ก่อนจะมาทำงานโรงงาน เราก็หางานทำมาตลอด แต่จังหวัดเรา อำเภอที่เราอยู่ งานที่เกี่ยวข้องกับสาขาที่เราเรียนมา แทบไม่มีเลย นานๆจะโผล่มา ไปสมัคร สัมภาษณ์แล้วเขาก็ไม่เรียก 555 จนโรงงานแถวบ้านเปิดรับสมัคร เราก็ไปสมัคร มันใกล้บ้านมากอะ อยากอยู่ใกล้ๆบ้านอยู่แล้ว 

     แต่งานที่ได้ทำคือ งานแรงงานเลยอะ แถมสภาพแวดล้อมโรงงาน กลิ่นสารเคมีเอย ฝุ่นเอย เพื่อนร่วมงานก็เป็นรุ่นป้าๆ
เราเข้าใจคำว่ามนุษย์ป้าเลย เราโดนเขาว่าตั้งแต่วันแรก "จบตั้งป.ตรี แต่มาทำงานด้วยกัน ได้เงินเท่ากัน ส่วนลูกๆเขาทำโน้นนี่ บลาๆ" 
คืออวดลูกเขาแหละ แต่ก็ว่าเราทำไมไม่รู้ เราก็ยังหัวเราะไปกับเขา ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน  แต่ว่าเราได้ทำงานตรงนั้นแค่วันเดียว ก็ได้เปลี่ยนไปอยู่แผนกวิศวกรรม เป็นพนักงานพัสดุ เออ นี่แหละ ข้อดีของการจบ ป.ตรี 
     เรามีห้องทำงาน ห้องแอร์ด้วย มีโต๊ะทำงาน แต่งานก็เยอะเลยแหละ เราโอเคนะ แต่ที่ไม่โอเค คือ เงินยังคงเท่าเดิม เท่ากับแม่บ้าน และคนงานอื่นๆ 555
เรื่องที่โดนว่าก็ยังโดนทุกวัน เดินผ่านไปใกล้ๆก็จะได้ยิน ว่า "นั่นไง น้องที่จบป.ตรี แต่ได้เงินเท่ากัน จบตั้งป.ตรีมานะ" คือแล้วมันทำไมอะ?
เราเคยถามตรงๆไปครั้งนึง เขาก็บอกว่า "ก็เสียดาย อุตส่าห์จบตั้งป.ตรี แต่มาทำงานโรงงาน" 
แผนกที่เราทำมีกัน  2 คน คือเรากับพี่คนนึง พี่คนนี้ก็เป็นกับเขาด้วย พี่แกจบม.6 แต่ทำงานที่นี่หลายปีแล้ว เขาก็ว่าเราเหมือนกัน เราก็สงสัยว่ามันทำไมนักหนาวะ จนตอนนี้เราก็ทำงานโรงงานมา 6 เดือนแล้ว เหตุที่ต้องมาตั้งกระทู้นี้คือ เมื่อวันก่อนเราเจอเพื่อนมัธยม ได้คุยกัน ก็ถามเรื่องที่ทำงานกัน พอเราตอบของเรา เพื่อนมันอึ้ง และท่าทีเปลี่ยนไปเลย พอแยกกันอีกวันก็แชทหา มันไม่อ่าน ไม่ตอบ บังเอิญเจอก็ทำเป็นไม่รู้จักกันเลย เราทักแล้วเราก็อายเอง มันทำไมอะ งานเราไม่ได้แย่ขนาดนั้นสักหน่อย เราน้อยใจเลยนะเนี่ย