คือตอนนี้มีลูกใกล้จะ2ขวบ แต่งงานและแยกมาอยู่กับสามีหลังจากที่ลูกคลอดแล้วค่ะ ก่อนท้องก็ทะเลาะกันบ่อยจนเกือบเลิก แต่ก็ต้องคบต่อเพราะมีลูกค่ะ เรากับสามีแตกต่างกันทุกอย่าง ทั้งฐานะครอบครัว ความคิดและการเลี้ยงดูค่ะ

แต่สาเหตุที่คิดว่าควรแยกทางคือ
1.สามีเป็นคนใจร้อน ชอบใช้อารมณ์ พูดคำหยาบเป็นเรื่องปกติ ด่าว่าและแช่งพ่อแม่เราด้วยคำที่หยาบคายแบบสุดๆ
2.สามีไม่เคยมีความอดทนในการทำงานเลยค่ะ เปลี่ยนงานบ่อยมาก ใครห้ามก็ไม่ฟัง ไม่ถูกใจอะไร ทำงานวันเดียวออกก็มีค่ะ
3.ไม่เคยพูดเรื่องเงินได้ คือจะพูดหรือปรึกษาอะไรต้องใช้อารมณ์แล้วก็ด่าก่อนฟังตลอด เราเลยไม่กล้าที่จะปรึกษาสามี แต่ต้องหันไปคุยกับคนอื่นแทน
4.สามีไม่เคยพูดให้กำลังใจ มีแต่ด่าทอและพูดจาดูถูก
5.สามีเป็นคนรักลูกแต่พอเวลาที่อยู่ด้วยกัน3คนพ่อแม่ลูก สามีจะไม่ทำอะไรเลย ใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับโทรศัพท์และไอแพด
6.สามีไม่เคยเข้าใจว่าเวลาที่ต้องทำงานนอกบ้าน ในบ้านและเลี้ยงลูกไปด้วยมันเหนื่อย พอทำงานบ้านไม่เรียบร้อยหรือไม่ถูกใจก็จะด่าว่า มีหลายครั้งที่ต้องนอนร้องไห้
7.เวลาทะเลาะกันสามีชอบใช้กำลังตบตี ทั้งในบ้านและต่อหน้าผู้คน เพราะเวลาโมโหสามีจะควบคุมตัวเองไม่ได้
8.ปัญหาหลักๆที่ทะเลาะกันคือเรื่องเงินค่ะ ก่อนแต่งงานเรามีหนี้สินอยู่แล้ว แต่สามีก็ไม่เคยต้องมารับผิดชอบอะไรเลย ขนาดตอนท้องจนถึงออกมาอยู่บ้านเลี้ยงลูก ก็หาเงินใช้หนี้เองด้วยเงินสวัสดิการจากบริษัทที่เราทำงานอยู่  ค่าผ่าคลอดก็เป็นเงินเราเอง ค่าใช้จ่ายในการย้ายที่อยู่ใหม่หมดไปหลักแสนก็เงินของเราเอง(คือทำงานอยู่ต่างประเทศค่ะ แต่สามีเป็นคนไทย อยู่ต่างประเทศเหมือนกัน) งานหมั่นงานแต่งไม่มี สินสอดไม่มี ไหว้พ่อแม่เราก็ไม่มี แต่พี่ชายของสามีมีงานหมั้นงานแต่งอย่างใหญ่โต  ในฐานะสะใภ้เราก็ไม่ใช่สะใภ้คนโปรด เพราะไม่มีฐานะ ทำงานบ้านงานเรือนก็ไม่เป็น แถมยังท้องก่อนแต่งอีก แต่สามีไม่เคยให้กำลังใจเลย

คือพอยิ่งอยู่ไปเหมือนรู้สึกว่าตัวเองเลือกทางผิด สามีไม่เคยให้เกียติเราไม่เคยให้เกียติพ่อแม่เรา แต่กับครอบครัวของสามีขอให้ทำอะไรเราทำให้ทุกอย่าง
เวลาที่สามีใจเย็นก็ถือได้ว่าเป็นคนดีคนหนึ่ง และตอนนี้ก็มีลูกด้วยกัน กลัวไปหมดกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในวันข้างหน้า แต่จะให้ทนอยู่กับคนที่ไม่เห็นคุณค่าเราเลย มันก็ช้ำใจ

ใครพอจะมีคำแนะนำดีๆอะไรบ้างมั้ยคะ