เครียดหลายๆ เรื่องจนไม่รู้จะระบายกับใครดี ไม่มีใครเป็นที่ปรึกษาได้ ต้องคิดคนเดียว คิดเองเออเอง อะไรถูกอะไรผิด อะไรควรทำยังไงก็ปนเปในหัวสับสนไปหมด ที่ผ่านมาเคยเครียดแต่ก็ยังผ่านมาได้ หรือมันสะสมมานาน จากที่เคยปล่อยผ่านได้จนตอนนี้กลายเป็นคิดอะไรไม่ออก และไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้าด้วย 

แต่ตั้งแต่เริ่มต้นปีมานี้ ไม่มีวันไหนไม่เครียดเลย ต้องกินยาไมเกรนแทบทุกวัน บางทีเครียดจนไม่รู้ตัวว่า ตอนสามทุ่มนั้นเราขับมอไซค์ออกจากบ้านมาไกลกว่า 20 กม. ไปแบบเหม่อลอย ร้องไห้ ไปแบบไม่มีปลายทาง ในหัวก็คิดแค่ว่าอยากให้มีรถเสียหลักสักคันมาชนให้รู้แล้วรู้รอด แต่แปลกนะที่ไม่เคยคิดฆ่าตัวตายเอง เราอาจเป็นแค่คนที่อยู่ในสภาวะเครียดก็ได้ 

ไม่เคยคิดว่าปัญหามันจะรุมเร้าได้มากถึงขนาดนี้ ทั้งเรื่องเงิน เรื่องงาน เรื่องส่วนตัว เรื่องครอบครัว เรื่องหนี้สิน ท้อว่ะ บางครั้งก็นั่งเหม่อคิดไปเรื่อยเปื่อยได้เป็น ชม. คล้ายๆคนจิตหลุด หรือเป็นเพราะเวรกรรมที่เคยทำ ก็ยังไม่รู้ว่าเคยไปทำอะไรใครไว้ถึงขั้นชีวิตตกอับขนาดนี้ 

แย่มากจริงๆ ร้องไห้ทุกวัน ไม่มีอารมณ์ทำอะไรเลย แต่เวลาอยู่กับเพื่อน ได้คุยเล่นกัน หัวเราะได้ปกติลืมเรื่องแย่ๆทุกอย่าง แต่พออยู่คนเดียวเมื่อไหร่ก็จิตตกทันที อยากกลับไปเป็นคนเดิม คนที่ร่าเริงกว่านี้ มีความสุขกว่านี้ 😢😢😢