เราทุ่มเทให้กับรักครั้งนี้มากเราคิดว่าสามีคนนี้คงรักเรามากเราเป็นผู้หญิงมีลูกติด1คนเค้าก็มี1คนเราคิดว่าเราโตๆกันเเล้วเข้าใจโลกมากขึ้นเราเป็นสามีภรรยากันมา3ปีมีลูกด้วยกัน1คนในเวลาที่อยู่กันเเค่5เดือนเราคิดว่าจะหยุดที่เค้าเราอยากสร้างครอบครัวที่ดีเพื่อลูกเราอยากเปลี่ยนเค้าเพราะเราคิดว่าการมีลูกมีเราจะทำให้เค้าดีขึ้นเค้าเป็นคนโมโหร้ายชอบ

ทำร้ายเราซ้ำๆเเรกๆเเค่คำพูดหนักเข้าก็ร่างกายเพียงเเค่เวลาที่อยู่ด้วยกันไม่กี่เดือน. ถึงคั่นเปรียบเทียบเรากับเเฟนเก่าทั้งๆตอนนั้นที่เราตั้งท้อง เค้าหลุดปากเเม้กระทั่งว่าเราท้องกับคนอื่นทั้งๆที่อยู่ด้วยกันตั้งหลายเดือนกว่าจะท้องเราเจ็บปวดมากเราคิดว่าที่เค้าทำเเบบนั้นไปเพราะ(ยาเสพติด)จนเราท้องได้5เดือนเค้าถูกจับคดียา2ปี3เดือนเราก้มหน้าอุ้มท้องเลี้ยงลูกเเละไปเยี่ยมเค้าไม่เคยขาดเราเลี้ยงลูกทำงานไปด้วย  จนเค้าพ้นโทษกลับมาอยู่ด้วยกันเรารอเค้าทำทุกอย่างเพื่อให้เค้ามองเราในเเง่ดีบ้าง  เราไม่เคยโกหกนอกใจเลยเราเหนื่อยตอนนี้หลังพ้นโทษอยู่กันมา3เดือนเเต่ปัญหามันหนักเหมือ3ปีเราบอกกับเค้าว่าถ้าทำกับเราคิดกับเราเหมือนเมื่อก่อนเราคงรับไม่ได้เราคงอยู่กันไม่ได้ไม่นานเค้าก็ทำเหมือนเดิมเเต่เราไม่พร้อมเลยที่จะไปเราสงสารลูกเหลือเกิน. เราโดนไล่ให้ไปซ้ำๆบางทีปัญหาไม่ได้เกิดจากเราเลย เค้าพูดว่าเบื่อมาก. ทำไมเค้าไม่พ้นจากเราทำไมเรารู้สึกต้ำต้อยเกลียดตัวเอง. เค้าบอกต้องการเเค่ลูกเราพยามทำทุกอย่างเพื่อให้มันดีขึ้น เเต่เค้ามักใช้อารมคำพูดเราเสียใจร้องให้. เค้าบอกเรา เค้าชอบพูดชอบมองเหมือนว่าเรานอกใจชอบทำลายข้าวของโทรศัพเราพังไม่รู้กี่เครื่อง. ไม่เคยซื้อให้
ตอนนี้เราเหนื่อยเงินที่เค้าให้เราใช้จ่ายในครอบครัวไม่เคยฟุ่มเฟือยส่วนตัว เราทำงานบ้านดีทุกอย่างไม่เคยบกพร่องเราเลี้ยงลูกอยู่บ้านเเค่นี้มันไม่พอหรือ. ?
เราทำหน้าที่ภรรยาที่ซื่อสัตย์ไม่พอหรือ?
คำที่เค้าไล่เราให้ไปซ้ำๆนี่ยังรักกันอยู่หรือ?
เค้าดูถูกความรักเราเหลือเกินเราไม่กล้าเอาปัญหาไปปรึกษาใครเเล้วเรากลัวที่จะไปเราอายที่จะไปไม่กล้าบอกเเม่เเล้วไม่กล้าปรึกษาพี่เราไม่เคยเล่าปัญหาที่มันหนักหนาอยู่ตอนนี้ให้ฟังเลยไม่อยากให้เเม่ทุกใจกับเราอีกเเล้ว
       
เเบบนี้หมดรักหรือไม่เคยรักเลย😢