ตอนนี้กลับมาทำงานช่วยกิจการที่บ้านได้ซักพักละครับ ก่อนหน้านี้เคยไปทำงานที่อื่นบ้าง และก็มาทำงานที่บ้าน แต่รู้สึกเบื่อและป่วยเรื้อรัง เลยหยุดไปหาอะไรทำอย่างอื่นระยะหนึ่ง (ไปเรียนต่อโทต่างประเทศให้จบตามความฝัน) พึ่งเรียนจบได้ซัก 3 เดือน แต่อาการก็ยังไม่หาย ตอนนี้ก็ทำงานอยู่ ส่วนตัวตอนนี้ยังไม่มีแฟน ยังไม่ได้มีครอบครัวเป็นของตัวเอง อยู่กับพ่อแม่ เพื่อนพี่น้องมีครอบครัวไปกันหลายคนแล้ว ป่วยเป็นโรคปวดกล้ามเนื้ออักเสบเรื้อรังชื่อ fibromyalgia/myofasical pain syndrome บางทีก็ทำให้ท้อแท้ ยิ่งบางทีอยู่ในสถานะผู้บริหาร/เจ้าของกิจการ ก็ยิ่งรู้สึกว่าโดดเดี่ยวและเหงา ส่วนตัวเป็นคนที่ไม่ได้สังคมเก่งมากมาย อยากจะมีเพื่อน แต่ที่ในบริษัทก็มีแต่ลูกน้อง จะให้คบหาเป็นเพื่อนเลยปกติก็คงไม่ได้ขนาดนั้น ตอนนี้นั่งทำงานอยู่ในห้องคนเดียว โดดเดี่ยว เหงา เหมือนไม่มีเพื่อน มีสังคมเลย นั่งทำงานต๊อกแต๊กไปวันๆ เริ่มเครียดขึ้นเรื่อยๆ ปวดตัวก็ปวด เลยมาเขียนระบายออกมาอยู่นี่

ผู้บริหาร/เจ้าของกิจการที่มารับช่วงต่อจากรุ่นพ่อแม่ มีวิธีแก้ไขสถานการณ์ประมาณนี้กันยังไง?

แชร์ประสบการณ์ครับ ทางตรงทางอ้อมก็ได้

ขอบคุณครับ