ยิ่งนับวัน ตัวละครไพรวัลย์ ยิ่งทำให้เราเสียน้ำตาแล้วก็ร้อง เฮ้ย! แบบไม่รู้ตัวหลายครั้งมาก
นอกจากสงสารยุพิณ (ถูกบังคับแต่งงาน)
เวทนาไพฑูรย์ (ไม่ได้รู้แผนการของแม่เลย)
อิ่ม กับพระมิ่งขวัญ (สงบเยือกเย็นเหลือเกิน)
ส่ายหัวกับ แก้วใจ (เสียท่าผู้ชายตั้งแต่ยังไม่ทำบัตรประชาชน)
ขยำหัวตัวเอง กับความเป็นแม่สำเภา (คงไม่ต้องอธิบาย)
ที่สุดก็พ่อไพรวัลย์ คนใจถึงพึ่งได้นี่แหล่ะ
เพราะสุดท้ายเขากลับพึ่งใครไม่ได้เลยสักคน
แม่ที่บอกว่าหวังดีเหลือเกิน กำลังหยิบยื่นความทรมาน ให้กับเขา
เหล้าดูจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดแต่ความจริงแล้วมันกลับทำให้ เขาไม่เหลือสติที่จะคิดอ่าน หาทางแก้ไขปัญหาได้เลย
ขอบคุณ คุณคิง คุณเฟื่อง จุฬามณี
และคุณปราณประมูล
ที่สร้างให้ บอมบ์ ได้เป็นไพรวัลย์ ต้นฉบับในปี 2020 นี้
ยินดีกับบอมบ์ด้วยนะ นายทำได้แล้ว
นายไพรวัลย์
ไพรวัลย์ โดยฝีมือการแสดงของบอมบ์ ธนิน ความรัก ของแม่ที่นำมาสู่โศกนาฏกรรม