สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 12
หลายคนบอกว่าเหมือนจะแฮปปี้ไม่สุด แต่เราว่าแฮปปี้ดีนะคะ มันเป็นจบปลายเปิดเนาะ เราคิดว่า ในปีหน้าๆอาจจะไม่ใช่แค่ 2 อาทิตย์ อาจจะขยับมาเป็น 1 เดือน 2 เดือน ไปจนถึงหนึ่งปี มันเป็นสิ่งที่เราต้องจินตนาการเอง เพราะเราสามารถสร้างตอนจบได้ เราเลยคิดว่า มันจะต้องดีขึ้นแน่ๆ ความรักของทั้งคู่มันจะไม่จบด้วยการเจอกันปีละครั้งแน่ๆ ขนาดอะไรที่เป็นไปได้ยากทั้งคู่ยังทำให้เป็นไปได้เลยค่ะ
เหมือนที่ยุนเซรีและรีจองฮยอกพูด "ต่อให้รู้ว่าเรื่องพวกนี้มันอันตราย รู้ตั้งแต่แรกว่ามันจะเกิดขึ้นก็ยังเลือกจะทำมัน ถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะไม่เปลี่ยนแปลงอะไร จะลงจอดฉุกเฉินที่เดิมเพื่อให้ได้เจอเขา" "ขอบคุณที่ทำให้ยุนเซรีเกิดมา ขอบคุณที่อย่างน้อยคนที่ผมรักก็ยังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้" ขอยกให้เป็นประโยคที่เราใช้สรุปทุกอย่างค่ะ
มีความสุขมากเลยกับละครเรื่องนี้ รู้สึกผูกพันกับตัวละครมากๆ อยากให้ได้รางวัลเยอะๆเลย ตื่นมาลุ้นเรตติ้งพรุ่งนี้กันนะคะ 20% กันเถอะ!!
เหมือนที่ยุนเซรีและรีจองฮยอกพูด "ต่อให้รู้ว่าเรื่องพวกนี้มันอันตราย รู้ตั้งแต่แรกว่ามันจะเกิดขึ้นก็ยังเลือกจะทำมัน ถ้าย้อนเวลากลับไปได้จะไม่เปลี่ยนแปลงอะไร จะลงจอดฉุกเฉินที่เดิมเพื่อให้ได้เจอเขา" "ขอบคุณที่ทำให้ยุนเซรีเกิดมา ขอบคุณที่อย่างน้อยคนที่ผมรักก็ยังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้" ขอยกให้เป็นประโยคที่เราใช้สรุปทุกอย่างค่ะ
มีความสุขมากเลยกับละครเรื่องนี้ รู้สึกผูกพันกับตัวละครมากๆ อยากให้ได้รางวัลเยอะๆเลย ตื่นมาลุ้นเรตติ้งพรุ่งนี้กันนะคะ 20% กันเถอะ!!
สมาชิกหมายเลข 6659511 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1543085 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1577833 ถูกใจ, แอบดื้อ ถูกใจ, ลูกodd ถูกใจ, Onnieatery ถูกใจ, แมวหัวส้ม ถูกใจ, ณธรา ถูกใจ, ซะงั้น ถูกใจ, siri_gy ถูกใจรวมถึงอีก 1 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 7
เราชอบตอนจบเรื่องนี้มากค่ะ ยกเว้นคู่ซอดัน เราว่าซึงจุนไม่ต้องตายก็ได้อ่ะ ซอดันน่าสงสารเกินไป
กลับมาที่คู่พระนาง
ตอนแรกเอาแอบกลัวว่าพระเอกอาจกลับเกาหลีเหนือลำบาก แล้วทำให้ครอบครัวเดือดร้อน สิ่งถ้าเป็นงั้นมันดูไม่โอเคมาก หรือถ้านางเอกจะเลิกจากการเป็นประธานบริษัทเพื่อไปใช้ชีวิตอยู่กับพระเอกอย่างเดียว ก็คงไม่ใช่อีก ทั้งสองฝ่ายต่างมีภาระและหน้าที่
การที่พระเอกได้กลับมาเล่นเปียโน และได้เจอนางเอกปีละ2ครั้ง โดยที่นอกจากครอบครัวก็ไม่มีใครรู้ความสัมพันธ์ของสองคนนี้ดีที่สุด การได้เจอในประเทศที่เป็นกลางอย่างสวิส และเป็นประเทศที่ทั้งสองคนพบกันในครั้งแรกดีที่สุด...
เราชอบ 3 ฉากของวันนี้มากเลย
1. ฉากที่พระเอกส่งเมสเสจล่วงหน้าในนางเอกหนึ่งปีทุกวันอ่ะ มันซึ้งใจมาก แล้วนางเอกก็ทำตามทุกอย่างที่พระเอกเขียนด้วย ถึงตัวจะอยู่ไกล แต่ใจอยู่ใกล้กันตลอดเลยจริงๆ ชอบข้อความที่บอกตอนวันเกิดว่าให้มาเจอกันที่สวิส มันเป็นอะไรที่ยากมากนะ ที่จะบังเอิญเจออีกครั้งอ่า แต่ทั้งสองคนก็พยายามให้กลับมาเจอกันได้ นางเอกตั้งมูลนิธิทางดนตรีให้ศิลปินทั่วโลก(ยุนเซรีจริงๆ เงินแก้ปัญหาสวยๆ) พระเอกกลับไปเล่นเปียโนตามฝัน
2. ฉากที่ชอบคือ ตอนที่พระเอกเจอกล้องเก่าอ่ะ (ความจริงไลก้ารุ่นนั้นก็ไม่เก่านะ ราคาแพงด้วย 5555555555) แล้วพระเอกถ่ายรูปนางเอกไว้ทั้งที่ไม่รู้จัก พรหมลิขิตจริงๆอ่ะแหละ my style อ่ะเนอะ
3. ฉากที่จับมือตอนอยู่ระหว่างการแสดง เก้าอี้ทั้งสองดูห่างกันเหมือนมีกำแพงกั้นอยู่ แต่ก็ยังจับมือกันเหมือนไม่มีอะไรกั้นความรักของทั้งสองคนได้ ดูเป็นซีนที่มี meaning ดี
สุดท้ายนี้เรื่องนี้คงเป็นเรื่องที่เราชอบที่สุดเรื่องนึง ไม่ตกม้าตายตอนจบ แล้วก็สวยงาม
กลับมาที่คู่พระนาง
ตอนแรกเอาแอบกลัวว่าพระเอกอาจกลับเกาหลีเหนือลำบาก แล้วทำให้ครอบครัวเดือดร้อน สิ่งถ้าเป็นงั้นมันดูไม่โอเคมาก หรือถ้านางเอกจะเลิกจากการเป็นประธานบริษัทเพื่อไปใช้ชีวิตอยู่กับพระเอกอย่างเดียว ก็คงไม่ใช่อีก ทั้งสองฝ่ายต่างมีภาระและหน้าที่
การที่พระเอกได้กลับมาเล่นเปียโน และได้เจอนางเอกปีละ2ครั้ง โดยที่นอกจากครอบครัวก็ไม่มีใครรู้ความสัมพันธ์ของสองคนนี้ดีที่สุด การได้เจอในประเทศที่เป็นกลางอย่างสวิส และเป็นประเทศที่ทั้งสองคนพบกันในครั้งแรกดีที่สุด...
เราชอบ 3 ฉากของวันนี้มากเลย
1. ฉากที่พระเอกส่งเมสเสจล่วงหน้าในนางเอกหนึ่งปีทุกวันอ่ะ มันซึ้งใจมาก แล้วนางเอกก็ทำตามทุกอย่างที่พระเอกเขียนด้วย ถึงตัวจะอยู่ไกล แต่ใจอยู่ใกล้กันตลอดเลยจริงๆ ชอบข้อความที่บอกตอนวันเกิดว่าให้มาเจอกันที่สวิส มันเป็นอะไรที่ยากมากนะ ที่จะบังเอิญเจออีกครั้งอ่า แต่ทั้งสองคนก็พยายามให้กลับมาเจอกันได้ นางเอกตั้งมูลนิธิทางดนตรีให้ศิลปินทั่วโลก(ยุนเซรีจริงๆ เงินแก้ปัญหาสวยๆ) พระเอกกลับไปเล่นเปียโนตามฝัน
2. ฉากที่ชอบคือ ตอนที่พระเอกเจอกล้องเก่าอ่ะ (ความจริงไลก้ารุ่นนั้นก็ไม่เก่านะ ราคาแพงด้วย 5555555555) แล้วพระเอกถ่ายรูปนางเอกไว้ทั้งที่ไม่รู้จัก พรหมลิขิตจริงๆอ่ะแหละ my style อ่ะเนอะ
3. ฉากที่จับมือตอนอยู่ระหว่างการแสดง เก้าอี้ทั้งสองดูห่างกันเหมือนมีกำแพงกั้นอยู่ แต่ก็ยังจับมือกันเหมือนไม่มีอะไรกั้นความรักของทั้งสองคนได้ ดูเป็นซีนที่มี meaning ดี
สุดท้ายนี้เรื่องนี้คงเป็นเรื่องที่เราชอบที่สุดเรื่องนึง ไม่ตกม้าตายตอนจบ แล้วก็สวยงาม
สมาชิกหมายเลข 5807491 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 874032 ถูกใจ, เพนกวินฟ้า ถูกใจ, รักเซอร์ช่า ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1176226 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1577833 ถูกใจ, แอบดื้อ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2640917 ถูกใจ, ลูกodd ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4905181 ถูกใจรวมถึงอีก 4 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
Crash Landing on you EP.16 มาพูดคุยตอนจบกัน (มีสปอยนะครับ)
ดูจบแล้วรู้สึกยังไงกันบ้างครับ ?