อายุจะ 30 แล้วแต่แม่ยังเป็นห่วงมากจนรู้สึกไม่มีอิสระ ถ้าย้ายออกมาจากบ้านจะผิดและเห็นแก่ตัวมากมั้ยคะ

เราได้อ่านทุกความคิดเห็น นำมาคิด และคุยกับแม่แล้วค่ะ
ทุกอย่างจบลงด้วยดี ดราม่าพอสมควรตอนคุย แต่ตอนนี้โอเค ตกลงกันได้แล้วค่ะ

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์สำหรับข้อคิดต่างๆมากๆเลยนะคะ อาจจะไม่ได้ตอบกลับทุกความเห็น แต่อ่านทุกตัวอักษรจริงๆค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
ลองคุยกับแม่สิคะ ว่าแม่ยังดีใจเลยที่มีคุณมาอยู่ด้วย แล้วในอนาคตล่ะ ถ้าแม่ไม่อยู่แล้ว คุณจะอยู่กับใคร
ไม่ต้องอยู่คนเดียวไปจนตายเลยเหรอ ในเมื่อแม่ไม่เปิดโอกาสให้คุณได้มีครอบครัวของตัวเองเลย
ส่วนหลานน่ะอย่าไปหวังพึ่งพาอะไรเค้ามากเลย ยังไงเค้าก็ต้องดูแลพ่อแม่เค้าเป็นหลักอยู่แล้ว

คุณอย่าเอาความรู้สึกผิดมาไว้ที่ตัวเองจนหมดสิคะ
ลองคิดดูสิ พี่ๆคุณทิ้งลูกไว้ให้แม่กับคุณเลี้ยง แบบนี้ไม่เรียกว่าเห็นแก่ตัวเหรอคะ
แม่คุณก็หวงคุณมากเกินไปจนไม่สนใจความสุขและอนาคตของคุณ แบบนี้เห็นแก่ตัวมั้ยคะ
แล้วการที่คุณอยากมีชีวิตเป็นของตัวเอง มันเป็นการเห็นแก่ตัวตรงไหน ในเมื่อคนอื่นยังเห็นแก่ตัว ไม่มีใครสนใจเป็นห่วงชีวิตของคุณเลย
ความคิดเห็นที่ 3
ชีวิตวัยสาวมันสั้นนะครับ
30ปีแล้ว คุณต้องมีชีวิตคุณเอง
แม่แก่แล้ว ช่วยเลี้ยงหลานก็สมควร แก้เหงาได้ แต่ไม่ใช่หน้าที่คุณที่จะทิ้งชัวิตมาเลี้ยงให้
ลองคิดดูให้ดีครับ
ความคิดเห็นที่ 20
ถ้าเป็นเรา บอกแม่ถึงการตัดสินใจของเรา แจ้งแม่เพื่อทราบ ไม่ได้เพื่อขออนุญาต คุณเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ

ปล. ในสังคมพันทิป อ่านเรื่องราวไปเยอะๆ จะพบพวกแม่ๆ ที่ยึดติดลูกคือของๆชั้น คหสต เราว่าคนพวกนี้รักตัวเองมากกว่าลูก!
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่