ขอยกตัวอย่างเพลงนะ

https://www.youtube.com/watch?v=9uIk_91GQYI

มันเป็นเพลง Relax ที่ควรจะฟังแล้วสบายใจ ผ่อนคลายแท้ๆ แต่เรากลับเศร้าทุกครั้งที่ฟัง อธิบายไม่ถูก คือมันรู้สึกดีนะ ทำนองเพลงมันเพราะ
แต่อารมณ์มันแบบฟังแล้วดำดิ่งลงเหวความเศร้าไปทันทีเลย แล้วมักจะร้องไห้อยู่ประจำแล้วก็หยุดฟังไม่ได้ด้วย (ดันชอบเพลงแนวนี้ซะนี่)
เป็นเฉพาะกับเพลงแนวนี้แนวเดียว ท่วงทำนองช้าๆเนิบๆแบบนี้เท่านั้น ถ้าจังหวะสนุกๆจะไม่เป็น เพลงรัก เพลงอกหัก เพลงเศร้า แนวอคูสติก
ทั่วๆไปยังไม่เศร้าขนาดฟังไปร้องไห้ไป ไม่เหมือนเพลงแบบที่ยกตัวอย่างไป

ทั้งที่ชีวิตไม่ได้มีเรื่องเครียดอะไร จะมีก็แค่ช่วงนี้เพิ่งโดนเลิกจ้างมาหมาดๆ (แต่อาการนี้เป็นมาหลายปีแล้ว) โดยส่วนตัวใช้ชีวิตปกติ มีเพื่อน ไปเที่ยว
กิน ดื่ม เฮฮา สังสรรค์ ใช้ชีวิตตามประสาคนวัย 30 ต้น (โสดมาเกือบสิบปี) เหตุการณ์ร้ายแรงในชีวิตที่พาให้ดำดิ่ง, เศร้าขนาดไม่เป็นอันทำอะไรก็ไม่มี
เรื่องเหงาๆก็อาจจะมีบ้าง เพราะใช้ชีวิตอยู่กับแม่สองคน (พ่อเสียไปสิบกว่าปีที่แล้ว) พี่สาวก็เจอกันบ้างเดือนนึงไม่บ่อย รถมี บ้านมี หนี้สินไม่มี

อาการแบบนี้ ถือเป็นอาการทางจิตรึเปล่า?

ถ้าใช่ เราควรไปปรึกษาแพทย์ที่ไหนดี ใครมีที่ดีๆแนะนำบ้าง 

(อันนี้เสริมให้ ไม่รู้จะเกี่ยวข้องกับอาการมั้ย)
ถ้าพูดเรื่องอนาคตก็ไม่ได้วางแผนอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ชีวิตก็ทำงานเป็นลูกจ้างมาตลอด ประสบความสำเร็จเล็กๆน้อยๆในหน้าที่ส่วนที่เราต้องรับผิดชอบ
แต่ที่รู้สึกอย่างนึงคือ แรงใจในการใช้ชีวิตมันไม่ค่อยมี คือแบบ ไม่ได้ขวนขวาย, ดิ้นรน หรือพยายาม แค่ใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อย มีกิน มีใช้ ไม่ให้ขาดมือ
ไม่มีเป้าหมาย ไม่มีความฝัน