ปัจจุบันข้าพเจ้าเป็นผู้ป่วยโรคซึมเศร้า และ OCD ที่รักษามานานกว่า 10 ปีแล้ว โดยยังไม่พบโอกาสหาย
จิตใจของข้าพเจ้าเรียกได้ว่าแตกละเอียด พร้อมกับโรค OCD ทำให้ความคิดซ้ำเติมหนักขึ้น
ความสงบทางใจไม่เคยมี นอนไม่เคยสนิท ต้องผวาตื่น ฝันร้ายซ้ำๆ มันทรมานมาก อึดอัด ไร้ทิศทางในการใช้ชีวิต ตัวคนเดียว รู้สึกแปลกแยก ไม่สามารถมีปฏิสัมพันธ์เชิงสนิทกับใครได้
การเข้าหาศาสนาไม่ช่วยให้ดีขึ้น ข้าพเจ้าเคยผ่านประสบการณ์มาแล้ว ซึ่งแย่ลงกว่าเดิม
ทุกสิ่งอย่างมันเริ่มได้อย่างไรข้าพเจ้าไม่รู้ มีสิ่งหนึ่งที่คอยย้ำเหตุการณ์ในสมองของข้าพเจ้าตลอด
เคยถูก Bully กันไหม !?
การถูก Bully เมื่อราวๆ 25 ปีก่อน
นับจากนั้นจวบจนปัจจุบัน ข้าพเจ้าได้สูญเสีย "ความเป็นมนุษย์ และ "ความสุข" ตามพื้นฐานของสังคมอันพึงมี ต้องติดอยู่ในวังวนไร้ "ความสุข" เพื่อให้เหล่าผู้กระทำการ Bully มี "ความสุข" มัน Fair แล้วเหรอ !?
การกลายเป็น"ความสุข"ใน"ความทรงจำที่งดงาม"ของอดีตเหล่าคนที่ข้าพเจ้าเคยเชื่อว่าเป็น "เพื่อน"
มีความทรงจำที่สวยงามกันไหม !?
ในตอนนี้คนเหล่านั้นยังคงรำลึกถึง"อดีต" ที่สนุกสนานของตนที่ได้เคยกระทำย่ำยีต่อข้าพเจ้า พร้อมทั้งได้มีการค้นหาตัวตนของข้าพเจ้าจากหนังสือรุ่น จากโลกโซเชียล ซึ่งยังคงมี "ความคิด" กระทำแบบเดิม
ทั้งๆที่ข้าพเจ้าไม่เกี่ยวข้องกับกลุ่มคนเหล่านั้นแล้ว ถึงแม้จะผ่านมานานหลายปี แต่การกระทำนั้นมันยังคงย้ำอยู่ในสมองของข้าพเจ้า
รู้จักของเล่นไหม !?
จากการแสดงออกของคนเหล่านั้นมองข้าพเจ้าเป็น"คนโง่" เป็น "มาโซคิส" เป็น "ขี้แพ้" เพียงเพราะข้าพเจ้าหาเพื่อนไม่เก่ง อ่อนแอ ไม่ตอบโต้ เป็นแค่"ของเล่นเพื่อความบันเทิง"
ทำไมข้าพเจ้าต้องเชื่อใน "สันติวิถี" ด้วย !?
เชื่อไหม !?
หลังเรียนจบข้าพเจ้าไม่เคยร้องไห้ ทุกอย่างเหือดแห้ง และไร้ความรู้สึกเชิงบวก
มีแต่ความเกลียดชังตนเองที่ไร้ซึ้ง "ความเข้มแข็ง" เกลียดชัง"คนเหล่านั้น" จนอยากแก้แค้น กระทั่งสืบหาข้อมูลคนเหล่านั้น แต่ข้าพเจ้าก็ไร้ความสามารถในการกระทำ
ใครๆก็อยากมีชีวิตที่ดีใช่ไหม !?
ขณะที่ข้าพเจ้าจมอยู่ในวังวนมืดมิดตัวคนเดียว ไม่กล้าเข้าสังคมเช่นคนปกติ ต้องป่วยด้วยโรคที่น่าละอาย ที่สังคมไม่ยอมรับ จนหลายคนมักเรียกผู้ป่วยแบบข้าพเจ้าว่า"บ้า"
แต่คนเหล่านั้นกลับมีมิตร มีครอบครัว ที่รักกันยิ่ง มีอาชีพการทำงานที่ดี มียศ มีตำแหน่ง
มันเหมาะสมแล้วกระนั้นหรือ !!?
แล้วชีวิตที่หายไป ของข้าพเจ้าละ !!?
ข้าพเจ้าควรทำอย่างไร !!?
เคยโดน Bully ในชีวิตจริง จนตายทั้งเป็นไหม !?
จิตใจของข้าพเจ้าเรียกได้ว่าแตกละเอียด พร้อมกับโรค OCD ทำให้ความคิดซ้ำเติมหนักขึ้น
ความสงบทางใจไม่เคยมี นอนไม่เคยสนิท ต้องผวาตื่น ฝันร้ายซ้ำๆ มันทรมานมาก อึดอัด ไร้ทิศทางในการใช้ชีวิต ตัวคนเดียว รู้สึกแปลกแยก ไม่สามารถมีปฏิสัมพันธ์เชิงสนิทกับใครได้
การเข้าหาศาสนาไม่ช่วยให้ดีขึ้น ข้าพเจ้าเคยผ่านประสบการณ์มาแล้ว ซึ่งแย่ลงกว่าเดิม
ทุกสิ่งอย่างมันเริ่มได้อย่างไรข้าพเจ้าไม่รู้ มีสิ่งหนึ่งที่คอยย้ำเหตุการณ์ในสมองของข้าพเจ้าตลอด
เคยถูก Bully กันไหม !?
การถูก Bully เมื่อราวๆ 25 ปีก่อน
นับจากนั้นจวบจนปัจจุบัน ข้าพเจ้าได้สูญเสีย "ความเป็นมนุษย์ และ "ความสุข" ตามพื้นฐานของสังคมอันพึงมี ต้องติดอยู่ในวังวนไร้ "ความสุข" เพื่อให้เหล่าผู้กระทำการ Bully มี "ความสุข" มัน Fair แล้วเหรอ !?
การกลายเป็น"ความสุข"ใน"ความทรงจำที่งดงาม"ของอดีตเหล่าคนที่ข้าพเจ้าเคยเชื่อว่าเป็น "เพื่อน"
มีความทรงจำที่สวยงามกันไหม !?
ในตอนนี้คนเหล่านั้นยังคงรำลึกถึง"อดีต" ที่สนุกสนานของตนที่ได้เคยกระทำย่ำยีต่อข้าพเจ้า พร้อมทั้งได้มีการค้นหาตัวตนของข้าพเจ้าจากหนังสือรุ่น จากโลกโซเชียล ซึ่งยังคงมี "ความคิด" กระทำแบบเดิม
ทั้งๆที่ข้าพเจ้าไม่เกี่ยวข้องกับกลุ่มคนเหล่านั้นแล้ว ถึงแม้จะผ่านมานานหลายปี แต่การกระทำนั้นมันยังคงย้ำอยู่ในสมองของข้าพเจ้า
รู้จักของเล่นไหม !?
จากการแสดงออกของคนเหล่านั้นมองข้าพเจ้าเป็น"คนโง่" เป็น "มาโซคิส" เป็น "ขี้แพ้" เพียงเพราะข้าพเจ้าหาเพื่อนไม่เก่ง อ่อนแอ ไม่ตอบโต้ เป็นแค่"ของเล่นเพื่อความบันเทิง"
ทำไมข้าพเจ้าต้องเชื่อใน "สันติวิถี" ด้วย !?
เชื่อไหม !?
หลังเรียนจบข้าพเจ้าไม่เคยร้องไห้ ทุกอย่างเหือดแห้ง และไร้ความรู้สึกเชิงบวก
มีแต่ความเกลียดชังตนเองที่ไร้ซึ้ง "ความเข้มแข็ง" เกลียดชัง"คนเหล่านั้น" จนอยากแก้แค้น กระทั่งสืบหาข้อมูลคนเหล่านั้น แต่ข้าพเจ้าก็ไร้ความสามารถในการกระทำ
ใครๆก็อยากมีชีวิตที่ดีใช่ไหม !?
ขณะที่ข้าพเจ้าจมอยู่ในวังวนมืดมิดตัวคนเดียว ไม่กล้าเข้าสังคมเช่นคนปกติ ต้องป่วยด้วยโรคที่น่าละอาย ที่สังคมไม่ยอมรับ จนหลายคนมักเรียกผู้ป่วยแบบข้าพเจ้าว่า"บ้า"
แต่คนเหล่านั้นกลับมีมิตร มีครอบครัว ที่รักกันยิ่ง มีอาชีพการทำงานที่ดี มียศ มีตำแหน่ง
มันเหมาะสมแล้วกระนั้นหรือ !!?
แล้วชีวิตที่หายไป ของข้าพเจ้าละ !!?
ข้าพเจ้าควรทำอย่างไร !!?