สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็กศิลป์จีน รร เเห่งหนึ่ง หนูเป็นเด็กขยันเรียนมากๆ เคยขอทุนเเต่ไม่เคยได้ ทางบ้านพ่อเเม่เเก่เเล้ว พ่ออายุ 60 เเม่ จะ54 เเล้ว พ่อเเม่มีโรคเยอะ เเม่ทำงานหนักไม่ได้ พ่อเราไม่ทำงาน ตั้งเเตหนุ่มๆเเล้ว เเม่เราเป็นหัวหน้าครอบครัว ฐานะที่บ้านเคยดีมาก่อน ขอเล่าเรื่อง ตอนเด็กๆก่อนนะ*****จนวันนึงเหมือนชีวิต นี้ล้มละลาย เเม่เคยบอกเราว่า ชีวิตเรา ได้อยู่ดีกินดี เเค่เด็กจนถึง อนุบาล2... เพราะหลังจากนั้น เเม่เรามีหนี้ ต้องพาเราหนี ไปอยู่ จ.นึง เราต้องย้าย รร เเต่เรายังเด็ก เราอยู่ได้โดยที่ เป็นเด็กโดยไม่รู้เลยเกิดอะไรขึ้น ก่อนจะย้าย เราอยู่ รร อันดับต้นๆ ของจังหวัดที่ สอนดี เรามีพื้นฐาน เยอะ จนสามารถ อยู่ห้อง ดีๆ ของ รร ชื่อดัง อีกจ.นึงได้ เเม่เราเริ่มทำงานใหม่ โดยเปิดร้านซักรีด พอป.1 เราสอบติด1-30ของเด็กที่เข้าร่วมชิงทุน เรียน english program เราได้ทุนเรียนฟรี จนจบ ป.6 ในห้องนี้ จนอยู่ป.3 เทอม1 เเม่กับพ่อทะเลาะกัน เราโดนพ่อตี พ่อทำร้ายเเม่ ทำลายข้าวของ ในบ้าน จนเราต้องหนีมา จ. เดิม .. มาเริ่มต้นใหม่ กับชีวิตที่ลำบากเหมือนเดิมอีก เราจากที่เคยเรียน ห้องอีพี ต้อบมาเรียนห้องปกติ เพราะปัญหา ครอบครัว ชีวิตเราด้านการเรียนก่อนจะย้ายอีกรอบ ชีวิตมันดีขึ้นมากๆ เราเป็นเด็กเก่ง เราเป็นตุ๊ดตั้งเเต่เด็กๆ เราขยัน เราตั้งใจ เราคิดว่าเราก็เหมือน ผญ คนนึง ไม่เคยคิดว่าตัวเองผิดเพศ.. อยู่มาวันนึง ตอนที่เริ่มโต ขึ้นประมาณ ม.3 ที่เเม่เราเล่าเรื่องหนี้สิน ของบ้าน เเม่ติดธนาคาร เป็นล้าน.. เเม่เราต้องผ่อน จนเรารู้สึก เศร้าตลอด เเม่เคยร้องไห้กับเราตอนประถม ประมาณป.5-6 ว่าถ้าเเม่ตายไปลูกจะอยู่กับใคร ตอนนั้นเราร้องไห้หนักมาก เพราะเเม่เราเครียด เหมือนจะฆ่าตัวตายเลย เเต่เเม่ก็บอกเราทีหลังว่า ถ้าไม่มีลูก เเม่คงไปบวชชี อยู่วัดจนกว่าจะหมดลมหายใจ เเต่นั้นเเหละ เพราะเราคือกำลังใจของเเม่ เราพยายามเรียน จากที่ปรับตัวยากๆ ได้ที่15-20ของห้อง ที่190/250คน ในระดับ ม.2 จนเราม.4 เราได้ ที่5/30 เเละ9/200ของระดับชั้น
ม.5 ได้ที่3/30 เเละ12ของระดับชั้น มันเป็นความพยายามที่เราทำให้ทุกคนได้เห็น เมื่อถึงจุดๆนึง ของชีวิต คือเราต้องทำให้ได้ เรากู้กยศ เเต่เงินนั้น ยังได้เเค่ค่าครองชีพเดือนละ1200 เเม่เราทำขนม ขายของหลายอย่าง พยายาม ทุกอย่าง ทั้งๆที่ร่างกายไม่เเข็งเเรง เพื่อเราเเละค่าหนี้ธนาคาร บ้าน ค่าไฟ ค่าน้ำ ซึ่งเเม่เราหาไม่ได้หรอก เดือนนึง หนี้ต้องจ่าย อย่างน้อย1หมื่น ต้นๆ ใหนจะค่ากินอีก เราเลยต้องเอาเงินส่วนนั้นให้เเม่ เเม่เรามีหนี้นอกระบบ หนี้ต่างๆ เราเครียด ตอนนี้เราอยู่ได้ โดยไม่ขอตังเเม่ เพราะ ทุกๆตอนเที่ยงเราจะ ทำงาน ขายข้าว ที่ รร เสียสละเวลาที่เราจะได้พัก มาเพื่อทำงาน. เเต่เงินส่วนนั้นไม่มาก เราทำได้อย่างมากก็ กินใช้ ที่ รร เท่านั้น เราเก็บไม่ได้หรอก ที่จะเอามาจ่ายค่าเทอม เราไม่ได้จ่ายมา ตั้งเเต่ ม.4 ตอนนี้ จะม 6ละ
เทอม1 2600 เทอม2 1800 .ซึ่งก่อนจบ เราต้องเคลียร์ ตั้ง3ปี โดยรวม13000 นิดๆ ซึ่งเราเครียดมากๆ ปิดเทอมคิดว่าจะทำงานเเต่กลัวไม่มีใครรับ ขอทุนก็ไม่ได้เลย เราเสียใจมาก หลังจากที่รู้ว่าทุนที่เคยขอไม่ได้ เราร้องไห้หนักมาก มาถึงจุดที่ เเม่เคยชวนฆ่าตัวตายไปพร้อมกัน เพราะเครียด เราก็ตอบตกลงเเม่นะ ว่าอยากทำเหมือนกัน เเต่คิดๆดู เราอยากทำงาน อยากเรียน สูงๆ เพื่อเป็นตัวบอกว่า ความพยายามเรร อยากให้เเม่ เห็น ว่าเราทำได้ ใครที่อ่านเเล้ว เเนะนำหน่อยนะคะ .. หนูไม่รู้จะระบายกับใคร หนูเป็นคนที่มีความสุขสดใส ตลอดเวลาที่อยู่กับคนอื่นพออยู่คนเดียว จะเศร้ามากๆ คิดมาก ตลอด.......
ขอให้ทุกๆอย่างดีขึ้นด้วยเถิด เรามีสมบัติ เเค่ที่ดินกับบ้านที่เเม่สร้างไว้ อย่างเดียว ไม่มีสวน ไม่มีที่ทำกิน เลย มีเเค่บ้าน ไม่มีใครเชื่อหรอก ว่าคนเฮฮาเเบบเรา จะมีโมเม้นท์นี้ บางคนคิดว่าบ้านเรามีตังค์ จะได้เที่ยวก็เเค่ญาติพาไป เพราะเค้าเลี้ยงไง เราเป็นลูกคนเดียว มีญาติๆนะ เเต่ต่างคนต่างอยูา ต่างมีครอบครัว ไม่ได้มารับผิดชอบ ชีวิตเราหรอก เราเหมือนโดนเดี่ยว ที่มีเเม่ หลังจากนั้นพ่อก็ดีกับเเม่ เเต่เราไม่ชอบพ่อเราเลย ไม่ชอบเลยจริง ด้วยเหตุการณ์ ในตอนเด็ก ที่เราเจอ ทำให้เราตัดขาดกับพ่อ ไม่รู้สึกรัก หรืออะไรเลย เราสงสารเเม่ เราอยากให้ทุกคนให้คำเเนะนำเรา ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ขอบคุณจริงค่ะ สบายใจขึ้นเล็กน้อย ที่ได้ระบายออกมา.😭🤣✌️💓
เรื่องราวชีวิต ความเครียด ไม่มีเงิน จ่ายค่าเทอม ม.ปลาย ชีวิตไม่มีความสุขเลย
ม.5 ได้ที่3/30 เเละ12ของระดับชั้น มันเป็นความพยายามที่เราทำให้ทุกคนได้เห็น เมื่อถึงจุดๆนึง ของชีวิต คือเราต้องทำให้ได้ เรากู้กยศ เเต่เงินนั้น ยังได้เเค่ค่าครองชีพเดือนละ1200 เเม่เราทำขนม ขายของหลายอย่าง พยายาม ทุกอย่าง ทั้งๆที่ร่างกายไม่เเข็งเเรง เพื่อเราเเละค่าหนี้ธนาคาร บ้าน ค่าไฟ ค่าน้ำ ซึ่งเเม่เราหาไม่ได้หรอก เดือนนึง หนี้ต้องจ่าย อย่างน้อย1หมื่น ต้นๆ ใหนจะค่ากินอีก เราเลยต้องเอาเงินส่วนนั้นให้เเม่ เเม่เรามีหนี้นอกระบบ หนี้ต่างๆ เราเครียด ตอนนี้เราอยู่ได้ โดยไม่ขอตังเเม่ เพราะ ทุกๆตอนเที่ยงเราจะ ทำงาน ขายข้าว ที่ รร เสียสละเวลาที่เราจะได้พัก มาเพื่อทำงาน. เเต่เงินส่วนนั้นไม่มาก เราทำได้อย่างมากก็ กินใช้ ที่ รร เท่านั้น เราเก็บไม่ได้หรอก ที่จะเอามาจ่ายค่าเทอม เราไม่ได้จ่ายมา ตั้งเเต่ ม.4 ตอนนี้ จะม 6ละ
เทอม1 2600 เทอม2 1800 .ซึ่งก่อนจบ เราต้องเคลียร์ ตั้ง3ปี โดยรวม13000 นิดๆ ซึ่งเราเครียดมากๆ ปิดเทอมคิดว่าจะทำงานเเต่กลัวไม่มีใครรับ ขอทุนก็ไม่ได้เลย เราเสียใจมาก หลังจากที่รู้ว่าทุนที่เคยขอไม่ได้ เราร้องไห้หนักมาก มาถึงจุดที่ เเม่เคยชวนฆ่าตัวตายไปพร้อมกัน เพราะเครียด เราก็ตอบตกลงเเม่นะ ว่าอยากทำเหมือนกัน เเต่คิดๆดู เราอยากทำงาน อยากเรียน สูงๆ เพื่อเป็นตัวบอกว่า ความพยายามเรร อยากให้เเม่ เห็น ว่าเราทำได้ ใครที่อ่านเเล้ว เเนะนำหน่อยนะคะ .. หนูไม่รู้จะระบายกับใคร หนูเป็นคนที่มีความสุขสดใส ตลอดเวลาที่อยู่กับคนอื่นพออยู่คนเดียว จะเศร้ามากๆ คิดมาก ตลอด.......
ขอให้ทุกๆอย่างดีขึ้นด้วยเถิด เรามีสมบัติ เเค่ที่ดินกับบ้านที่เเม่สร้างไว้ อย่างเดียว ไม่มีสวน ไม่มีที่ทำกิน เลย มีเเค่บ้าน ไม่มีใครเชื่อหรอก ว่าคนเฮฮาเเบบเรา จะมีโมเม้นท์นี้ บางคนคิดว่าบ้านเรามีตังค์ จะได้เที่ยวก็เเค่ญาติพาไป เพราะเค้าเลี้ยงไง เราเป็นลูกคนเดียว มีญาติๆนะ เเต่ต่างคนต่างอยูา ต่างมีครอบครัว ไม่ได้มารับผิดชอบ ชีวิตเราหรอก เราเหมือนโดนเดี่ยว ที่มีเเม่ หลังจากนั้นพ่อก็ดีกับเเม่ เเต่เราไม่ชอบพ่อเราเลย ไม่ชอบเลยจริง ด้วยเหตุการณ์ ในตอนเด็ก ที่เราเจอ ทำให้เราตัดขาดกับพ่อ ไม่รู้สึกรัก หรืออะไรเลย เราสงสารเเม่ เราอยากให้ทุกคนให้คำเเนะนำเรา ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ขอบคุณจริงค่ะ สบายใจขึ้นเล็กน้อย ที่ได้ระบายออกมา.😭🤣✌️💓