คือเราไปเผลอใจ หลงรัก คนในความดูแลตัวเอง..555+ (ขอหัวเราะทั้งน้ำตา..ไม่ใช่ร้องไห้ ธรรมดา สะอื้นเลยครับ..55+)
แต่เราก็ทำหน้าที่ของเราเสร็จสิ้นแล้วนะ คอยดูแล สนับสนุน ให้คำปรึกษา จนเขา
สามารถกลับไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ กับครอบครัวเดิมได้..(พร้อมหน้า พ่อ-แม่-ลูก)

ก็คนมันน่ารักอ๊ะ.. ให้ตายเถอะ..
มันแย่ตรงที่ เขาเป็นคนรู้จักเรานะซิ เลยยุติบริการยากอ๊ะ..
เป็นคนไข้อยู่ดีๆ..ไง มาขอเป็นพี่น้องงี้..
กำแพงน้ำแข็งที่เราพยายามกั้นไว้ สั่นสะเทือนไปสามโลกเลย..เฮ้อ!!!

ขนาดแพทย์ ยังเชื้อจากคนไข้ได้เลย อ๊ะนะ.. 
เราก็แค่ คนที่ให้คำปรึกษา ตัวน้อยๆๆ 
ขอลาป่วย ไปรักษาหัวใจตัวเอง แป๊บๆ..

ปล. ด่าได้แต่อย่าแรง คนกำลังเศร้า..