เรื่องนี้เป็นประสบการณ์จากชีวิตจริงเลย เรากับเพื่อนคนนี้คบกันมา 9 ปี (เป็นเพื่อนคนแรกตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยปี 1) เราสนิทกันมากๆ มีเรื่องอะไรเราจะปรึกษากันตลอด เป็นที่คะบายของกันและกัน ทั้งสุขทั้งทุกข์ เราไม่เคยปิดกันเลย ไปไหนไปกัน แม่กระทั่งไปเที่ยวต่างประเทศ...

ระหว่างที่เราคบกัน เราก็ระแคะระคายนิสัยเพื่อนคนนี้อยู่ แต่ไม่ได้เอะใจอะไร คือเพื่อนเรามักจะนำเรื่องที่ไม่ดีของเพื่อนสนิทเค้าตอนมัธยมและเพื่อนสนิทคนอื่นๆในมหาวิทยาลัยมาเล่าให้เราฟัง แต่พวกเค้าก็ยังคบกันอยู่ เราเองก็ไม่นำเรื่องที่เพื่อนคนนี้มาเล่าให้ฟังไปเล่าให้คนอื่นหรือคนที่เพื่อนเราพูดถึงฟังเลย เพราะเราคิดว่าเพื่อนคงแค่อยากระบาย อีกอย่างหากเราพูดไป คนที่เพื่อนเราพูดถึงคงจะรู้สึกไม่ดีกับเพื่อนเราแน่นอน

จนกระทั่งวันนึง เพื่อนคนนี้ได้เอาเรื่องส่วนตัวของเรา ที่เคยคุยกันไว้กับเค้าไปพูดกับคนที่เราไม่ชอบ และคนนั้นได้เอาเรื่องของเราไปโพสต์ลงเฟส เราเลยไปถามเพื่อนเรา เพื่อนเราไม่ยอมรับ แต่เรื่องที่ลงมีแค่เรากับเพื่อนคนนี้ที่รู้กัน 2 คน คนนั้นบอกเราว่าเพื่อนคนนี้แหละที่เอาเราไปพูด เราโกรธมาก ทั้งโกรธและเสียใจว่าทำไมเพื่อนที่เราสนิทขนาดนี้ถึงหักหลังเรา ทั้งๆที่เราก็สนิทกันมากขนาดนี้ คุยกันเกือบทุกวัน...

เราตัดสินใจเลิกคบกับเพื่อนคนนี้ทันที บล็อคทุกอย่างทั้งเฟส ไลน์ ไอจี วีแชท แม้กระทั่งเบอร์โทร อารมณ์ตอนนั้นคือเสียใจมาก

เมื่อเวลาผ่านไป เราเลยมาคิดว่า การที่เราเลิกคบเพื่อนคนนี้ เป็นเรื่องที่ดี ได้รับบทเรียนหลายๆอย่างจากเพื่อนคนนี้ไม่น้อย ดีกว่าคบกันไปนานกว่านี้ ไม่รู้ว่าจะเอาเคาไปพูดอีกมากแค่ไหน และทำให้เรารู้ว่า เรื่องส่วนตัว ไม่ควรไปพูดกับใครแม้กระทั่งเพื่อนที่เราสนิทด้วยก็ตาม...

เพื่อนๆ Pantip มีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้บ้าง ถ้าเป็นคุณจะทำอย่างไรกับเพื่อนแบบนี้คะ