สวัสดีค่ะ ทุกคนที่อ่านกระทู้นี้ (เราสาว2 อายุ 25 สูง165 หนัก 50) 
เมื่อวันที่ 04 กุมภาพัน 2563 
เป็นวันที่เราแพลนจะเสริมหน้าอกกับคลีนิคๆนึงใน กทม แถวๆ รัชดา
ถึงเวลาที่จะเข้าไปตรวจร่างกายเจาะเลือดเตรียมความพร้อม
วันนั้นเป็นวันที่เรารอมานานกว่า 4 ปี คิดอยากให้ถึงวันนั้นเร็วๆ อยากมีหน้าอก อยากสวย
แต่!!! มันพัง มันล้มเหลวไปหมด หลังจากที่รอผลเลือดนานกว่า 4 ชม. คุณหมอเรียกชื่อเข้าห้องปรึกษา
พี่สาวเราไปด้วย ด้วยความที่พี่สาวเป็นห่วง พี่สาวก็จะเดินตามตลอด แต่คุณหมอบอกให้ญาติรอข้างนอก
แค่คำว่าญาติรอข้างนอกนะคะ ใจเราก็แป้วละ ต้องมีอะไรแน่ๆ จนกระทั่งไปนั่งเก้าอี้หน้าคุณหมอ
คุณหมอก็ทักขึ้นมาเลยว่า โธ่วว ลูกสาว! เคยตรวจเลือดที่ไหนมาก่อนไหม ?
เราใจแป้วๆ ใจสั่นๆ เลยตอบไปว่า เคยค่ะ แต่นานแล้วจะ 4 ปีแล้ว
คุณหมอพูดต่อ เกล็ดเลือดหนูไม่ผ่านะคะ หนูมีเชื้อ HIV 
ตอนนั้นเราสติหลุดเลย เหม่อลอย พูดไม่ออก ทำตัวไม่ถูก พูดผิดๆถูกๆ เราก็พูดขึ้นมาคำเดียว ห้ะ!? 
จริงหรอคะหมอ? หมอตอบว่า ไม่แนะนำให้เสริมหน้าอกนะ หลังจากนั้นหมอก้บอกว่า เดี๋ยวแม่ขอเก็บค่าเจาะเลือด 500 บาทนะ
เราก็หยิบเงินจ่ายเลย โดยที่ยัง ไม่เชื่ออยู่ ยังอึ้งอยู่ แต่ยังมีสติว่าหมอคงไม่โกหก
เลยเดินออกจากห้องและพี่สาวก็ทำหน้าตกใจ ด้วยสีหน้าเรา เราพยายามกลั้นไม่ให้น้ำตาไหล จนเดินออกจากคลีนิค เราปล่อยโฮเลย
พี่สาวก็พยายามถามว่า เป็นอะไรๆ ๆ ๆ ตอบพี่ ตอบ เราก็พูดกับพี่สาวเลยตรงๆ เพราะมีแค่พี่สาวคนเดียวที่เราสนิทมากที่สุด
เราเอ่ยปากบอกพี่สาวตามที่หมอบอก พี่สาวก็แทบไม่เชื่อ จนเราตั้งสติและหยุดร้องไห้ และเดินกลับ โรงแรม
มาถึงโรงแรม พี่สาวก็รีบหาโรงพยาบาลเพื่อไปตรวจให้แน่ใจ ให้ชัวร์ ก็ได้โรงบาลใกล้ๆ คือโรงบาล พระราม9 มุ่งหน้าเข้าโรงบาล ติดต่อกรอกประวัตรับคิวรอเจาะเลือดอีกที หลังเจาะเลือดและรอผล ใจเราไม่อยู่กับที่เลย คิดไปมากมาย คือมันเป็นวันที่เราจะมีความสุข พี่เราจะมีความสุข แต่กลับเป็นวันที่เรารู้สึกผิดหวัง ล้มเหลวที่สุด แว๊บแรกเลย เราคิดอยากฆ่าตัวตายทันทีทันใด ตรงนั้นเลย แต่พี่สาวพยายามพูด เพราะแกรู้ว่าเรามีปัญหาทางจิตใจมาก่อน เราเคยเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อนที่จะมาทำหน้าอก แต่รักษาจนดีขึ้นมากๆแล้ว พอหลังฟังผล หมอที่โรงบาลก็เรียกเข้าไปคุยและอธิบายผล สรุปเราติดเชื้อ HIV จริงๆ
หมอก้อพยายามพูดว่าอย่าคิดมาก เดี๋ยวนี้มียาดีแล้ว คนเป็นกันเยอะแยะ หมอก็ให้เรานอนบนเตียงเพื่อตรวจอาการเบื้องต้นเพิ่มเติม หมอบอกว่าเราดีนะ ที่อาการไม่ได้ออกมากมาย ดูแทบไม่รู้ว่าเราติดเชื้อ (แต่จริงๆแล้วคนรอบข้างทักเรานานแล้ว หลายเดือนแล้วก่อนจะมาถึงวันนี้ ว่าเราดูหมองๆ ไม่สดใส เหมือนเมื่อก่อน) หมอก้สอบถามว่ารู้ตัวมานานยังหรือ เพิ่งมีเพศสัมพันธิ์แบบไม่ป้องกันมานานหรือยัง เราก็ตอบไปตามความจริง เพิ่งรู้สึกได้ 2 เดือนนับจากเดือน ธันวา 62 มา  หมอก็แนะนำการรักษาต่อไป เราก็ต้องไปเจาะเลือดอย่างระเอียดอีกที เจาะเลือดเพื่อตรวจดู CD4 จะได้รับยามาทานถูกและเอ็กซ์เรย์ ปอด ตับ ไต (ถ้าจำไม่ผิด ตอนนั้นไม่มีสติเลยเขาดึงไปไหนก็ไป ปกติกลัวการเจาะเลือดมาก แต่วันนั้นไม่รู้สึกอะไรทั้งนั้น) เจาะเลือดเอ็กซ์เรย์เสร็จ ก็ไปฟังคำแนะนำการดูแลตัวเองและการรักษาต่อไป จบก็จ่ายเงิน มาเข่าอ่อนตอนจ่ายเงินอีกที (เราคนต่างด้าวนะ) โดนไปเกือบๆ 20K (เฉพาะค่าใช้จ่ายในโรงบาล)
เสร็จสิ้นพอได้ฟังคำแนะนำและการรักษาจากหมอ ก็รู้สึกดีขึ้น อย่างน้อยเราก็ไม่ได้ตายวันนี้พรุ่งนี้เนอะ (คิดในใจ) หลังจากฟังผลและคำนแนะนำเสร็จ หมอก็นัดมาฟังผล CD4 อีกทีวันที่ 11 กุมภา