ควรรู้สึกยังไงอ่ะค่ะ? ถ้าตัวเราเป็นคนที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยที่ลับหลังคนรอบข้างเราเอาชีวิตเราไปคุยกันลับหลังเราแบบที่ผู้ใหญ่เขาว่ากันว่า “มันเกินไปและ” ทำเหมือนเราเป็นคนโง่ เป็นสิ่งของ ทั้งๆที่ชีวิตเราก็มีค่าพอๆกับชีวิตเขา และมิหน่ำซ้ำถ้าเราไม่ได้ไปยุ่งหรือเข้าไปในชีวิตเขาก่อนเลยและเรื่องมันเกิดขึ้นว่าตัวของเขาเองที่เอาชีวิตเขาเข้ามาเกี่ยวข้องกับเรา ทำให้เราเจ็บทั้งกาย ทั้งใจ ชีวิตความเป็นอยู่เปลี่ยนไปหมด เสียหายทั้งหมดมันทำให้เรารู้สึกลำบากใจ เสียใจ เหนื่อยและทั้งรังเกลียดกับคนแบบนี้มาก คือ มันมีคนตั้งมากมายที่ชีวิตเราพร้อมที่จะอยากรู้จัก อยากพบเจอ มันไม่จำเป็นต้องเป็นชีวิตเขาที่เราไม่ได้อยากจะพบเจอเลยหรือว่าความเป็นจริงอาจจะไม่ได้พบเจอกันด้วยซ้ำและเขาก็ดิ้นร้นวิ่งเข้ามาหาชีวิตเราเองอ่ะ คือ ต้องประจานให้สังคมรู้ไปเลยใช่ไหมค่ะถึงจะได้เลิกยุ่งกับชีวิตคนอื่นเขาสักที?