บางคนก็บอกว่าได้ดีเพราะไม้เรียว แต่ผมมองว่าการตีก็คือการลงโทษอย่างนึงเพื่อให้เด็กรู้จักรับผิดชอบตัวเอง เพราะฉะนั้นไม่จำเป็นเลยว่าจะต้องตีเพียงอย่างเดียว เราสมารถใช้การลงโทษอย่างอื่นเพื่อให้เด็กเกิดความสำนึกได้และรู้จักพัฒนาตัวเอง และไม่เกิดผลเสียต่อความรู้สึกของคนที่ถูกตีด้วย แต่ที่ชอบตีเพราะมันเป็นวิธีที่สั้นที่สุด ถ้าตีบ่อยๆอาจเกิดอาการดื้อไม้ก็ได้55หรือคือความเจ็บปวดที่ถูกตีไม่มีผลต่อความสำนึกของเขาแล้วแต่อาจจะกลายเป็นพฤติกรรมต้นแบบของการใช้ความรุนแรงกับผู้ที่อ่อนแอกว่า สังเกตได้เลยอย่างพ่อแม่ที่ชอบตีลูกเด็กบางคนก็ชอบลังแกเพื่อนที่โรงเรียนต่อเลยนะ และจุดนี้เองที่อาจจะเป็นที่มาของการชอบตีเพื่อสั่งสอนต่อๆกันจนไม่การตีไม่ยอมหายไปจากสังคมสักที
จิตสำนึกเกิดขึ้นที่การปลูกฝังมิใช่การใช้การตีเพื่อสอนให้จำเมื่อตีไปแล้วอารมณ์ของคนโดนตีก็ไม่ได้อยู่ในจุดที่พร้อมจะรับฟังหรอก เจ็บบ้าง น้อยใจบ้าง กลัวบ้าง โกรธบ้างแล้วถ้าไปปลูกฝังจะจำหรอ คนที่ตีไปก็ตายเปล่าก็มี นั่นคือหมายความว่าการตีอาจไม่เหมาะสมในการสั่งสอนคนๆนั้นซึ่งจะทำยังไงให้เขาเชื่อฟังก็คงขึ้นอยู่กับจิตวิทยาของผู้สอนและการทำความเข้าใจเด็ก

ความคิดส่วนตัวครับ แลกเปลี่ยนความรู้กันอยู่ว่างๆแล้วฟุ้งซ่าน 555