ปีใหม่เริ่ม หยิบเล่มเดิม หนังสืออ่านปีเก่าผ่าน ตามเวลา ที่พาหมุนแต่หัวใจ ที่ได้มอบ ให้แด่คุณไม่ต้องลุ้น จะปิดจบ เมื่อครบปี ยังเปิดอ่าน ซ้ำอีกครา เหมือนหนังสือเล่มติดมือ อ่านคราใด ใจสุขีถ้อยค

ฟังกี่ครั้งก็ยังเศร้า ดอกไม้บานแล้วย่อมโรยรา นานนักหนาที่จากกัน หนทางดูสิ้นหวังและเดียวดาย เธอจึงตัดสินใจเพื่อหนทางได้บรรจบกัน แต่...ไม่อาจรู้เลย เธอเอง เธอเอง เป็นคน "ปลูกดอกไม้อีกดอกให้บานในใจ

*ขอบคุณภาพสวย ๆ จากโลกออนไลน์ครับ เมื่อดอกโศกวันวานไม่บานต่อ มีคนขอหุบให้ไม่บานก่อน หยิบดอกรักปักทิ่มทำลิ่มตอน ผลิดอกอ่อนทอนโศกแห่งวันวาน ทอดรอยทิ้งกลีบเศร้าใส่เงาใหม่ สาดปุ๋ยใส่รดงามทั่วคามขาน รากเ

ยามฝนรินดินอุ้มแสนชุ่มฉ่ำ ห้วงธารน้ำเอ่อท้นล้นฝั่งสอง พฤกษาดื่นชื่นหยาดสาดละออง ดั่งรักปองครองสมรื่นรมย์ใจ ครั้นเหมันต์ฝันหวานวิมานแก้ว น้ำค้างแวววาวรับอรุณใส หญ้ายอดอ่อนร่อนพริ้วปลิวลมไกว ปานท่องในส

กระทู้ประจำวันพฤหัสบดีที่ 21 พฤศจิกายน 2567                                         &