เป็นอีกเรื่องที่ช่วงนี้ดูแล้วอดไม่ได้ที่จะตั้งกระทู้เป็นseriesดีๆอีกเรื่องหนึ่งเลยค่ะเหมือนกับBlack dog
แต่ละคนสวมหมวกหลายใบในแต่ละหน้าที่ ไม่ว่าจะเป็นพ่อของลูก ภรรยาของสามี หน้าที่การทำงาน
ไม่ว่าจะเป็นอัยการ พนักงานออฟฟิศ แม้แต่คนกวาดขยะก็ตาม ใช่ว่าเราจะเก่งในหมวกใบนี้แล้วเราจะ
เก่งกับหมวกอีกใบอย่างเช่นอัยการซอนอุง ที่เกิดเหตุลูกชายตัวเองแจฮุนไปด่าลูกคนอื่นแล้วครอบครัว
เขาไปแจ้งความ เหมือนเป็นคดีเล็กๆง่ายๆ....



เมื่ออัยการซอนอุงมองดูคดีที่อัยการชามยองจูรับคดีเด็กนร.ผู้หญิงกระโดดตึกเพราะโดนเพื่อนๆรุมด่าว่า และบุลลี่เหมือนในข่าวปัจจุบัน
ที่มี จนนร.หญฺิงรู้สึกเสียใจซึมเศร้าจนกระโดดตึก เด็กที่ต่อว่าด่าทอก็ฉลาดใช้จุดอ่อนของเด็กและผู้ใหญ่อย่างอัยการชาว่า รู้ว่าทำอย่างไร
ผู้ใหญ่จะสงสารและคิดว่าตัวเองสำนึกผิดแต่ลึกๆแล้วสำนึกหรือเปล่านั้นอีกเรื่อง มันทำให้อัยการซอนอุงกลับมามองตัวเอง
ครอบครัวและลูกที่เขาปล่อยปละละเลยด้วยคำอ้างๆต่างๆนาๆ การดูทีวีกีฬารุนแรงกับเด็ก การป้อนinputที่ตัวเองไม่ได้คิดว่าเด็กจะซึมซับ
เข้าไปทำให้เด็กไม่มีความเห็นอกเห็นใจ แต่เด็กที่โดนลูกพระเอกว่าก็น่าสงสารมากก โดนด่าไอ้สวะบ้าง ใช้ให้ไปซื้อขนมปัง เป็นหัวโจก
ที่ไปด่าเด็กคนนั้น สงสารพ่อแม่เขาด้วย พอจังหวะที่อัยการซอนอุงพาลูกไปสถานีตำรวจเห็นได้ชัดเลยว่า วิธีนี้และเป็นการแก้ปัญหา
ที่ดีกว่าการแค่ขอโทษพ่อแม่เสียใจสำนึกผิดเพราะเดาว่าหลังจากนั้นลูกๆก็คงจะเป็นเหมือนเดิม แค่ลูกมาเห็นสถานีตำรวจเห็นคน
โดนจับรู้ได้เลยว่ากลัวและรู้ว่าตัวเองทำผิด "พ่อแม่ไม่ได้ผิดผมเองที่ทำผิด" (ตอนที่ตร.ถามอาชีพซอนอูก็บอกแค่ว่าเป็นพนักงานบ.ถือ
ว่าเขาไม่ใช้หน้าที่การงานมาช่วยในการที่ลูกตัวเองทำผิด) ในฉากปิดท้าย ซอนอูคงรู้ตัวว่าต้องปรับตัวเองและหัน
มาใส่ใจลูกให้มากขึ้น จบด้วยซีนเก๋ๆของลูกชายกับพ่อนั่งตกปลากัน^^