มูลเหตุแห่งการบัญญัติขันธ์ ๕ ภิกษุ ! มหาภูต (ธาตุ) สี่อย่าง เป็นเหตุเป็นปัจจัย เพื่อการบัญญัติ รูปขันธ์; ภิกษุ ! ผัสสะ (อายตนะใน + นอก + วิญญาณที่อายตนะ) เป็นเหตุเป็นปัจจัย เพื่อการบัญญัติ เวทนาขันธ์

“ปฏิจจสมุปบาท” รากศัพท์มาจาก ปฏิจฺจ + สํ (คำอุปสรรค = พร้อมกัน) + อุ (คำอุปสรรค = ขึ้น) + ปทฺ (ธาตุ = ไ

แล้วเมื่อย้อนกลับไปสู่ปฏิจจสมุปบาทถ้าพิจารณาแบบ ขณะจิต เพราะอวิชชาเป็นปัจจัย สังขารจึงมี เพราะสังขารเป็นปัจจัย วิญญาณจึงมี เพราะวิญญาณเป็นปัจจัย นามรูปจึงมี เพราะนามรูปเป็นปัจจัย สฬายตนะจึงมี เพ

กระทู้ต่อเนื่องกับกระทู้ http://ppantip.com/topic/30041201/comment50 รายละเอียด คุณคุณ P_vicha ตั้งกระทู้ เสนอไว้ว่า อวิชชา นั้นได้เกิดแต่เบื้องต้นแล้ว เพียงขณะจิตเดียวหรือในวาระจิตนั้น ปฏิจจสมุทปบา

ดูกรภิกษุทั้งหลาย เพราะถือมั่นธาตุ ๖ สัตว์จึงลงสู่ครรภ์ เมื่อมีการลงสู่ครรภ์ จึงมีนามรูป เพราะนามรูปเป็นปัจจัย จึงมีสฬายตนะ เพราะ สฬายตนะเป็นปัจจัย จึงมีผัสสะ เพราะผัสสะเป็นปัจจัย จึงมีเวทนา เราบัญญัต

https://youtu.be/425C-Ej7B-k https://www.youtube.com/watch?v=425C-Ej7B-k

พระไตรปิฎก เล่มที่ ๔ พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๔ มหาวรรค ภาค ๑ อนึ่ง เพราะอวิชชานั่นแหละดับโดยไม่เหลือด้วยมรรคคือวิราคะ สังขาร จึงดับ เพราะสังขารดับ วิญญาณจึงดับ เพราะวิญญาณดับ นามรูปจึงดับ เพราะน