มีคนเป็นแบบเราบ้างมั้ยค่ะ?
เป็นคนทีโต่มากับเพือนทำให้เป็นคนให้ใจเพือน100x100 เพือนคือทุกอย่างของเราค่ะ
เพือน vs ครอบครัวถ้าเป็นสมัยก่อนเราเลือกเพือนค่ะ 🙄🤣 (นิสัยมากกก)
เรามักจะเป็นคนที่ทุกคนคอยมาปรึกษา; ปัญหางาน/ครอบครัว/แฟน บางคนถึงกับฟังกันข้ามวันข้ามปีเลยนะค่ะ แต่เราก็ไม่เคยรำคาญเพราะรู้สึกเข้าใจว่าเวลาคนที่ทุกข์ใจก็อยากระบายค่ะอยากมีคนรับฟัง

แต่วันดวงดีของดิฉันก็ไม่มีตลอดค่ะ
โต่มาชีวิตเริ่มมีปัญหาส่วนตัวภาระเพิ่มขึ้นทุกปี
เราก็จะสังเก็ตได้ว่าเวลาเราต้องการคนรับฟังเรา
ทุกคนทีเราคิดว่าเป็นเพือนแท้ของดิฉัน

ไม่ใช่อ่านละไม่ตอบ
ก็โทรละไม่รับหรือรับก็คืออยู่กับแฟนค่ะ
ในขณะทีเราร้องไห้อยู่ด้วยซ้ำ
เพือนแนวนี้เราก็เสียใจตัดๆเลิกคบห่างๆจนเราพึงเริ่มรู้สึกหรือทีจริงเพือนทีเราต้องการไม่มีอยู่จริง?
หรือเราคาดหวังกับคำว่าเพือนเยอะไป?
เราเลยกลายเป็นคนไม่มีเพือนค่ะ?

ปล.ยังไม่เคยโดนเลิกคบนะค่ะแต่เราจะออกแนวไม่ถูกจริตไม่จริงใจเราก็ตัดค่ะหรือทีจริงเรานิสัยไม่ดีค่ะ TT 

ช่วงนี้รู้สึกเฟลกับชีวิตมากๆเลยขอพื้นทีระบายยาวนิด
ถ้าใครใจดีมาอ่านหรือให้ความคิดเห็นขอบคุณมากๆเบยนะค่ะ 🧡🥰