นั่งสมาธิแล้วหน่วงตึงช่วงอก แนะนำทีค่ะ

นั่งสมาธิแบบกำหนดลมหายใจเข้า-ออก นั่งไปสักพักรู้สึกหน่วงอกเป็นแนวยาว(แนวนอน)ช่วงล่างๆไหปลาร้าอะค่ะ หน่วงตึงแต่ไม่แน่นยังหายใจได้ปกติ ไม่รู้จะพูดอย่างไรอาการเหมือนเรากำลังเดินไปข้างหน้าแต่มีคนเอามือพาดกันไว้อะค่ะ เหมือนอกฟู หน่วงตึงไปเรื่อยๆสักพักคิดว่าเราไม่ผ่อนคลายรึเปล่า เลยออกมาจากสมาธิลืมตาสักแปปแล้วนั่งต่อคิดว่าดูสิจะมาอีกมั้ย แล้วก็มาค่ะ ตึงหน่วงแต่ไม่ปวดนะคะ หนักกว่าทีแรกเราก็นั่งไปเรื่อยๆ สักพักมันแล่นไปหลังขึ้นหัวค่ะแต่อาการที่หน้าอกยังมีอยู่เพียงแค่น้อยลง ช่วงท้ายๆที่แล่นรู้สึกตึงช่วงสันจมูกเหมือนจมูกจะงอกแล้วก็ขึ้นกลับไปที่หัว ที่หัวเรารู้สึกเหมือนเป็นลูกๆอะค่ะ ในความรู้สึกคือเหมือนอะไรจะดันออกมาจากหัวเราแล้วอาการช่วงหน้าอกก็หายไป เราเลยออกจากสมาธิเลย อาการที่หัวที่หน้าอกก็หายไปทั้งหมด อยากถามว่าเราทำอะไรผิดรึเปล่าคะจะได้นำไปปรับปรุง เพิ่งจะเคยเป็นครั้งแรกตกใจนิดหน่อยค่ะ ขอบคุณนะคะ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 12
...นั่นแสดงว่า  การฝึกด้วยวิธีกำหนดลมหายใจ  ไม่ถูกกับจริตคุณ  หรือ คุณอาจจะกำหนดผิดวิธี  ลองเปลี่ยนไปฝึกวิธีอื่นๆ หรือ เปลี่ยนวิธีกำหนด..

- ว่าตามจริง การฝึกกำหนดลมหายใจ ไม่เหมาะกับนักฝึกมือใหม่ หรือ คนที่ไม่เคยฝึกจนได้จิตรวมสงบมาก่อน  เพราะจะฝึกได้ยากมากๆ กำหนดได้ยากมาก  เนื่องจากลมหายใจ ไม่มีตัวตน ไม่มีจุดที่แน่นอนให้กำหนดได้ตรงๆ  และมันเคลื่อนไหวตลอดเวลา ...  การฝึกอานาปานสติ  เหมาะสำหรับมือเก่าที่ชำนาญในการฝึกมานานพอควรแล้ว หรือ คนที่เคยฝึกจนได้ความสงบมาก่อนแล้ว   คนพวกนั้นจึงจะฝึกได้ไม่ยากนัก

- หรือ คุณอาจจะกำหนดลมผิดวิธี  คือ ไปกำหนดลมมาแปะหรือสัมผัสกับส่วนของร่างกาย  การกำหนดแบบนี้คือการกำหนดผิดวิธี จะเกิดปัญหาตามที่คุณจขกท.เล่ามา  ยิ่งถ้าใครกำหนดตามจุดสัมผัสตามบริเวณใบหน้าหรือเหนือลำคอขึ้นไป  จะยิ่งเจออาการเจ็บปวดหน่วงมากๆ

- วิธีกำหนดลมถูกวิธีคือ อย่ากำหนดลมมาแปะหรือสัมผัสกับส่วนใดๆของร่างกาย  ให้มีแต่ตัวรู้ที่ไปกำหนดรู้ลมเท่านั้น ..คือ  ทำความรู้สึกเสมือนว่า  ร่างกายหายไปหมด โลกนี้หายไปหมด  ความรู้สึกต่างๆหายไปหมด  อะไรๆทุกๆอย่างหายไปหมด เหลือแค่ ๒ อย่าง คือ  ลม กับ ตัวรู้ที่ไปรู้ลม เท่านั้น ... เมื่อทำความรู้สึกแบบนั้นได้แล้ว ก็พยายามตั้งสติให้ตัวรู้ตัวนี้กำหนดรู้ลมไปเรื่อยๆๆ ...ถ้าทำได้ จะไม่เกิดความเจ็บปวดหน่วงใดๆเลย  การฝึกอานาปานสติก็จะง่าย ...แต่จะยากสำหรับมือใหม่  เพราะความฟุ้งซ่านจะมากมาย  จิต(ตัวรู้)ไม่อาจจะกำหนดแบบนั้นได้ง่ายๆ..

- หรือ ลองเปลี่ยนไปฝึกวิธีอื่นๆดีกว่า เช่น  ท่องบริกรรม พุทโธๆๆ...  โดยไม่ต้องกำหนดลมเลย  .. โดยใช้เท็คนิคแบบเดียวกัน คือ ทำความรู้สึกเสมือนว่า  ทุกๆอย่างหายไปหมด มีแต่ "ตัวรู้" กับ คำ "พุทโธๆๆ".. ๒ อย่างแค่นั้น
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่