ผมมีพี่น้อง 3 คน พ่อเลิกกับแม่ผมไปตอนผมอายุ 12 ปี สาเหตุที่เลิกกันเพราะพ่อผมเที่ยว กินเหล้า มีผู้หญิง ผมกับน้องชายอยุ่กับพ่อ พี่สาวอยุ่กับแม่ ผมและน้องอยู่กับพ่อได้ 1 ปี พ่อโดนย้ายไป ตจว ผมกับน้องอยุ่กัน 2 คน แม้ยังเด็กแต่ก็รับผิดชอบตัวเองได้โดยที่มีปัญหาอะไรจะโทรหาแม่ พ่อส่งเงินมาให้ทุกเดือน ต่อมาตอนผมอายุ 15 พ่อ ย้ายตัวเองกลับมาอยุ่กับผมและน้อง พ่อก็ยังคงกินเหล้ามีผญมาตลอด
วันหนึ่งพ่อกับน้องชายเผาขยะอยุ่ข้างบ้าน น้องผมไม่ทันระวังไปเผาน้ำมันเบนชินไฟลุกวาบไปครึ่งตัวบนไหม้แดง น้องผมร้องผมวิ่งมาดูขอให้พ่อพาไป รพ ผมจำได้ขึ้นใจพ่อบอกว่าเอาแป้งเยนทาก็หาย ผมไม่รอไม่ขอร้องเพราะ น้องผมผิวเริ่มดำ มีหนองบวมๆ ก็เลยพากันไป รพ โทรหาแม่ หลังจากวันนั้นผมกับน้องไม่กลับไปเหยียบบ้านหลังที่อยุ่กับพ่ออีกเลย พ่อติดต่อมาถามว่าเป็นไงบ้างหายรึยัง โดยที่ตลอดเวลาน้องแอดมิดพ่อไม่เคยมาเยี่ยมมาหาเลยสักครั้ง น้องชายออกจาก รพ กลับไปอยุ่บ้านกับแม่รวมทั้งผมด้วย พอน้องหายจากแผลอักเสบมันมีแผลเป็นไฟไหม้โทรไปขอเงินพ่อเพื่อมารักษา เดือนล่ะ 3000 บาท คำตอบที่ได้รับพ่อบอกไม่มี จากวันนั้นเปนต้นมาผมกับน้องไม่เคยไปขอความช่วยเหลืออะไรจากพ่ออีกเลย แล้วพ่อเองก็ไม่เคยโทรมาหาอีกเลย
ผมกับน้องพี่สาวอยุ่กับแม่ แม่เปนราชการเงินเดือนไม่เยอะต้องเลี้ยงลูก 3 คน เรา 4 คนอดทนจนพี่สาว ผม น้องชายเรียนจบ ด้วยความจน ความกดดันจากญาติพี่น้องแม่ ต้องพัฒนาตัวเอง ลุกแม่ 3 คนจบมาก็สอบติดราชการทั้ง 3 คนเลย
จนมาวันนี้พ่อที่หายไปจากชีวิต 18 ปี มาหาที่ทำงานเดินเข้ามาตอนที่กำลังเลิกประชุม เดินร้องไห้มาคุย ความรุ้สึกผมตอนนั้น มึนงง สับสน ทำอะไรไม่ถูก อายก็อาย พ่อมาหาเพราะขอความช่วยเหลือ พ่อถูกฟ้องเรื่องให้การเท็จในคดีแพ่ง โดนฟ้องกลับ มาขอความช่วยเหลือจากผมให้หาทนายเก่งๆ มาว่าความ พ่อที่ไม่เคยมาดูแลในวันที่พวกผมต้องการเค้ามากที่สุด ไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดูวันที่พวกผมลำบากพ่อกลับมาความสุขกับผญคนอื่นไปเรื่อยๆทั้งที่แม่ผมไม่มีความผิดอะไรความแค้นความโกรธความเกลียดมันปะทุอีกครั้งผมขอถามผมควรที่จะทำยังไงดีที่ไม่ให้เค้าเข้ามาในชีวิตผมอีก
พ่อที่ทิ้งไป 18 ปี มาขอความช่วยเหลือทำยังไงดี
วันหนึ่งพ่อกับน้องชายเผาขยะอยุ่ข้างบ้าน น้องผมไม่ทันระวังไปเผาน้ำมันเบนชินไฟลุกวาบไปครึ่งตัวบนไหม้แดง น้องผมร้องผมวิ่งมาดูขอให้พ่อพาไป รพ ผมจำได้ขึ้นใจพ่อบอกว่าเอาแป้งเยนทาก็หาย ผมไม่รอไม่ขอร้องเพราะ น้องผมผิวเริ่มดำ มีหนองบวมๆ ก็เลยพากันไป รพ โทรหาแม่ หลังจากวันนั้นผมกับน้องไม่กลับไปเหยียบบ้านหลังที่อยุ่กับพ่ออีกเลย พ่อติดต่อมาถามว่าเป็นไงบ้างหายรึยัง โดยที่ตลอดเวลาน้องแอดมิดพ่อไม่เคยมาเยี่ยมมาหาเลยสักครั้ง น้องชายออกจาก รพ กลับไปอยุ่บ้านกับแม่รวมทั้งผมด้วย พอน้องหายจากแผลอักเสบมันมีแผลเป็นไฟไหม้โทรไปขอเงินพ่อเพื่อมารักษา เดือนล่ะ 3000 บาท คำตอบที่ได้รับพ่อบอกไม่มี จากวันนั้นเปนต้นมาผมกับน้องไม่เคยไปขอความช่วยเหลืออะไรจากพ่ออีกเลย แล้วพ่อเองก็ไม่เคยโทรมาหาอีกเลย
ผมกับน้องพี่สาวอยุ่กับแม่ แม่เปนราชการเงินเดือนไม่เยอะต้องเลี้ยงลูก 3 คน เรา 4 คนอดทนจนพี่สาว ผม น้องชายเรียนจบ ด้วยความจน ความกดดันจากญาติพี่น้องแม่ ต้องพัฒนาตัวเอง ลุกแม่ 3 คนจบมาก็สอบติดราชการทั้ง 3 คนเลย
จนมาวันนี้พ่อที่หายไปจากชีวิต 18 ปี มาหาที่ทำงานเดินเข้ามาตอนที่กำลังเลิกประชุม เดินร้องไห้มาคุย ความรุ้สึกผมตอนนั้น มึนงง สับสน ทำอะไรไม่ถูก อายก็อาย พ่อมาหาเพราะขอความช่วยเหลือ พ่อถูกฟ้องเรื่องให้การเท็จในคดีแพ่ง โดนฟ้องกลับ มาขอความช่วยเหลือจากผมให้หาทนายเก่งๆ มาว่าความ พ่อที่ไม่เคยมาดูแลในวันที่พวกผมต้องการเค้ามากที่สุด ไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดูวันที่พวกผมลำบากพ่อกลับมาความสุขกับผญคนอื่นไปเรื่อยๆทั้งที่แม่ผมไม่มีความผิดอะไรความแค้นความโกรธความเกลียดมันปะทุอีกครั้งผมขอถามผมควรที่จะทำยังไงดีที่ไม่ให้เค้าเข้ามาในชีวิตผมอีก