เป็นอีกปีที่เราอยู่ท่ามกลางกลุ่มเหมือนที่ผ่าน เเละที่ผ่านมาที่บอกนั่นคือสิ่งที่เป็นเหมือนเดิมคือ....เพื่อนๆที่มากับกับแฟนเสมอ
เเต่เรายังเป็นคนที่นั่งคนเดียวอีกปีนึง ผมเข้าใจนะว่ามันอาจไม่ใช่เรื่องที่แปลกใจมากเท่าไหร่นักที่ เพื่อนหลายๆ คนในช่วงเวลาที่โสดไล่ๆกัน 
มันทบรอบเราไปหลายรอบเลย เเต่เรายังไม่มีใครเสมอ ซึ่งหน้าตาเราไม่ได้เเย่มาก เเต่แปลกทำไมไม่ค่อยมีใครเข้ามาเท่าไหร่ 
หรือเข้ามาเเค่คุยเเล้วก็ผ่านไป ก็คือโดนเท เท่านั้นเอง ปัจุบันนี้โสดมาระยะนึงเเล้ว เราเหงามากพยายามหางานเข้ามาหาตัวเอง
ให้มันเเก้เหงา เเต่ก็เท่านั้นยิ่งทำงานมากยิ่งเหนื่อยมากยิ่งต้องการคนที่ ซัพกัน เเต่ในใจลึกๆ ก็ยังกลัวๆนะ เพราะเราเองก้เคยมีแฟนเเต่.....
ก็นะความรักเด็กๆ เราเองก็กลัวใครจะมาหลอกเราอีก เราเเค่ไม่อยากเจ็บเเบบเดิมๆ เรามีแฟนน้อยมากๆ เเค่ 2 คนจนมาปีนี้ก็ 25 ปีเเล้ว
ซึ่งต่างจากเพื่อนคนอื่นๆ ที่มีความรักเข้ามาเสมอเเละไม่ได้เป็นคนหาเอง ซึ่งต่างกับเราหาเองเจ็บเอง บางที่เราก็เคยคิดนะว่า
เรามีความรักเราอยากได้รักที่ไม่เป็นภาระของกันเเละกัน เเต่ช่วยเเละเกื้อหนุนกันดีกว่า ยกตัวอย่างเช่น ผมเป็นดีไซน์เนอร์ ผมออกเเบบ
ได้หลายอย่าง ถ้ามีแฟนที่ทำธุรกิจอยู่ เราสามารถเอาสิ่งเหล่านี้ไปช่วยเขาได้โดยที่เขาไม่ต้องไปจ้างใคร เเต่เราทำเพราะเรามองที่อนาคตที่มันไปไกล
เเละไปได้เรื่อยๆ หรือเราเอง ก็ทำธุรกิจขายนั่นนี่มีแฟนเข้ามา เขาสามารถช่วยเราได้ในเรื่องที่เขาถนัดเเล้วเราสามารถไปได้ไกลกว่านั้นอีก 
เลยคิดว่าความรักที่เกื้อหนุนกันมันดีกว่า ความรักที่คอยพลักให้อีกฝ่ายขึ้นไปตลอดเวลา 
 
เเชร์กันได้นะครับ....เเค่ปีใหม่นี้ก็อยู่กับเพื่อนที่มาเป็นคู่อีกปี