สำนวนว่า “ใบลานเปล่า” เป็นสำนวนในพระบาลี ซึ่งน่าจะตรงกับสำนวนไทยว่า “ความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด” หรือ บาลีภาษิตที่กล่าวเปรียบเทียบไว้ว่า “คนเกิดมาเห็นธรรมเป็นเครื่องถ่ายถอนตนจากิเลส มีชีวิตอยู่เพียงวันเดียว ย่อมประเสริฐกว่าคนเที่เกิดมาอายุตั้ง ๑๐๐ ปี แต่ไม่เห็นธรรม

“พาหุสัจจัญจะ เอตัมมังคะละมุตตะมัง,”
“การเป็นผู้คงแก่เรียน เป็นมงคลอันอุดมยิ่งประการหนึ่ง”

“ภัณฑาคาริกปริยัติ/ - สิกขา,” เป็นคุณบทประการหนึ่งของพระอรหันต์ ที่แม้จะอยู่จบพรหมจรรย์แล้ว ก็ยังไม่ถอดทิ้งการเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ เพื่อขยายโลกทัศน์ของตน ที่เรียกว่า "การศึกษาอันเป็นดุจคลังแห่งความรู้" หรือ "พระไตรปิฏกเคลื่อนที่"