ามีลูก
แม่ยายนั่นแหละจะจับน้องเมียใส่พานให้ดัวยซ้ำ เพื่อนเราคนหนึ่งก็เป็นลูกของน้องเมีย นางเล่าว่าป้าตายยายกลัวหลานลำบากจึงยกแม่ให้พ่อ
หรือในกรณีที่ชอบกันเองก็มี เพื่อนเราอีกนั่นแหละแม่ตายน้าก็ดูแล จนวันหนึ่งพ่อบอกจะแต่งงานใหม่ เค้ากราบเท้าพ่อไม่ให้มีเมียใหม่แต่พอรู้ว่า
เป็นน้าก็ไฟเขียวโลด 555
ส่วนในทางกลับกันสังคมไม่ยอมรับถ้าพี่ชายน้องชายได้เมียคนเดียวกันถึงแม้อีกฝ่ายจะตาย มันเป็นเรื่องความเหลื่อมล้ำทางเพศ แต่ถัาอยากจะทำ
ก็ทำได้ ถัาไม่แคร์ปากหอยปากปู กรอบธรรมเนียมประเพณีที่ย้อนแย้งผู้ชายเป็นคนตั้งทั้งนั้นแหละ จะเอาอะไรกับมัน
สิ่งที่อึ้งเอี๊ยะซือเกลียดที่สุดคือจารีตประเพณีที่ไร้สาระที่พวกนักปราชญ์กำหนดมาครอบงำคนโง่ๆไร้สมอง ปีแล้วปีเล่า รุ่นแล้วรุ่นเล่า จนลืมคิดถึง
ความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง
แสดงความคิดเห็น
ทุ่งเสน่หา รู้สึกตรรกะในเรื่องมันขัดแย้งกันนะ เรื่องจับแยกคู่โดยให้แต่งกับพี่น้องอีกคนเพื่อให้สถานะมันค้ำคอ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
นางสำเภาวางแผนจับคู่ให้ยุพิณแต่งงานกับไพรวัลย์
นางสำเภาคิดว่า ถึงยุพิณจะยอมเลิกกับไพฑูรย์แต่โดยดี
แต่หากยุพิณยังเป็นอิสระ ไพฑูรย์คงไม่ยอมเลิกลากับยุพิณง่าย ๆ
นางจึงต้องอาศัยฐานะ"พี่สะใภ้" ที่ยุพินจะมีต่อไพฑูรย์ มาบังคับทั้งคู่
ต่อให้วันหนึ่งข้างหน้าหากยุพิณจะต้องเลิกกับไพรวัลย์
ด้วยสถานะ พี่สะใภ้-น้องสามี ของยุพินกับไพฑูรย์ คงไม่มีวันหวนกลับมารักกันได้อย่างแน่นอน
สรุปใช้ตรรกะที่ว่ามานี้เพื่อแยกยุพิณออกจากไพฑูรย์จนไม่มีวันหวนกลับมารักกันได้อีกแม้ต่อมาไพรวัลย์จะตายไปแล้วก็ตาม เพราะสถานะมันค้ำคอ นี่คือคำอธิบายในนิยาย
แต่มามองอีกครอบครัว
ไพฑูรย์ในที่สุดก็ถูกบังคับแต่งงานกับจันทร แถมมีลูกด้วยกันอีก 1 คน (ขณะที่ยุพิณกับไพรวัลย์ไม่มีลูกด้วยกัน)
ต่อมาจันทรตาย (เหมือนกับที่ไพรวัลย์เองก็ตาย) ไพฑูรย์แต่งงานใหม่กับจินดา น้องสาวแท้ๆ ของจันทร
อ้าว แล้วทีครอบครัวนี้ ทำไมไม่มีสถานะมาค้ำคอบ้างหล่ะ ในเมื่อไพฑูรย์ก็มีศักดิ์เป็น "พี่เขย" ของจินดา
ต่อให้วันข้างหน้าจันทรตาย ด้วยสถานะ "พี่เขย-น้องเมีย" ของไพฑูรย์กับจินดา ทำไมกลับยังสามารถรักกันและใช้ชีวิตด้วยกันได้ ทั้งที่มันก็เหมือนสถานะพี่สะใภ้-น้องสามี ของยุพิณกับไพฑูรย์ทุกอย่าง
ทำไมตรรกะเดียวกัน ครอบครัวนึงถึงมองว่าไม่เหมาะสม แต่อีกครอบครัวนึง ดันทำได้ปกติ ทั้งที่ก็มีตัวเชื่อมคนเดียวกันด้วยคือไพฑูรย์ เหตุการณ์ก็เกิดขึ้นที่สภาพสังคมเดียวกัน สภาพแวดล้อมเดียวกันอีก ไม่ได้ต่างยุคต่างสมัยต่างถิ่น สรุปงง เหมือนเหตุผลเดียวกันแต่มีการเลือกปฏิบัติตามใจผู้แต่งนิยายเลยอ่ะ 555555