นี่เป็นกระทู้แรกของผมนะครับ ผิดพลาดประการใกกขออภัยด้วย
          ผมรู้จักกับผู้หญิงคนนึง  แรกๆก็คุยกันดี  แต่ผมเริ่มสังเกตเห็นว่าเธอมีความเศร้า  และมีความเครียดอยู่ตลอดเวลา  เธอเลิกกับแฟนเก่ามา 4 ปี แต่ก็ไม่สามารถลืมความเศร้าได้  ก่อนหน้านี้ก้ได้คุยกับใครหลายคน  แต่ละคนเขาก็ไป  เพราะเธอเลือกที่ไม่เปิดใจจนกระทั่งมาเจอผม
          เธอมีโรคประจำตัว  คือหัวใจเต้นผิดจังหวะ  อาการแรกๆ ก็แค่หน้ามืด  แรกๆที่คุยกัน  เธอก็จะทะเลาะกับแม่  ซึ่งอันนี้น่าจะเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เขาป่วยครับ  แม่เขาจะคอยด่า  คอยดุ เรียกว่ากลับบ้านไปนี่แทบจะกักตัวอยู่แต่ในห้อง  อยู่ข้างนอกเป็นคนสนุกสนาน  ร่าเริง  กลับบ้านเป็นคนนิ่งๆ เงียบๆ
           ปัญหาแรกที่เจอคือ ทะเลาะกับแม่  และรำคานเพื่อนข้างบ้าน  เธอแก้ปัญหาด้วยการกลับบ้านให้ดึก  โดยการไปเดินห้าง นั่งเล่นที่ทำงานและไปเดินห้างแทบทุกวัน  จนมาเจอผม  ผมก็พาไปเที่ยว ไปคลายเครียด  แต่ก็ไม่ได้ทำให้ดีขึ้น  ซึ่งการใช้ชีวิตแบบนี้  มันก็ทำให้เงินเก็บหมดไป
           พอเริ่มมีปัญหาด้านการเงิน  ผมก็ช่วยมาตลอด ทั้งค่าเทอม  ค่ากินค่าใช้  ค่าไปหาหมอโรคหัวใจ  ซึ่งอาการมันก็หนักขึ้นเรื่อยๆ ล่าสุดก็พึ่งเข้าห้อง ICU ผมก็ช่วยมาตลอด  
           แต่ผมสังเกตอาการเขา  และถามเพื่อนที่เป็นโรคซึมเศร้า  เธอเข้าข่ายนะครับ  เพราะมีอาการเครียดตลอด  1 ปีที่รู้จักกันมา เครียดมาตลอด  เครียดก็จะไม่กินอะไรเลยทั้งวัน  หรือบางวันก็กินหนักจน  บุฟเฟ่ 2 มื้อภายในวันเดียวก็มี  วันไหนเขาเครียด เขาก็จะระบายให้ผมฟัง  ผมก็แนะนำให้เขาลองไปพบจิตแพทย์  แต่เขาก็คิดว่าเพราะเป็นโรคหัวใจ  แต่อาการเขากำเริบคือ  ตอนเครียดนะครับ  จะคิดมาก  ใจสั่น  มีเหงื่อ  และชอบเก็บตัวอยู่คนเดียว  ส่วนโรคหัวใจที่เป็นคือ หัวใจจะเต้นช้ากว่าปกติ  ผมพยายามโน้มน้าวเธอให้ไปพบจิตแพทย์ร่วมด้วย  เธอก็ไม่ยอมไป  แต่หลังๆ เธอเริ่มรู้ตัวเองมากขึ้น  ว่าเป็นคนคิดมาก คิดลบในทุกเรื่อง  แต่ก็ไม่ยอมไปอยู่ดี  
            หลังๆ เราเริ่มทะเลาะกัน  จนทุกวันนี้  เธอกลัวจนไม่กล้าจะเจอผมแล้วครับ  ทั้งที่ก่อนหน้านี้เจอแทบทุกวัน  ไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกัน  ผมไปหลุดทะเลาะแล้วพูดจาไม่ดีแค่ครั้งเดียว  เขาจะจำแต่สิ่งไม่ดีของผม  จนเขาไม่กล้าเจอผม  จะเจอก็แค่ผมซื้ออาหารไปฝากแค่นั้น  ผมเริ่มเหนื่อย ที่ต้องช่วยเธอ  แต่เธอเองกลับไม่รักตัวเอง  ผมรับผิดชอบรายจ่ายเธอแทบทุกอย่าง  เธอกลับไม่เคยจำ  เธอจะจำแค่ตอนที่ผมโอนให้ช้า  แต่ผมก็โอนอยู่ดี
            ทุกวันนี้พูดตรงๆ เลย  ถ้าผมไม่รู้ว่าเธอป่วย  ผมคงตัดสินใจไปได้ง่ายกว่านี้  แต่ตอนนี้ผมไปไม่ได้  ต้องคอยหาเงินช่วยค่ารักษาโรคหัวใจ  แต่เธอกลับไม่เห็นค่าผมเลย  ทะเลาะกันก้เก็บตัวคนเดียว ไม่พูดกับใคร  เคยถึงขนาดใช้เงินมาล่อเพื่อไปพบจิตแพทย์  ก้ไม่ยอมไป  ผมควรทำยังไงดีครับ
            ผมเคยส่งแบบประเมิน PHQ-9 ให้ทำ แต่เขาทำได้ 1 คะแนน  ซึ่งผมลองทำตัวเอง ได้ 8 คะแนน  แต่ผมกับเพื่อเขาประเมินให้เขาได้ 18-19 คะแนนเหมือนกัน  แล้วเขาจะมีปัญหาอีกอย่าง คืออ่านหนังสือไม่รู้เรื่องครับ เกิน 3 ประยคก็จับใจความไม่ได้แล้ว