สวัสดีปีใหม่
การเริ่มต้นทำอะไรใหม่ๆ มีเป้าหมายสำหรับปีใหม่ล้วนคือสิ่งที่ดี แม้จะปีใหม่แล้วแต่สำหรับคนวัยทำงาน 30 ต้นๆ กับการทำงานหนึ่งปีที่ผ่านมา ปัญหาหลายอย่างกว่าแต่ละคนจะผ่านมันมาได้ล้วนแต่ก็ฝากรอยแผลเปลี่ยนตัวเรากลายเป็นคนอีกคนที่ไม่ใชคนเมื่อปีก่อน เมื่อวันก่อน  พูดเกริ่นเสียนานเข้าเรื่องเลยแล้วกัน

ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนนะคะ จขกท.รีวิวครั้งนี้ไม่ได้รับการสนับสนุนอะไรใดๆทั้งสิ้น ขอเรียกสิ่งนี้ว่าการแชร์ประสบการณ์ อาจมีคนหลายๆคนมา รีวิว มาแชร์แต่ละคนล้วนมีวิธีการเป้าหมายที่แตกต่างกัน จขกท.อยากจะเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างแรงบันดาลใจให้กับหลายคน ที่กำลังเหนื่อย ท้อ เบื่อ เซ็งกับชีวิตไม่ว่าเรื่องส่วนตัว ที่ทำงาน ชีวิตครอบครัว ลองเปิดใจพาตัวเองออกไปอยู่เงียบๆ คนเดียวสักพัก คิดว่าหลังจากนั้นคุณคงให้คำตอบกับตัวเองได้มีแรงที่จะกลับมาสู้

***ขออภัยในเรื่องภาษา จะใช้ภาษาง่ายๆ ผิดบ้างถูกบ้างก็อย่าว่ากันนะคะ 
***ขออภัยในเรื่องรูป ถ่ายรูปไม่เก่ง บางรูปก็ไม่ค่อยชัด มักจะลืมถ่ายรูปเสมอ
***ขออภัยไม่เน้นดราม่า เน้นสร้างแรงบันดาลใจ

ทริปนี้เริ่มต้นง่ายมากเพราะรู้สึกเหนื่อยกับงาน ตัวเองและหลายๆอย่าง เลยอยากจะทิ้งทุกอย่างแล้วไปคนเดียว การเดินทางคนเดียวสำหรับผู้หญิงมองแล้วเมืองเชียงคานน่าจะเหมาะสมที่สุด แผนนี้เริ่มต้นช่วนวันที่ 27-ธ.ค.-2662 ที่ผ่านมา หากไปช่วงสิ้นปีคนต้องเยอะและวุ่นวายแน่ จขกท.ต้องการแค่ไปนั่งเงียบอ่านหนังสือเล่มโปรด ดูซีรี่ย์เรื่องที่ชอบ นั่งชมวิวน้ำโขงเงียบๆ จะวางแผนไปช่วงวันที่ 2-3 ม.ค.63 (เป็นวันทำงานปกตินะคะ ต้องเครียกับเจ้านายก่อนไม่งั้นคงได้ยื่นใบลาออก 555)  ออกตัวก่อน จขกท.อยู่ เชียงใหม่ ทำงานที่ อ.พบพระ จ.ตาก การเดินทางค่อนข้างยุ่งยากพอสมควร
....
เริ่มต้น ต้นทางจาก เชียงใหม่ นั่งรถของ อ ศึกษาทัวร์ VIP ราคา 832 บาท เดินทางวันที่ 1 ม.ค.รอบ 20.15 น ไปลงขนส่ง จ.เลย ระหว่างทาง ช่วงจ.ลำปางกับอุตรดิตถ์เกิดเรื่องตื่นเต้น ดึกมากได้ยินเสียงผู้หญิงตะโกนมาจากหลังรถ(แค่นี้ก็หลอนแล้ว)...มีคนชักค่ะ น้ำลายฟูมปาก มือเท้างอ....สะดุ้นตื่นคิดในใจแค่เริ่มต้นก็ตื่นเต้นแล้ว จะเจออะไรอีกหรือเปล่า คิดในใจ  สุดท้ายคนขับรถให้ลุงแกลงแถวด่านตำรวจอุตรดิตถ์ให้ตำรวจไปส่งโรงพยาบาล
...
สวัสดี จ.เลย 04.30 น. ถึงยังเช้าแต่เป็นช่วเทศกาลเจ้าหน้าที่ตำรวจหรือเปล่าอยู่เต็มขนส่งบรรยากาศไม่ได้น่ากล้ว (ตามหลักรีวิวต้องมีรูปป้าย บขส.)

ถ่ายตอนสายแล้ว  
ที่นี่อาจไม่หนาวเท่า เชียงใหม่แต่การเดินทางคนเดียวทำให้รู้สึกเดียวดายอย่างบอกไม่ถูก(เกี่ยวกันหรือเปล่า555)อาจกาศเย็นขั้นรู้สึกหนาวจึงนั่งรออยู่นี่คิดว่าสายๆ มีแดดแล้วค่อยเดินทางไปเชียงคาน ประมาน 8.40 น. จขกท.ขึ้นรถสีน้ำเงินหรือฟ้าก็ไม่แน่ใจเป็นรถขนาดใหญ่6ล้อเป็นรถไป อ.เชียงคานเฉพาะเลย ราคาจำไม่ได้แล้ว น่าจะประมาณ 60-70 บาท ไม่ต้องซื้อตั๋ว ขึ้นรถเดี่ยวไปจ่ายตอนลงรถ

 ขึ้นมานั่งบนรถหันไปดูข้างๆ เห็นข้อความนี้แล้ว ทำให้รู้สึกมีพลังงานบวกบางอย่างกระตุ้นให้มีแรงใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
***จขกท.คิดเสมอว่าการได้พาตัวเองออกจากสถานที่เดิมๆ ผู้คนเดิมๆ ถึงแม้อาจเป็นข้อความเดิมที่เราเห็นกันทุกวันแต่เห็นในสถานที่ บรรยากาศที่แตกต่าง ความรู้สึกมักแตกต่างกันเสมอ***

  ใช้เวลาในการเดินทางถึงเชียงคานประมาณหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ ถึงตรงซุ่มประตูเชียงคานข้างหน้าคือสามแยก งง นิดเพราะระหว่าทางมาง่วงนอนมากหลับๆตื่นๆ มาตลอด ลงรถถามรถสามล้อเขาเรียกสกายแลปหรือเปล่า เขาพาไปที่พัก 30 บาท เลือกพักเรือนรักริมโขง ช่วงนี้เทศกาลค่อนข้างแพง จขกท.จองไว่ก่อนแล้วเขาให้เข้าพักได้เวลา 11โมง ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาจึงไปเช่ามอเตอร์ไซค์มาคันหนึ่ง ถ้าเติมน้ำมันเอง 250 บ. ถ้าใช้น้ำมันเขา 300 เลือกที่ตัวเองสะดวกอาจแพงหน่อยแต่จ่ายเถอะ 300 บ.ใช้บัตรประชาชนในการเช่า (นึกในใจถ้าไม่เตรียมบัตรอื่นมาอีกถ้าฉันเป็นอะไรไปใครเขาจะรู้หรือเปล่าว่ามาจากไหน 555 ขำตังเอง) 
  ที่แรกที่ไป แก่งคุดคู้ เคยอ่านใน Panti น้องคนหนึ่งเคยปั่นจักรยานไปแต่ จขกท.ไม่กล้าจึงใช้มอเตอร์ไซต์น่าจะดีกว่าและไปได้ไกลกว่าด้วย ระหว่าที่พักไปแก่ง 5-6 กิโลน่าจะได้ สายแว้น แว้นมอเตอร์ไซต์ครู่หนึ่งเจอวัดท่าแขก เป็นจุดชมวิวแม่น้ำโขง ตรงนี้ไม่ค่อยมีคน ค่อนข้างเงียบสงบดี 

เดินไปมาเจอข้อความนี้ชอบตรงดี

รู้สึกถูกใจข้อความนี้อย่างบอกไม่ถูก ความจริงชีวิตไม่ได้ขมขื่นขนาดนั้นหรอกแค่เหนื่อยๆ เบื่อๆ แซงๆ บวกๆกันหลายอย่างจึงอยากจะเอาสิ่งเหล่านี้ไปทิ้งเฉยๆ  (อารมณ์ศิลปินมาเลย ...อยากอยู่เงียบๆ คนเดียว..) ปล่อยและทิ้งบางความรู้สึกไว้ที่นี่ (ช่างเถอะเดินทางต่อ)
   
    สถานีต่อไปก็ถึงแล้ว  แก่งคุดคู้  คนเยอะมากกกก

 

จากนั้นเขามีบริการนั่งเรื่อชมวิถึชีวิตสองฝั่งโขง (ไหนก็มาแล้วไปเลย) ค่าบริการ 50 บ. ต่อคน นั่งได้สิบคนจะเหมาลำก็ได้ 500 บ. รอจนคนครบไปกันเลย 

เรือเล็กควรออกจากฝั่ง(พี่ตูมก็มา 555....)
 
สายลมเย็นปะทะหน้าบางเบา ปลอดโปร่ง เบาวิว ล่องลอย ลืมไปชั่วขนาดว่าตัวเองเป็นใคร (ไม่ได้บ้านะ ) รู้สึกสบายจริงๆ 

จากนั้นแว้นมอเตอร์ไซต์ไปดูทางจะไปภูทอกในวันพรุ่งนี้ เจ้าของมอเตอร์ไซค์ที่ไปยืมมาแกบอกว่าพรุ่งขี่ไปเลยไม่น่ากลัวหรอกจึงไปสำรวจเส้นทางก็ไม่ไกลเท่าไหร่นะแต่สำหรับผู้หญิงคนเดียก็น่ากลัวอยู่นะ ขี่ออกมาถนนใหญ่ออกไปเรื่อยๆ ไกลพอสมควร

ว้าววววววววววววววววววว
ดูนาฬกา บ่าย2 โมงกว่าแล้ว เข้าที่พักกันดีกว่า อาบน้ำเสร็จ(อาบน้ำครั้งล่าสุดเมื่อวันตอนช่วงบ่ายกว่าๆ เช่นกัน )
รู้สึกเพลียแค่หัวถึงหมอนหลับแบบไม่รู้ตัวเลย เสียงมือถือดัง (แม่........เสียงเรา........ถึงนานแล้วตอนนี้อยู่ที่พักเรียบร้อยแล้ว แม่สบายใจได้)
***การเดินทางสำหรับผู้หญิงแล้วยิ่งคนเดียวสิ่งหนึ่งที่สำคัญที่สุดคือเราต้องอัพเดตการเดินทางของเราให้ที่บ้านรู้ตลอดว่าตอนนี้ทำอะไรแล้วอยู่ไหน เพื่อป้องกันตัวเองและคนที่บ้านจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงและสำคัญที่สุดครั้งต่อไปถึงจะได้ไปอีก***
แม่โทรหากี่โมงก็ไม่รู้ รู้แต่คุยกับแม่เสร็จหลับต่อ
ตื่นอีกที หกโมงกว่าแล้วถึงเวลาถนนคนเดิน แค่เดินออกมาด้านหน้าบ้านที่พักก็เจอแล้ว เดินไปเรื่อยๆ ที่นี่หลายอย่างดูคล้ายแปลกตา น่าตื่นเต้น มีความเป็นเมืองเก่า วันนี้เย็นวันพฤหัสบดี ตอนแรกนึกว่าน่าจะไม่ค่อยมีคน แต่ความจริงแล้วคนเยอะมาก ความจริงสิ่งหนึ่งที่นี่คือของกินแพงมาก 

รูปบนเป็นมือเที่ยง ตอนแรกสั่งข้าวเปียกเส้น เห็นรู้ภาพแหนมเนืองนึกอยากจะกินแต่นึกไม่ถึงจะจานใหญ่ขนาดนี้ 140 บาท(5555) ตายแน่ไม่ใช่กินไม่หมดตังค์ไม่พอจ่าย ข้าวเปียกเส้นน่าจะ 40-50 บาท จำไม่ได้ สุดท้ายพอดีเลยเงินฉัน
****เพื่อป้องกัน เทคนิคการเดินทางคนเดียวคือ เงินไม่ต้องไว้ที่เดียวกันแยกกันใส่ในกระเป๋าหลายใบ ถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องเอาติดตัวมาก เอาพอประมาณใช้ในหนึ่งวัน ****
รูปล่างเป็นมื้อเย็นน่าเกลียดไปหน่อยเพราะลืมถ่ายรูป ถ่ายหลังผสมเครื่องปรุงเสร็จแล้ว 
ทั้นวันกินเมนูแค่นี้ คิดไว้พรุ่งกินข้างเหนี่ยวตับไก่ปิ้ง 40 บาท 

ถนนคนเดินคืนนี้คนเยอะแม้วุ่นวายไปหน่อยแต่ลึกๆ แล้วรู้สึกสงบ ว่างเปล่า บางเบา อย่างยากจะบอก .....ราตรีสวัสดิ์.......

เช้านี้ที่ภูทอก
ตั้งใจมาดูหมอก แต่ไม่มีหมอก ได้ดูแค่นี้ถือว่ามาถึงแล้ว

 
ตื่นแต่ตี5 ออกมาหน้าที่พักมีรถสามล้อ(สกายแลป) จอดรออยู่แล้วตกลงราคาเรียบร้อยพี่เขาเอา 200 บาทไปส่งไปรับ ตรงขึ้นภูทอกจะมีรถชาวบ้านในพื้นที่เอาไปส่งและรับเราอีกที ค่าบริการ 50 บาท 
***เชียงคานจากการสังเกตุ คือให้ทุกคนในพื้นที่ทำหน้าที่ในการบริการนักท่องเที่ยว แม้แต่ร้านอาหารก็เป็นกลุ่มแม่บ้าน และก็หาถังขยะไม่เจอเลย 555***
มาเชียงคานหากินก๋วยเตี๋ยวแทบจะไม่มีเลย พอดีตรงปากทางขึ้นบนภูทอกมีอยู่ร้านหนึ่ง รสชาดค่อนข้างจืดแต่ถือว่าได้กินแล้วเพราะมาเชียงต้องกินข้าวเปียกเส้น (ของดีเมืองเชียงคาน)
  กลับมาถึงที่พักสายแล้ว คืนมอเตอร์ไซค์ แล้วเช่าจักรยาน 100 บาท ขี่ได้ 3 ชั่วโมง ที่ที่ไปเช่าพี่เขาบอกว่าแพงถ้าถามพี่เจ้าของบ้านพักแกจะแนะนำให้แค่ 50 บาท ขี่ได้เป็นทั้งวัน (ข้อคิด ก่อนทำอะไรควรถามก่อน ไม่งั้นตังค์หมดแน่ หึหึหึ) 
ได้จักรยานสิ่งแรกไปจุดเริ่ม เริ่มต้นตรงลานวัฒนธรรม ปั่นจักรยานชมวิวริมแม่น้ำโขง ซ้ายมือไปทางแก่งคุดคู้ขวามือบ้านบ้านพัก รีสอร์ท โรงเเรม 
ปั่นไปตามเส้นทางจักรยานที่ทำไว้ตรงไปเรื่อยๆ เรียบริมแม่น้ำ ทางซ้ายมือ ผ่านที่ว่าการอำเภอ โรงพักตำรวจ กองตำรวจน้ำ 

ปั่นไปเรื่อยๆ เจอป่าช้าด้วยนะ ก่อนถ่ายอย่าลืมขออนุญาต

ปั่นมาเรื่อยๆ ผ่านวัดท่าแขกวันแรกที่ขี่มอเตอร์ไซค์ไป เส้นทางจักรยานสิ้นสุดบริเวรรูปภาพด้านล่างนี้ จำไม่ได้ว่าชื่อรีสอร์ทอะไร 

***เชื่อหรือไม่ว่า การได้ปั่นจักรยานหรือทำอะไรก็ตามในสถานที่ใหม่ บรรยากาศใหม่ ผู้คนใหม่ๆ นับว่าเป็นช่วงเวลาที่พิเศษที่สุด***
ปั่นกลับมาที่ลานวัฒนธรรมในช่วงเช้าคนจะเยอะมากบริเวณนี้ตอนนี้ประมาณ 11 โมงไม่ค่อยมีคนแล้วการปั่นจักรยานเส้นหลังที่พักจึงสะดวก สงบมาก
บรรยกาศสวยไปอีกแบบ

ลืมดูนาฬกาจนท้องร้องเสียงดังเที่ยงแล้วถึงเวลาคืนจักรยาน กลับมากินข้าวเหนี่ยวตับปิ้งที่ซื้อเมื่อคืน 


ค่ำมากแล้ว 6 โมงเอง
ถนนคนเดิน ต้องกินของดีที่นี่แล้วถ้าไม่กินถือว่ายังมาไม่ถึง

ราตรีสวัสดิ์

04-01-63 เดินทางไป อ.พบพระ จ.ตาก 
ขาไป จากเชียงใหม่ไปเลย เลยไปเชียงคาน
ขากลับจากเชียงคานไปเลย เลยไปขอนแก่น ขอนแก่นไปแม่สอด จากแม่สอดไป อ.พบพระ เดินทางหนึ่งวันหนึ่งคืน ดูเหมือนการเดินทางจะเหนื่อยแต่จริงแล้วไม่ได้เหนื่อยเลย ***ในบางครั้งการเดินทางที่ไม่ได้หยุดเลยกลับให้ประสบการณ์มากมายกลับมาให้เราใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า**