เวลาว่างผมไม่รู้ว่าจะทำอะไรก่อนดี แต่หลายครั้งมันก็มีสิ่งที่อยากแต่ไท่รู้จะเริ่มอะไรก่อนดี อย่างสมมุติว่าผมว่าง ผมอยากเบ่นเกมนึง แต่ก็อยากเล่นเกมนึง แต่ให้เลือกแค่อย่างเดียว พอเลือกเกมใดเกมนึง ผมเล่นไปซักพักก็เปบี่ยนอีกเกม แล้วเปลี่ยนเกมเดิมตลอดเลย ผมรู้สึกยังไงไม่รู้  เวลาที่มีคนให้Deep talkผมกลับพูดไม่ออก พูดไม่รู้เรื่อง เรียบเรียงไม่ถูก ไม่ก็ลืมซะงั้น ก่อนหน้านี้เวลามีอะไรไม่สบายใจผมจะมานั่งนึกถึงปัญหาแล้วทำความเข้าใจ แต่ตอนนี้ผมกลับจำไม่ค่อยได้ มันจางมาก มันเลยเป็นปัญหามากๆเวลามีไรไม่สบายใจ อย่างผมว่าจะลองคุยกับครอบครัวบ้างไรงี้ ผมพูดออกมาได้แค่บางส่วนแล้วก็ลืมว่าอะไรที่ทำให้ไม่สบายใจ ลืมลายละเอียดไปจนทำให้หลายครั้งโดนเข้าใจผิด เวลาผมอยู่คนเดียวว่างๆผมกลับรู้สึกผิดที่ตัวเองไม่ได้ทำอะไรด้วยครับ ไม่ก็รู้สึกหน่วงๆ  รู้สึกแย่  ผมชอบวาดรูปมาก แต่เดี๋ยวนี้ก็ไท่ค่อยได้วาดแล้ว ผมยังคิดว่าผมชอบวาดรูปอยู่นะ  แล้วผมรู้สึกหนักเวลาได้ยินคำติจากคนในครอบครัวด้วยครับ ย้ำ คำตินะครับ ไม่ใช่ด่า ที่บ้านผมไม่ใช้ความรุนแรงนะครับ  เห้อ เอาเป็นว่าพอด่อนนะครับ ผมลืม แล้วถ้าอ่านไม่รู้เรื่องก็ขอโทษด้วยนะครับ ผมไม่รู้จะสื่อสารออกมา หรือเรียบเร่ยงปัญหาออกมายังไงดี