The Lighthouse (Robert Eggers / 2019)

SCORE : 8/10

เรื่องราวช่วงปลายศตวรรษที่ 19 เอเฟรียม วินสโลว์ ได้รับการว่าจ้างให้ขึ้นเรือไปยังเกาะอันห่างไกลนอกชายฝั่งนิวอิงแลนด์เป็นเวลา 4 สัปดาห์ เพื่อเป็นลูกมือให้กับ โธมัส เวค นายประภาคารบนเกาะแห่งนั้น หน้าที่ของ วินสโลว์ คือการใช้แรงงานเต็มรูปแบบตั้งแต่ตื่นยันหลับ ตามแต่หัวหน้าจะสั่งการ สภาพอากาศแสนเลวร้าย แต่อารมณ์อันแปรปรวนของ โธมัส เวค นั้นเลวร้ายยิ่งกว่า วินสโลว์หวังว่า 4 สัปดาห์จะผ่านพ้นไปโดยไว เขาจะกลับขึ้นฝั่งและไม่มาเหยียบเกาะแห่งนี้อีก ความกดดันถาโถมเข้ามาจากทุกทิศทาง วินสโลว์พบพฤติกรรมแปลกๆ ของเวค, ปริศนาเกี่ยวกับชั้นบนสุดของประภาคารที่เขาไม่ได้รับอนุญาตให้ขึ้นไป, เขาคลับคล้ายคลับคลาว่าจะมองเห็นนางเงือก, เขาฝันถึงสัตว์ประหลาดอันน่าเกลียดน่ากลัว และความพิลึกพิลั่นทั้งหมดที่กล่าวมา ทำให้เขาหวนคิดถึงอดีตอันเลวร้าย ที่ทำให้เขาต้องหนีมาไกลถึงที่นี่ เอเฟรียม วินสโลว์ รอแล้วรอเล่าว่าเมื่อไหร่เรือใหญ่จะแวะมารับเขาขึ้นฝั่ง แต่เวลา 4 สัปดาห์นั้นช่างยาวนาน มันยาวนานยิ่งกว่าตกนรกขุมไหนๆ
.
The Lighthouse คือหนังที่สมความคาดหมายและสมกับที่เฝ้ารอคอย ตัวหนังพาให้เราดำดิ่งไปกับเรื่องราวแสนพิลึกพิลั่น เต็มไปด้วยความไม่น่าไว้ใจตลอดการรับชม ในขณะเดียวกันก็ยังคงมีความตลกที่เกิดขึ้นในสถานการณ์ที่ไม่ชวนให้ตลกสักเท่าไหร่ วัตถุดิบที่พูดถึงตำนานและความเชื่อของชาวยุโรปถูกหยิบยกมาพูดถึงในแง่ของสัญลักษณ์ที่น่าสนใจและน่าค้นคว้าต่อ เราค้นพบว่าช่วงเวลาที่ได้รับชมหนังเรื่องนี้มันเต็มไปด้วยความหลากหลายทางอารมณ์ที่น่าสนใจ พอๆ กับตัวละครภายในเรื่องทั้งสองคนที่ถาโถมอารมณ์ใส่กัน เหมือนกับคลื่นที่โหมกระหน่ำอย่างหนัก แต่ในขณะเดียวกันก็มีช่วงเวลาที่คลื่นสงบ
.
สิ่งแรกที่ทำให้เราประทับใจคืองานด้านภาพที่เลือกถ่ายทำเป็นฟิล์มขาวดำ 35 มม. พร้อมทั้งการจัดเฟรมภาพที่สวยดุจภาพวาด การเล่นกับแสงของธรรมชาติที่ชวนให้หลงใหลและแฝงนัยยะบางอย่าง สกอร์ประกอบหนังที่โหมกระหน่ำใส่เราอย่างต่อเนื่อง ชวนให้เกิดความรู้สึกต่างๆ มากมาย ทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าวมาคือศาสตร์แห่งภาพยนตร์ที่มีการออกแบบเฉพาะตัว ผสมผสาน และงดงามสุดๆ
.
สิ่งหนึ่งที่น่าสนใจของหนังเรื่องนี้คือ dialogue ของทั้งสองตัวละครที่โหมกระหน่ำใส่กัน มันเต็มไปด้วยความจริงที่ผสมปนเปกับคำลวง จนบางครั้งเราก็แยกแยะไม่ออกว่าอันไหนจริงกันแน่ พอๆ กับที่ตัวละครก็คงแยกไม่ออกเช่นเดียวกัน, ความลึกลับของท้องทะเล และบรรยากาศโดยรอบ, สัญลักษณ์นางเงือก, ตำนานและเทพนิยายที่ถูกหยิบยกมาพูดบ่อยครั้ง รายละเอียดยิบย่อยเหล่านี้มันน่าสนใจที่มันถูกนำเสนอในรูปแบบของนัยยะ (ซึ่งนั่นมันทำให้หนังเรื่องนี้ลึก แต่ก็ชวนให้ติดตาม)
.
นอกจากศาสตร์ด้านภาพยนตร์แล้ว สิ่งหนึ่งที่จะไม่พูดถึงเลยไม่ได้คือการแสดงของ Willem Dafoe และ Robert Pattinson ที่บ้าพลังขั้นสุด สาดใส่กันแบบไม่ยั้ง เราค้นพบว่าสองคนนี้คือแรงขับเคลื่อนหลักของหนังที่ทำหน้าที่ของตัวเองได้อย่างยอดเยี่ยม โดยเฉพาะ Robert Pattinson ที่มาเหนือ (ในแง่ของคำว่าเหนือความคาดหมาย) ทักษะการแสดงปลดล็อคไปในอีกเลเวลจนหลุดจากภาพจำของแวมไพร์หนุ่มหล่อไปแล้ว สุดยอดจริงๆ ครับ
.
โดยรวม The Lighthouse คือหนังที่มอบความบันเทิงให้เราสมกับที่เราตั้งตารอคอย ถึงแม้ตัวหนังจะมีนัยยะหลายอย่างที่เราต้องใช้เวลาตกตะกอนและค้นคว้าเพิ่มเติมเพื่อให้เข้าใจในรายละเอียดบางอย่าง แต่เราก็ค้นพบว่าภาพรวมของมันก็ยังทำหน้าที่ในการเป็นหนังที่ชวนให้เราลุ้นระทึกอยู่ตลอดเวลาได้ดี บรรยากาศภายในเรื่องที่ทำให้เรารู้สึกไม่ใว้ใจตลอดเวลา ถูกถาโถมมาพร้อมกับเสียงสกอร์จนทำให้เราละสายตาจากการชมไม่ได้เลยจริงๆ .