คือผมมีข้อสงสัยว่า เราจะต้องปฏิบัติธรรมหรือทำอย่างไรถึงจะสามารถหยุดการจองเวรจองกรรม หรือ ความอาฆาตพยาบาท ที่เรานั้นไม่รู้ว่าเราเคยไปจองเวรจองกรรมกับใครไว้ในอดีตชาติ ให้หยุดลงในชาตินี้อย่างไร เพื่อที่จะได้ไม่พบเจอหรือมีเวรกรรมต่อกันอีกต่อไป
ผมเคยอ่านเรื่องราวของพระเทวทัตซึ่งเป็นผู้จองเวรพระพุทธเจ้าตั้งแต่เป็นพระโพธิสัตว์ ในอดีตกาลพระเทวทัตท่านเกิดเป็นพ่อค้า ที่อาฆาคพยาบาทพระโพธิสัตว์ ที่มาขัดลาภของท่าน ถึงกับกำเม็ดทรายในกำมือขึ้นมา แล้วอธิษฐานว่า ถ้าจำนวนเม็ดทรายในมือนี้ เปรียบเสมือนจำนวนภพชาติที่จะเกิดต่อไปในอนาคตแล้วไซร้ ท่านจะขอตามจองล้างจองผลาญพระโพธิสัตว์ไปทุกชาติ ตราบถึงนิพพานกันไปข้างหนึ่งเลยทีเดียว
ผลลัพธ์ก็คือ เมื่อพระเทวทัตเกิดมาพบพระโพธิสัตว์ครั้งใด จะตามจองล้างจองผลาญไปทุกครั้ง แต่เมื่อใดก็ตามที่พระเทวทัต เกิดมาไม่เจอพระโพธิสัตว์ จะตั้งใจทำความดีอย่างดี เช่น รักษาศีล 8 ตลอดชีวิต
ซึ่งจากเรื่องราวที่ผมอ่านมานั้นผมเลยเกิดคิดได้ว่า หากในชาติก่อนหรืออดีตชาติเราเคยจองเวรจองกรรมกับใครไว้เราจะต้องอโหสิกรรมหรือปฏิบัติธรรมอย่างไรถึงจะ หยุดและถอนการจองเวรจองกรรม หรือ ความอาฆาตพยาบาท ทั้งหมดให้หยุดลง เพื่อที่จะไม่พบหรือมีเวรกรรมต่อกันตลอดไป (หยุดจองเวรจองกรรมตลอดกาลโดยไม่อาฆาตต่อกันอีกต่อไป)
คำถามสุดท้าย ถ้าในชาติใดก็ตามที่พระเทวทัต เกิดมาไม่เจอพระโพธิสัตว์ จะตั้งใจทำความดีอย่างดี เช่น รักษาศีล 8 ตลอดชีวิต ผมเลยเกิดสงสัยว่าถ้าพระเทวทัตตั้งใจทำความดีรักษาศีลตลอดชีวิตแต่ทำไม่ถึงไม่สามารถถอนความอาฆาตพยาบาทได้ เพราะตามหลักแล้วผู้รักษาศีลระดับศีล 8 นั้นจะต้องสามารถถอนหรือหยุดความอาฆาตพยาบาท หยุดจองเวรจองกรรมได้
ทำอย่างไรเราถึงจะถอนหรือหยุดความอาฆาตพยาบาท ที่เราเคยจองเวรจองกรรมกับใครไว้มาตั้งแต่อดีตชาติให้หมดสิ้นไม่มีเวรต่อกันอีก
ผมเคยอ่านเรื่องราวของพระเทวทัตซึ่งเป็นผู้จองเวรพระพุทธเจ้าตั้งแต่เป็นพระโพธิสัตว์ ในอดีตกาลพระเทวทัตท่านเกิดเป็นพ่อค้า ที่อาฆาคพยาบาทพระโพธิสัตว์ ที่มาขัดลาภของท่าน ถึงกับกำเม็ดทรายในกำมือขึ้นมา แล้วอธิษฐานว่า ถ้าจำนวนเม็ดทรายในมือนี้ เปรียบเสมือนจำนวนภพชาติที่จะเกิดต่อไปในอนาคตแล้วไซร้ ท่านจะขอตามจองล้างจองผลาญพระโพธิสัตว์ไปทุกชาติ ตราบถึงนิพพานกันไปข้างหนึ่งเลยทีเดียว
ผลลัพธ์ก็คือ เมื่อพระเทวทัตเกิดมาพบพระโพธิสัตว์ครั้งใด จะตามจองล้างจองผลาญไปทุกครั้ง แต่เมื่อใดก็ตามที่พระเทวทัต เกิดมาไม่เจอพระโพธิสัตว์ จะตั้งใจทำความดีอย่างดี เช่น รักษาศีล 8 ตลอดชีวิต
ซึ่งจากเรื่องราวที่ผมอ่านมานั้นผมเลยเกิดคิดได้ว่า หากในชาติก่อนหรืออดีตชาติเราเคยจองเวรจองกรรมกับใครไว้เราจะต้องอโหสิกรรมหรือปฏิบัติธรรมอย่างไรถึงจะ หยุดและถอนการจองเวรจองกรรม หรือ ความอาฆาตพยาบาท ทั้งหมดให้หยุดลง เพื่อที่จะไม่พบหรือมีเวรกรรมต่อกันตลอดไป (หยุดจองเวรจองกรรมตลอดกาลโดยไม่อาฆาตต่อกันอีกต่อไป)
คำถามสุดท้าย ถ้าในชาติใดก็ตามที่พระเทวทัต เกิดมาไม่เจอพระโพธิสัตว์ จะตั้งใจทำความดีอย่างดี เช่น รักษาศีล 8 ตลอดชีวิต ผมเลยเกิดสงสัยว่าถ้าพระเทวทัตตั้งใจทำความดีรักษาศีลตลอดชีวิตแต่ทำไม่ถึงไม่สามารถถอนความอาฆาตพยาบาทได้ เพราะตามหลักแล้วผู้รักษาศีลระดับศีล 8 นั้นจะต้องสามารถถอนหรือหยุดความอาฆาตพยาบาท หยุดจองเวรจองกรรมได้