ตอนนี้กำลังสับสน ว่าควรจะมีลูกดีมั้ย ใจนึงก็อยากมี อีกใจก็กลัวไปสารพัด

ตอนนี้เราอายุ 32 เท่ากับแฟน มีอาชีพการงานทั้งคู่ มีรายได้รวมกันเกือบ 1 แสน/เดือน

แต่คู่เราชอบกิน(ค่อนข้างแพง) ชอบท่องเที่ยว เลยมีเงินเก็บไม่มาก แต่ก็พอสมควร 

ทีนี้คุยกันกับแฟน ใจจนึงอยากมี เพราะคิดว่าเป็นจุดมุ่งหมาย เป็นแรงขับเคลื่อนให้เราทำอะไรให้เต็มที่ อีกอย่าง มีหลานสาว ยังรู้สึกหลงหลานมาก เลยอยากมีเอง

ส่วนอีกใจที่ไม่อยากมี เพราะคิดกันว่าหรือเราจะเก็บเงินไว้ใช้กัน2คนดี เรายังอยากเที่ยว อยากกินอะไรมากมายอีกหลายอย่าง กลัวจะสูญเสียชีวิตแฮปปี้แบบนี้ไป เพราะเห็นคนมีลูกส่วนใหญ่จะเปลี่ยนมาทุ่มเททุกอย่างให้ลูกเกือบทั้งหมด

และอีกอย่าง กลัวเลี้ยงไม่ดี เพราะเด็กสมัยนี้เลี้ยงยากมากจริงๆ 

เราเลยอยากได้แนวคิดของคนที่ตัดสินใจมีลูก และคนที่ตัดสินใจไม่มีลูกค่ะ 

ปล.มาสับสนตรงที่สมัยนี้เค้าฮิตเรื่อง พ่อแม่มีหน้าที่แค่เลี้ยงลูกให้โตเท่านั้น  ไม่สามารถเรียกร้องอะไรจากลูกได้ คือเราก็ไม่ได้คาดหวังจะมีลูกเพื่อให้มาเลี้ยงเราตอนแก่นะคะ แต่เราคงจะไม่คาดหวังให้เค้ามาสนใจเราบ้างไม่ได้ เหมือนพ่อแม่เราที่เค้ามีความสุขมากที่เราย้ายมาเพื่อดูแลเค้า (เค้าก็ไม่ได้เรียกร้อง) แต่ถ้าเราแก่ไป เด็กสมัยใหม่ไม่ให้ความสนใจพ่อแม่แก่ๆเลย ก็กลัวจะช้ำใจเปล่าๆ (หรือเราคิดไปไกลเกินไป 555)