ว่ากันด้วยชื่อผู้กำกับ Guy Ritchie ผู้มีเอกลักษณ์การทำหนังแนวกวนตรีนๆ และการเล่าเรื่องที่ดูเหมือนจะจับใจความไม่ค่อยได้ในตอนแรก แล้วมาทุบคนดูด้วยการเฉลยเรื่องราวในตอนหลัง เป็นแนวที่ผู้กำกับคนนี้ทำอยู๋ตลอด และมันก็สร้างความประทับใจให้หนังของเขาอยู่แทบจะทุกเรื่อง มาคราวนี้ Guy Ritchie กลับมาจับหนังแนว Gangster อีกครั้ง กับเรื่องราวของเจ้าพ่อมาเฟียแห่งโลกของ “กัญชา”
 

เรื่องราวเริ่มต้นเมื่อเจ้าพ่อกัญชาผู้ทรงอิทธิพลมากที่สุดแห่งเกาะอังกฤษอย่าง Micky Pearson ตัดสินใจวางมือจากวงการ เขาจึงตกกลายเป็นชนวนสำคัญที่นำไปสู่ความขัดแย้งหักเหลี่ยมเฉือนคมระหว่างแก๊งมาเฟีย องค์กรยาเสพติด สำนักข่าว และเหล่าชนชั้นสูงของอังกฤษ ที่ล้วนแต่มีเป้าหมายในการครอบครองอาณาจักรกัญชาของเขาไว้ในมือตัวเอง เมื่อพวกเขาโคจรมาพบกันจึงเป็นจุดเริ่มต้นแห่งความวายป่วงที่กำลังจะเกิดขึ้น
 

เชื่อว่าหลายๆ คนน่าจะเป็นเหมือนกัน คืองง ในตอนช่วงแรกที่หนังเล่าเรื่อง เหมือนหนังจะเล่าแบบใช้แนวหนังซ้อนหนัง โดยมีตัวละคร Fletcher เป็นตัวเดินเรื่องคู่ไปกับ Ray โดยเล่าถึงตัวละครแยกเป็นคนๆ และเล่าเป็นฉากๆ ก่อนจะจับตัวละครทั้งหมดมาขมวดปมเข้าเป็นเรื่องเดียวกัน เหมือนเล่าให้เห็นถึงเส้นเรื่องของแต่ละคนให้คนดูรู้จักลึกก่อนที่จะเอาทั้งหมดมารวมกัน บวกกับบทหนังที่ใส่ความกวนตรีนลงไปให้กับตัวละครที่เดินตามเส้นเรื่องของตัวเอง และเมื่อความกวนตรีนทั้งหมดมารวมกัน ยิ่งทำให้รสชาติหนังสนุกเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ
 

 ด้วยการเล่าเรื่องที่เป็นเอกลักษณ์แบบนี้ของ Guy Ritchie ช่วงแรกอาจจะอืดๆ หน่อย แต่คนดูที่รู้จักผู้กำกับคนนี้จะรู้ว่า เดี๋ยวมันต้องหักหลังคนดูแน่ๆ ทำให้อารมณ์ในการดูสิ่งที่หนังเล่า มันจะกลายเป็นอารมณ์ที่ทุกคนรอคอยว่าทั้งหมดทั้งมวลจะถูกขมวดกลับมารวมกันยังไง ซึ่งก็เป็นอย่างที่คาด การที่ผู้กำกับเล่าเส้นเรื่องของแต่ละคน มันทำให้เรารู้ว่าลึกๆ แล้วตัวละครเหล่านั้นคิดอะไรและเกี่ยวข้องกับเรื่องราวทั้งหมดยังไง ทั้งทางตรงและทางอ้อม หนังจับทุกรายละเอียดมาขมวดเป็นเส้นทางเดียวช่วงกลางๆ เรื่องแล้วพุ่งเป็นเส้นเรื่องเดียวไปจนถึงตอนจบเลย ซึ่งหลังจากที่จับทุกอย่างมามัดรวมกันแล้ว หนังก็เริ่มเข้มข้นและสนุกขึ้นกว่าเดิมที่สนุกอยู่แล้วหลายเท่าตัว 
 

เอกลักษณ์อีกอย่างของหนัง Gangster แบบที่ Guy Ritchie ถนัดและชอบทำคือการรวมดาราชื่อดังมาไว้ในหนังเยอะๆ แล้วเกลี่ยบทบาทให้มีความสำคัญเท่าๆ กัน เรื่องนี้ก็เป็นเช่นนั้นแหละ การได้ดาราชื่อดังมาแสดงเรื่องนี้ให้เพียบ คนที่ได้กำไรเน้นๆ คือคนดู แต่จริงๆ คนที่ปวดหัวที่สุดน่าจะเป็นผู้กำกับและคนเขียนบท แต่อาจจะไม่ใช่กับ Guy Ritchie เพราะถ้าดูหนังของเค้าในแทบจะทุกเรื่อง ต่อให้มีดาราเยอะแค่ไหน บทหนังก็จะเฉลี่ยความสำคัญให้กับดาราและตัวละครแต่ละคนได้อย่างดี ความโดดเด่นของตัวละครแทบจะสามารถเลือกได้เป็นคนๆ เลยว่าใครชอบตัวละครแบบไหนก็จะมีตัวละครในใจที่สามารถเลือกมาได้เลย เพราะแต่ละตัวละครจะมีบทบาทสำคัญของเรื่องเท่าๆ กัน แน่นอนล่ะ ตัวละครที่เป็นตัวเด่นมันคงต้องเด่นสุดอยู่แล้ว แต่ตัวอื่นก็ไม่ใช่แค่ตัวปรกอบของหนังเลยแม้แต่ตัวเดียว 
 

ต้องบอกว่าการกลับมาคราวนี้ของหนัง Gangster สไตล์ Guy Ritchie นี่เจ๋งจริง เอกลักษณ์และองค์ประกอบของผู้กำกับคนนี้ยังอยู่ในหนังเรื่องนี้เต็มไปหมด บวกกับตัวบทหนังเองที่เข้มข้น และนักแสดงคุณภาพเต็มเรื่องไปหมด ยิ่งทำให้หนังดูดีแบบแทบจะทุกอย่าง ก็ยังคงมีแค่ช่วงต้นเรื่องที่หนังปูตัวละครแยกคนได้อืดไปนิด ที่เหลือแทบจะไม่มีที่ติเลยล่ะ

ฝากเพจหนังเล็กๆ ด้วยครับ >>> https://www.facebook.com/DooNangGunMai