เรากับเเม่ทะเลาะกันบ่อยมากๆ  อยากระบายจังเลยคะ

เรื่องมีอยู่ว่า ครอบครัวเรามีพี่น้อง 3 คน มีลูกน้าที่เเม่เลี้ยงตั่งเเต่เกิด 1 คน รวมพ่อเเม่ด้วยอยู่ด้วยกัน 6 คน 

ตอนเด็กๆ เรารักพี่สาวต่างมารดามาก (ลูกน้า) เพราะเเกเป็นพี่ที่ห่างกัน 8 ปี เเกดูเเลเราทุกอย่าง รักมากๆ ค่ะ เเต่พอพี่อายุ 15 ปี พี่ก็ย้ายไปอยู่กับเเม่เเท้ๆของพี่สาว  เเล้วพอแกอายุ  23ปี แกก็ท้องพาลูกกลับมาให้เเม่เราเลี้ยง

บ้านเราก็ดีใจมากก  เพราะ อยากเลี้ยงหลาน หลายคนเเรกของครอบครัวเลย  ก็เลี้ยงปกตินะ จนน้องอายุถึง 11 ปี  หลานก็เริ่มขโมยของ  ขโมยเป็นสิบๆ ครั้ง  เเม่เรา เเม่หลาน(พี่สาว)เราก็ได้เเต่เตือน เค้าก็ยังทำอีก

จนเราบอกว่า ถ้าขโมยของอีกจะให้ออกจากบ้านไปหาที่อยู่อื่น หลานก็ยังทำจนเราทะเลาะกันเเรงกับหลานจนลามไปถึงเเม่หลาน  เราก็ปากเสียด้วย เราก็พูดว่าเป็นเเม่ลูกปะสาอะไรเลี้ยงลูกให้เป็นคนดีไม่ได้ เป็นเเต่หัวขโมย พี่สาวโกรธเราใหญ่เลย 

หลังจากนั้นก็ทะเลาะกับพี่สาวมาตลอดอ่ะคะ  เรื่องที่ทะเลาะ เช่น พี่ชอบทำอะไรไม่ให้เกียรติเราเลย  เช่น ให้คนนอกมาขโมยของในบ้าน บ้านเรามีลำใย  ก็ให้คนอื่นมาหักเอาไป  พี่ให้คนอื่นมาสูบน้ำในบ่อไป โดยไม่ขออนุญาตคนในบ้าน ขอเเค่เเม่คนเดียว เหมือนเเกประชดเราอ่ะ หลังๆ เริ่มเอาใหญ่ พาคนนอกเข้ามาอยู่ในบ้าน โดยไม่ขอคนในบ้านเลยอ่ะคะ  ขอเเต่เเม่คนเดียว  เเล้วคนที่เข้ามาอยู่ ก็คือพ่อพี่สาวเอง  พ่อเค้ามีลูกชายติดยา  คือเป็นคนไม่ดี เราก็ไม่อยากให้เค้ามายุ่ง วุ่นวายกับครอบครัวเรา เพราะ เราไม่อยากคบกับคนไม่ดี   

พอมาเรื่องสุดท้ายทะเลาะ กันเรื่องที่ดิน  เเม่บอกว่าจะยกที่ดินให้พี่สาว ซึ่งที่ดินส่วนนั้นเป็นที่ดินส่วนของครอบครัวพ่อ  เราก็น้อยใจเหมือนกันคือบางที  ที่ดินของตระกูลพ่อควรเป็นของเราทั้ง 3 คน  ไม่ใช่ของคนอื่น  ส่วนที่ดินฝั่งตระกูลเเม่ ก็ให้พี่ไปสิ  เเต่เเม่ไม่สนใจ คือเราก็เลิกทะเลาะกับเเกเเล้ว เพราะเราไม่อยากทะเลาะกับเเก ก็ปล่อยให้เรื่องมันเงียบไป  มา

วันนี้เลยล่าสุด  เเม่มาหาถึงที่ทำงานเราทำงานอิสระ เปิดร้าน  เเกมากับพ่อ เราดีใจมาก นึกว่าเเกอยากมาหา  เพราะ ตั้งเเต่เปิดร้านมาได้ 4 ปี เเกมาหาเเบบนับครั้งได้ไม่ถึง 10 ครั้ง  เราก็คุยกับเเกปกติ เเรกๆ ก็ยิ้ม หัวเราะ  จู่ๆ เเกก็พูดเรือ่งที่ดิน  เราประชดเราเลยบอกว่า จะไม่เเบ่งใคร จะเอาคนเดียว  เเกนี่อารมณ์ขึ้นใหญ่เลย ว่าเราไปอิจฉาริษยาพี่  คือเรางงมาก  เเม่ไม่เชื่อใจเราเลยหรอ เเม่เชื่อคนอื่นได้ไง  รู้สึกเสียใจมากๆ อ่ะ   เเกก็คุยว่าเเกไม่อยากมาหาเราที่ร้าน  เเกเเค่อยากมาซื้อของที่ตลาด พ่อหิ้วเเกมาด้วยเฉยๆ ได้ฟังประโยคนี้เจ็บจังอ่ะ 

เราก็พยายามเปลี้ยนเรื่องให้พูดเรื่องอื่น ไม่อยากทะเลาะ  บอกว่าให้อวยพร หรือสอนการใช้ชีวิตหน่อย เพราะอายุก็เยอะเเล้วอยากให้เเม่สอนเรื่องการใช้ชีวิต การมีคู่ครอง พูดได้เเป๊บเดียวก็พูดเรื่องที่ดินอีกแล้ว คือเราเหนื่อยกับเเม่มากอ่ะค่ะ  เราก็ว่าเราโอเคนะคะ รายได้ การศึกษา เเฟนก็ฐานะดี  ทำไมเเม่มองเราในเเง่ร้ายเเบบนี้ ไม่เข้าในเลยคะ 😥