ต้องเกริ่นก่อนว่า บ้านเรามีอาชีพเลี้ยงโคนม อาชีพนี้ที่บ้านทำมา 26 ปีเเล้ว พ่อมีอาชีพขับรถไถ
พี่ชายคนโตรับราชการทหารเรือ
ส่วนเรา จบ ป.ตรีบัญชีมา ตอนนี้ทำงานบัญชีอยู่ รพ.เอกชนเเห่งหนึ่งในย่านสมุทรสาคร บ้านเราอยู่ราชบุรี
คือก่อนหน้านี้ 6 เดือน เราอยู่หอพัก เเต่เราไม่ชอบมันทั้งอึดอัดและเหงา เพราะถ้าเราอยู่บ้านกลับบ้านไปเราก็จะช่วยพ่อเเม่ทำงาน เราเลยตัดสินใจไปเรียนขับรถ ที่บ้านเรามีเเต่เกียร์กระปุก พอเราขับได้ ก็ตัดสินใจย้ายหอกลับบ้าน บ้านกะที่ทำงานห่างกัน 68 กิโล
พอเราย้ายกลับบ้าน เราถึงบ้านเกือบ1ทุ่มทุกวัน จนพ่ออยากให้ลาออกเเต่จริงๆเขาอยากให้ลาออกตั้งเเต่เเรกไม่ได้อยากให้มาทำงานที่นี่เลย ตอนนี้เราทำงานมาได้เกือบ1 ปีเเล้ว อาศัยรถเพื่อนมาทุกวัน เเม่บอกว่าถ้าทำต่อจะออกรถให้เเต่เขาก็ห่วงเวลาไปกลับบ้าน เขาให้เราตัดสินใจ เราต้องตื่นตี4 ทุกวันเพื่อนจะมาทำงานให้ทัน 8 โมง
ตอนนี้กำลังตัดสินใจอยู่ว่าควรทำอย่างไร
เราเบื่อที่จะเริ่มต้นอะไรใหม่ๆ
เราบอกกับเเม่ว่าถ้าเราลาออกครั้งนี้จะไม่หางานทำเเล้วจะอยู่บ้านช่วยเเม่ทำงาน
เราตัดสินใจจะลาออกเเต่ยังไม่ชัว100%
จะลาออก หรืออยู่ต่อไป
พี่ชายคนโตรับราชการทหารเรือ
ส่วนเรา จบ ป.ตรีบัญชีมา ตอนนี้ทำงานบัญชีอยู่ รพ.เอกชนเเห่งหนึ่งในย่านสมุทรสาคร บ้านเราอยู่ราชบุรี
คือก่อนหน้านี้ 6 เดือน เราอยู่หอพัก เเต่เราไม่ชอบมันทั้งอึดอัดและเหงา เพราะถ้าเราอยู่บ้านกลับบ้านไปเราก็จะช่วยพ่อเเม่ทำงาน เราเลยตัดสินใจไปเรียนขับรถ ที่บ้านเรามีเเต่เกียร์กระปุก พอเราขับได้ ก็ตัดสินใจย้ายหอกลับบ้าน บ้านกะที่ทำงานห่างกัน 68 กิโล
พอเราย้ายกลับบ้าน เราถึงบ้านเกือบ1ทุ่มทุกวัน จนพ่ออยากให้ลาออกเเต่จริงๆเขาอยากให้ลาออกตั้งเเต่เเรกไม่ได้อยากให้มาทำงานที่นี่เลย ตอนนี้เราทำงานมาได้เกือบ1 ปีเเล้ว อาศัยรถเพื่อนมาทุกวัน เเม่บอกว่าถ้าทำต่อจะออกรถให้เเต่เขาก็ห่วงเวลาไปกลับบ้าน เขาให้เราตัดสินใจ เราต้องตื่นตี4 ทุกวันเพื่อนจะมาทำงานให้ทัน 8 โมง
ตอนนี้กำลังตัดสินใจอยู่ว่าควรทำอย่างไร
เราเบื่อที่จะเริ่มต้นอะไรใหม่ๆ
เราบอกกับเเม่ว่าถ้าเราลาออกครั้งนี้จะไม่หางานทำเเล้วจะอยู่บ้านช่วยเเม่ทำงาน
เราตัดสินใจจะลาออกเเต่ยังไม่ชัว100%